Atmanand Prakash Pustak 084 Ank 11 12

Author(s): Kantilal J Doshi
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 4

[સમયદશ આચાર્યની સનાતન વાણી] | • હાઇ61.6ો મહિંમા.
[ આ વર્ષ એ પરમ પૂજય નવયુગ પ્રવર્તક મહોરેનું દાન આપીને વિશ્વની સમક્ષ ઉત્કૃષ્ટ આચાર્ય શ્રી વિજયવલ્લભસૂરીશ્વરજી મહારાજ.. દાનનું ઉદાહરણ મૂકે છે. વરસાદના પાણીની દીક્ષા શતાબ્દીનું વર્ષ છે અને એ નિમિત્તે માફક તીર્થ કરે એ વહેવડાવેલ દાનપ્રવાહ સમગ્ર ભારતમાં ઠેર ઠેર જુદા જુદા કાર્યક્રમ સર્વત્ર પહોંચતો હતે. જમીન ઊંચી હોય કે થઈ રહ્યા છે. આના અનુસંધાનમાં સમયદશ નીચી, ચેખી હોય કે ગંદી– પરંતુ વરસાદનું આચાર્ય શ્રી વિજયવલભસૂરીશ્વરજી મહારાજના પાણી બધું સરખું જ પડે છે, એ રીતે તીર્થ કર. પ્રવચનોનું રૂપાંતર ગુજરાતી ભાષામાં પહેલી પ્રસ્ત દાન ઉરચ કે અધમ, અમીર કે ગરીબ જ વાર જાણીતા સાહિત્યકાર શ્રી કુમારપાળ બધાં જ લો કે મહણ કરતાં હતા. જગતમાં દેસાઈ મુંબઈની શ્રી આત્માનંદ જૈન સભાના દાનની પ્રવૃત્તિ અવિરત ચાલતી રહે તે માટે અનુરોધથી કરી રહ્યા છે. એ પ્રવચનના અનુ અને પ્રજાને ઉદાર અને ત્યાગપરાયણ બનાવી વાદના કેટલાક અંશ અહીં અમે પ્રગટ કરી શકાય એ હેતુથી તીર્થકરોએ જાતે દાન આપ્યું છીએ. ]
છે. ભવ્ય અને અભિવ્યને નિર્ણય કરવામાં પણ માત્ર પેટ ભરવા કે અંગત સ્વાર્થ સાધવા આ દાન સહાયક થતું હતું. જે અભવ્ય હોય આ મનુષ્ય જીવન સાંપડયું નથી. એમ તે તે તીર્થંકરને હાથે દાન પામી શકતા નહોતે. કાગડે અને ફતરે પણ પિત નું પેટ ભરે છે. આથી ઘણા ધનાઢયે પિતાના જીવનમાં ભવ્ય જ માનવીને કુશાગ્ર બુદ્ધિ, ભાવનાશીલ હદય અને કે અભવ્યત્વને નિર્ણય કરવા માટે આવું દાન અર્થગભીર વાણી મળી છે એથી એ બીજાને લેવા દેડી જતાં હતા. ચાતુર્માસિક કર્તવ્યમાં માટે પિતાને મળેલાં સાધનો ત્યાગ કરી શકે પણ દાનનું વિશેષ મહત્વ છે. છે. માનવીનો ત્યાગ જ એને સાચા અર્થમાં
આવક કર્તવ્ય માનવ બનાવે છે અને દેવત્વ પ્રતિ એક પાન સર્વ માનવી સંગ્રહ કરવા લાગે બીજા ઊંચે ચડાવે છે. માનવી માત્ર પિતાનું અને કોઈને આવશ્યકતા હોય છતાં આપે નહિ તે પિતાના પરિવારનું પેટ ભરવાની પ્રવૃત્તિમાં જ આ જગતનો વ્યવહાર ક્ષણભર ચાલી શકે નહિ. ડૂબેલે હોત તે તન ગણના પશુમાં જ થાત, એક વ્યક્તિ બીજી વ્યક્તિ કે સંસ્થાને, એક આથી જ મહાપુરુષ એ માનવીને એનું હૃદય, સમાજ કે સંસ્થા બીજા સમાજ કે સંસ્થાને બુદ્ધિ અને વાણી વધુ ઉન્નત અને વધુ ઉદાત્ત તેમજ એક રાષ્ટ્ર બીજા રાષ્ટ્રને આપત્તિ, દુઃખ, બનાવવાની પ્રેરણા આપી છે. તીર્થકર જેવા આફત અને જરૂરિયાતના સમયમાં એ હેતુથી મહાપુરુષે તો મુનિદીક્ષા લેતાં અગાઉ એક વર્ષ મદદ કરે છે કે એનાથી સમાજની વ્યવસ્થા સુધી સ્વહસ્તે દાન આપીને જગતના જીવને જળવાય રહે. સમાજની વ્યવસ્થાને ટકાવી રાખવા ઉદાર બનવાની ભવ્ય પ્રેરણા આપે છે. તેઓ માટે અથવા સમાજમાં સુખ-શાંતિ જાળવવા પ્રતિદિન એક કરોડ અને આઠ લાખ સોનામહોર માટે દાનની પ્રવૃત્તિ અનિવાર્યપણે ચાલવી દાનમાં આપે છે. આનો હિસાબ કરીએ તે જોઈએ. માને છે કે રાજ્ય કે રાષ્ટ્ર પર આફત તેઓ એક વર્ષમાં ૮૮ કરોડ ૮૦ લાખ સેના- આવી હોય અને એને દાન ન મળે તો શું
૧૬૨
[આત્માનંદ પ્રકાશ