Atmanand Prakash Pustak 087 Ank 05 06

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 18

વાસુદેવ થયા ત્યાં ઘણુ' પાપ કરીને સાતમી નરકમાં ગયા વીશમાં ભવમાં સિદ્ધ થયા ત્યાંથી એકવીસમાં ભવમાં સંસારે આવ્યા ખાવીશમાં ભવમાં નરભવ લકી પુણ્યદશાને વર્યાં ત્રેવીશમાં રાજધાની મુકામે સંચર્યાં ત્યાં ધનય ધારિણીને ત્યાં જન્મ થયે. ચારાશી પૂર્યાંનુ આયુષ્ય જીવીને પ્રિય મિત્ર પાસે ચક્રવર્તિની દિક્ષા લીધી. ત્યાં કેડી વરસ ચારિત્ર પાળ્યું મહાશુક દેવ નામના દેવ થઈ ભરતક્ષેત્રમાં આવ્યા ત્યાં છત્રિકા નગરીમાં જિતશત્રુ નામે રાજવી થયા. અગીયાર લાખને એશી હજાર ને છસ્સો વળી ને ઊપર પીસ્તાલીશ દિવસ વધારે એટલે કે જયાં સુધી જીવ્યા ત્યાં સુધી વીશ સ્થાનક માસખમણુ કરી એટલે કે માસખમણુના પારણે માસખમણ કરી “તીર્થંકર” નામ ક" નિકારયું ત્યાંથી લાખ વરસ દિક્ષા પાળીને છવ્વીશમાં ભવમાં દેવતિમાં
આવ્યા.
ત્યાંથી સતાવીશના ભવમાં માહણકુંડ નગરમાં ઋષભદત્ત નામના બ્રાહ્મણ અને દેવાનંદા નામની તેમની ભાર્યો રહેતાં હતાં દેવાન દાન કુક્ષીમાં પ્રભુ મહાવીરના જીવ ઉત્પન્ન થયા મિરરચના ભવમાં કુળના ગવ કર્યાં હતા તેથી બ્રાહ્મણના કુળમાં આવ્યા. દેવાન દાએ તે જ રાત્રે ચૌદ સ્વપ્ના જોયા, સૌધમેન્દ્ર દેવે બ્રાહ્મણીની કુક્ષીમાં ભગવાનને
જોયા પછી તરત જ ત્યાંથી ઈન્દ્ર મહારાજાનું સિંહા
સન ચલાયમાન થયુ... અને ત્યાંથી નીચે ઉતરીને ભગવાનની સ્તુતિ કરવા લાગ્યા તિર્થંકર દેવના આત્મા કોઇ દિવસ બ્રાહ્મણ કુળમાં આવે નહિ પછી ઇન્દ્ર મહારાજા સુરકગિમેષી દેવન એલાવે છે અને કહે છે કે ભગવાનના ગર્ભનું અપહરણ કરીને ત્રિશલાની કુશીમાં સ્થાપન કરો.
ક્ષત્રિયકુંડ નામે નગર હતું. સિદ્ધાર્થ નામે રાજા હતા ત્રિશલા નામની પટરાણી હતી. તેની કુલીમાં પુત્ર નામે ઉત્પન્ન થયા અને તેજ રાત્રીએ મહા ચૌદ સ્વપના આવ્યા અને સવારે પ્રભાતમાં રાજાને કહી સ ભળાવ્યા રાજા એ જોષીને એ લાવીને સ્વપ્નના અથ કર્યાં ભગવાન જયારે માતાની
૮૨
કુક્ષીમાં આવ્યા ત્યારથી ધન, ધાન્ય, કનકાદિક વૈભવથી વૃદ્ધિ પામ્યા છીએ, તેથી જયારે જન્મ થશે ત્યારે આપણે વધુ માન’એવુ નામ આપીશુ’. ભગવાન જયારે માતાની કુક્ષીમાં હલનચલન કરતા હતાં ત્યારે એમ થયુ કે મારી માતાને દુઃખ થશે એટલે 'સ્થિર'' રહ્યાં ત્યારે માતા કલ્પાંત કરવા લાગ્યા અને કહે છે કે મારા ગર્ભ કોણે હરી લીધા હશે ? એવી રીતે ઘણા કલ્પાંત કરે છે પછી ભગવાને અધિજ્ઞાને '' જાવું અંગ હલાવે છે ત્યારે માતા ખુબ જ ખુશ થાય. ઇં ભગવાને માતાની કુલ્લીમાં અભિગ્રહ કયા કે માતાપિતા જીવતાં સયમ ગ્રહણુ નહિં કરૂ,
66
તેરશના દિવસે ભગવાનના જન્મ થયેા જન્મ થતાં નવ મહિના અને સાડાસાત દિવસે ચૈત્ર સુદ ઇન્દ્ર મહે’રાજાનુ* સિહાસન ચલાયમાન થયુ. અને તરત જ માતા પાસે ઇન્દ્ર મહારાજા “ ધારણ કરીને ભગવાનને મેરૂ પર્વત ઉપર નવરાવવા પાંચરૂપ '
લઈ જાય છે. ત્યા એક કાર્ડને આઠ લાખ કશ જાના ભરેલાં છે ત્યારે ઇન્દ્ર મહારાને સંકલ્પ
થયે ૩ ભગવાનની માથે આટલા બધાં જળનાં કળશ રેડીશુ તે સહન કેમ કરશે ? પછી તરત જ 'ગ્લો ચાંપીને મેરૂપર્યંતને ગગડાવી નાખ્યા. અન’તગણું બળ જાણીને ઇન્દ્ર ખમાવ્યા અને ચાર વૃભનુ રૂપ કરીને ભગવાનનું ન્હવણ કર્યુ પછી પૂજા અર્ચના કરીને માતા પાસે મૂકી આવ્યા ભગવાન આઠ વરસના થયા ત્યારે નિશાળે બેસાડયા, ઈન્દ્ર આવીને પરીક્ષા કરી તે નવે વ્યાકરણના જવાબ આપી દીધા આળ કિડા કરે છે ત્યારે સપે આવીને ખવરાવ્યા ત્યારે ભગવાને ક્‘ગાળી નાખ્યા ત્યાં દેવે સાતતાડનું રૂપ ધારણ કર્યુ. તે! ભગવાને સૃષ્ટિ નાખીને જાળી રાખ્યા પછી દેવતાએ ભગવાનને ખમાવ્યા ને ‘‘મહાવીર” એવુ... નામ પાડયું પછી ભગવાન મા થાં માતા-પતાએ પાણીગ્રહણ કરવાનુ કહ્યુ જયારે માતા કહે છે કે ભાઈ તું વિરાગી છે, તારી આગળ સસરના કીચ્ચડતી વાત કરવી ના ઘટે ! પશુ અમારા માનની ખાતર
આત્માનંદ પ્રકાશ