Book Title: Atmanand Prakash Pustak 089 Ank 05 Author(s): Pramodkant K Shah Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar View full book textPage 7
________________ Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra કુચન ટુ ધારેશર કરે, દીએ સાવક લલવતા વઢવાડને,પ નીએ આવકાર દેશ ગાળદીએ વળી માહ વશ હુલરાવે મેલે આજ॰ ખણે પાય ૧૦ કરતા વકથા હાસ્યએ,૧૦ વચન દાષ પર રાખે પાય, વિંશેષ ૩ લઘુ ખાળ www.kobatirth.org દરા ટાળ ચપલાસન૧ ચી ́ ુર દિશિ જુએ સાવદ્ય કામ સંઘટ્ટ એડીગા વિનિપપાણી મેસેજે ઉભુંદૃન્ત્ર આળસ માટે ૬ ૪ અતિ પ્રગટેલ કે ગેાપવે નિંદા૧૨ સહીત નીજ કાય ॥ ૬ ॥ ખાર દેષ એ કાયના, મન વચના થયા વીશ સામાયિકના સવી મળી ટાળા દેષ ખત્રીશ.. શ્રાવકે ઓછામાં ઓછાં જે એ ત્રતા લેવાના કહ્યા છે તેમાં (૧) પરિગ્રહ પરિણામ વ્રત અને (૨) આ સામાયિક વ્રત સામાયિક વ્રતના પાલનથી તેને પ્રાણાંતે પણ ભંગ ન થાય તેમ કરવાથી વ્રતની રક્ષા થાય છે, ચારિત્ર ધર્મની દૃઢતાનુ એક દ્ર્ષ્ટાંત ઔપપાતિક સૂત્ર આગમમાં આવે છે, અ'બડ પરિત્ર જકનાં સ તસે। ચેલાની વાત છે, શ્રી કેશી ગણધર મહારાજે જેવા ઉપકાર રાજા પ્રદેશી ઉપર કર્યાં છે તેવા જ ઉપકાર આ અખંડ પરિવ્રાજક ઉપર કર્યો છે, 'ખ બહુ સમ માંત્રિક હતાં. દેશ-વિદેશમાં ફરતા હતા માટે પત્રાજક કહેવાતા, સમૃદ્ધ હતાં. કેશી ગણધર મહારાજના પવિંચયમાં આવ્યા. ધર્માંપદેશ સાંભળી માર્ચ-૯૨ Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir સમ્યકત્વના સ્વીકાર કર્યાં. માર મત લીધાં. શ્રાવક ધમ સાંભળે એટલે ગત લીધાં વીના ન રહે. પુણ્ય હતું તેથી તેમનાં સાત સે। અનુયાયી હતાં. તે પણ ખાર ત્રત ધારી હતાં. મગ્નતા ગુન્નતે. અને શિક્ષાવ્રતૅનુ પાલન અણિશુદ્ધ કરતા હતા, ધના રોગ ફાટે પણ ફીટે નહી, પડી પટોળે ભાત'' ની જેમ લાગેલા હતા, શુભવીર વિજયજી મહારાજ કહે છે રંગ લાગ્યા. ચેાળ મા રે. નવી જાયે ઢાઢાકણુ દીઠ રે.'' આવા ર'ગ યમના લગાડવાના છે. ત્ર1 વ્હાલાં છે કે પ્રાણ વ્હાલાં છે. તેા કહે કે વ્રત વ્હાલાં છે, પ્રાણનાં ભાગે વ્રતને પાળીશું પ્રાણ તે। ભવાભન મળશે પણ વ્રતનું પાલન તે। અહીજ મળ્યુ છે એ સાતસે ચેલા એક સાથે એકગામથી બીજે ગામે વીચરતા હતાં. એક વખતની વાત છે ઉનાળાનાં દિવસે હતાં, જેઠ મહીના, ખપેારને સમય ગ'ગા નદીના કાંઠે કાંઠે કપિલપુર નગરથી પુરિમતાલ નગર જઇ રહ્યા હતા. સાથે પાણી રાખ્યું હતું. સાથે જ, પણ મૂળ રસ્તાથી દૂર નીકળી ગયા. થે ડે ગયા પછી રસ્તા ભુલી ગયા. બધા રહ્યા તે ધાર્યા કરતાં સમય વધારે વીત્યા, સાથે રાખેલુ' પાણી વપરાય ગયુ`. એક તેા ઉનાળે, માથે સૂરજ તપે, ભૂલાં પડેલાં થાક ચઢેલા, એટલે તરસ કહે મારૂ કામ, સામે ગ`ગા બે કાંઠે વહે. નીળ જળ દેખાય પણ અદત્તાદાન વિરમણુ વ્રત છે, જળ છે પણ કોઇક આવે અને આપે તે લેવાય, જાતે ન લેવાય. ભર ઉનાળે, ભર ખપેરે, અડાબીઢ જગ લમાં ચકલુ' પણ ન ફરકે તે માણસ તા કયાંથી મળે. એક કવિએ ગ્રીષ્મ ઋતુનું વર્ણન સુંદર છે. કર્યુ આ તાપમાં ઉભા પહાડ તેા જપમાં એઠાં ઝાડ, ચકલું એનાં ફરકે, જાણેા ધેાળે દીવસે ધાડ ’ આ બાજુ` આ સમયે પાણી દેનાર ન મળે તે For Private And Personal Use Only **Page Navigation
1 ... 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
