Atmanand Prakash Pustak 081 Ank 06

Author(s): Popatlal Ravjibhai Salot
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

એક પછી એક દીવાલે જમીનદોસ્ત થતી બાજુ વાઘ અને એક બાજુ નદી જેવી હતી. જોઈ, અમરસીંઘજીએ કમ્મર કસી, તેણે “મેજર- પણ આત્મારામજીએ ખુલ્લી રીતે પોતાના સિદ્ધાંનામું” તૈયાર કર્યું.
તનો પ્રકાશ પર્વદાઓમાં પાથરવા માંડે. જે કઈ જિનપ્રતિમાને માને. પ્રતિમાની અંબાલા, પતિયાળા નાભા. માલેર, કેટલા, પૂજા કરવી એ ઉપદેશ આપે મહપતિ બાંધ- લુધીયાના વગેરે સ્થળોમાં થોડા દિવસ સ્થિરતા નારને વખોડે, બાવીશ અભણ્યની બાધાં કરાવે કરી, સનાતન શુદ્ધ જૈન ધર્મની રૂચીવાળા શ્રાવકે તેને આપણા સમુદાયમાંથી બહિષ્કાર કર.” આત્મારામજીને અનુયાયી બન્યા. વાણી અને
નાની દ્વારા ધર્મ પ્રચારના નિર્મળ જળ પંજાપન્નાલાલજી આત્મારામજીની સહી લેવા બની ભૂમિ ઉપર વહેતા મૂક્યાં, વિશ્વચંદ્રજી, ગયા. આત્મારામજીએ કહ્યું. “અને હું સહી ન હકમીચંદજી વગેરે તેમાં સુર પૂરતા હતા. કરૂં તો!” “સહી ન કરો તે સમુદાયમાંથી બહાર
એકવાર આજ અરસામાં આત્મારામજી અને નીકળવું પડશે” પન્નાલાલજી બોલી ઉઠયા.
અમરસીંઘજી પૃજ્યનો ભેટો થયે-તે પણ છરાથી
જગરાવાના માર્ગમાં, કિશનપુરા પાસે બન્નેની હું તમને નથી પૂછતે. હું મારા ગુરુ આંખ મળી. અમરસીંઘજીને શેષ આંખ વાટે મુખે એમની સલાડ સંભળવા માંગુ છું”—મર્યા- બહાર આવવા મથત હતો. હોં પરની દરેક રેખા દિત શબ્દોમાં જે તેમને અંભાર ભર્યો હતો તે રેષ ને તિરસ્કાર વ્યક્ત કરતી હતી. તે રસ્તા જીરવ પન્નાલાલજી માટે મુશ્કેલ બન્યો. આફત છાડી એક બાજુ ઉભા-આત્મારામજીનો પડછાયો માત્ર સામે ઝઝુમવાની સિંહવૃત્તિ તેમના ચહેરા પણ લેવા રાજી ન હતા. એ જોતાં જ આત્માપર મૂર્તિમંત બની હતી.
રામના મુખ કમળ પર આછું સ્મિત ફરકયું. કંઈ હરકત નહીં આપ એ વિષે નિશ્ચિત સીધા અમરસીંઘજી પાસે પહોંચ્યા. કડુ પકડી, રહેશે. હું મારે માગ કરી લઈશ એમ આગ્રહપૂર્વક બેસાર્યાઃ “બિરાજ, મારે આપને જીવનલાલજીને ધીરજ આપી.
વંદના કરવી છે.” ગુરુ સાથે આત્મારામજી દિલ્હી તરફ વિહાર
આ મારામજીએ વિધિપૂર્વક વંદના કરી, કરી ગયા. અહીં તેમણે ઉત્તરાધ્યાયનું ૨૮ સુખશાતા પુછી. અમરસીંઘજીને લાગ્યું કે આ વ્યાખ્યાન સટીક વાંચવા માંડયું. શ્રોતા ઓ માટે પ્રકારની મધુરતા અને અસાધારણ વિકતાને આ તદ્દન નવીન વાત હતી. સને લાગ્યું કે લીધે તે શાસ્ત્રાર્થનો જંગ જીતી જતા હશે. આ મારામજીની વિઇ તે પાર પતે નવા નિશા જ્યજી મહારાજ ! મેં આપનું શું બગાળીયા છે. દિલહીથી અંબાલા તરફ ગુરુ સાથે ડયું છે? મારા ઉપર શું કામ ગુસ્સો કરો છો ?” વિહાર કર્યા.
કમળ શબ્દોમાં આત્મારામજીએ કહ્યું. આ ' આત્મારામ ! તારા જે વિનયી શિપ વિવેકથી અમરઘ આશ્ચર્ય સ્તબ્ધ બન્યા, કઈ ભાગ્યશાળી ગુરુને જ સાંપડે” એમ કહી પછી છૂટા પડયા. • : જીવનલાલ એક રાત્રે રડી પડ્યા. મેજરનામામાં જીરામાં અમરસિંઘજી આત્મારામજી સામે સહી કરવા બદલ પશ્ચાતાપ કરવા લાગ્યા. ગઢ બાંધતા બની, પણ તમારામજીના પગલા - આત્મારામજીને સપડાવવા જીવણલાલજી થતાંજ ગાઢ જમીનદોસ્ત બ ા. તેમણે થોડા ઉપર ખૂભ દબાણ આવ્યું. તેમની સ્થિતિ એક પ્રશ્નો તવાર કર્તા અને જવાબ મેળવી લાવવા
એપ્રીલ ૮૪]