Atmanand Prakash Pustak 081 Ank 06

Author(s): Popatlal Ravjibhai Salot
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 7

આત્મારામજીએ સલાહ ન માની. નાગર મુકામે શ્રી રત્નચંદ્રજીથી વિખૂટા પડતા તેમને બહુ ફકીરચંદજી નામના સાધુએ, વ્યાકરણ શીખવાની દુઃખ થયું. આત્મારામજીને વિદાય આપતાં, ભલામણ કરી. પણ ગુરુ-આજ્ઞા વિના, તેમ કરવા રત્નચંદ્રજીએ સ્નેહમધુર શબ્દોમાં કહ્યું, “મારી હમ ન ભીડી. મુ ઝવણમાં એક દિવસે ગુરુજી સલાહ માને તે જિનપ્રતિમાની જરા સરખી પાસે વ્યાકરણ શીખવા અનુજ્ઞા માગી. પણ નિંદા કરવાનું માંડી વાળજે. ગમે તેવા ગંદા જવાબ–“નહિ
હાથે શાસ્ત્રોને સ્પર્શ કરે ઠીક નથી. જેના ગુજરાતમાં સારા વિદ્વાન સાધુઓ છે સાધુએ હંમેશ પિતાની પાસે દાંડે રાખ તેમની પાસે જઈ શકું ?” જવાબ–“નહિ. જોઈ એ.” મુહપત્તી તેમજ શાસ્ત્ર સંબંધમાં આત્મારામજીને જણાયું કે આ વાડે કેઈ લીધા.
- પણ આત્મારામજીએ કેટલાક ખુલાસા મેળવી યથાર્થ જૈન દર્શન ન હોઈ શકે. શત્રુંજય ગિરનાર, અનેક ભવ્ય તીર્થોની,
તેમણે વચન આપ્યું, “મારા મનના નિશ્ચયને
વન અર્થે શાસ્ત્રોના અર્થ વિચારી જઈશ. મારી કીર્તિ તેમના કાન પર પહોંચી. વાડાના બંધને
મન શક્તિ અનુસાર ભવ્ય જીવોને સત્યને જ બેધ
રિ સાલવા લાગ્યા. સંપ્રદાયના નિધની પરવા કર્યા આપીશ. સત્ય કઈને રૂચે ચા ન રૂચે હું એની વિગર, પાપડ નામના ગામમાં એક જ પરવા નહીં કરું.” સારસ્વત વ્યાકરણનો અભ્યાસ શરૂ કર્યો. થોડા જ સમયમાં સંપૂર્ણ સમજાઈ ગયું. પૂર્ણ વ્યા
આત્મારામજી આગ્રાથી વિહાર કરી દિલ્હી કરણું નણલ માણસ શાસ્ત્રના મનફાવતા અર્થ આવ્યા. કેટલાક સાથીઓને તેમની શ્રદ્ધા વિષે માન્ય ન કરી શક. વ્યાકરણ સપ્ત પ્રતિબંધ આશંકા ઉપજી. હજુ તેમને પિતાના સંપ્રદાયમાં શા માટે છે તે બરાબર સમજાય ગયું. પછી રહીને કેટલીક તૈયારીઓ કરવાની હતી. પૂર્વાચાર્યોએ નિમેલી નિર્યુક્તિ, ભાખ્ય, ચૂર્ણિ, આગ ઉપર વસ્ત્ર ઓઢાડવાથી આગ છૂપાતી ટીકા વગેરે વાંચવાનો નિર્ણય કર્યો. પછીના નથી તેમણે ગમે તેટલી સાવધાની રાખી પણ માર્ગને પણ નિર્ણય કર્યો. વૃદ્ધ પડિત રત્ન- તેમના અંતરંગના અનુયાયીઓ તેમને હૃદય ચંદ્રજીના સાધુના સહવાસે એ બીજને પાણી પાઈ પટ જોઈ ગયા. ઉછેર્યું. સંવત ૧૯૨૦નું ચોમાસું આત્મારામજી મહારાજે આગ્રામાં કર્યું, વૃદ્ધ પંડિત સરળ વિક્ષચંદજી આત્મારામ પાસે રહી અભ્યાસ સ્વભાવી રત્નચંદ્રજી પણ ત્યાજ ચોમાસુ રહ્યા કરતા હતા. એક દિવસ માતરૂં કર્યા પછી, હાથ હતા. તેમણે પિતાની પાસેની બધી શાસ્ત્ર-મુડી ધોયા વગરજ શાસ્ત્ર ભણવા બેઠા. આત્મારામજીઆત્મારામજીને અર્પવા તૈયાર થયા. તેમણે શા થી તે સહી શકાયું નહિ. કનીરામને ખાત્રી થઈ પુનરાવૃત્તિ માંડી. બીજા શાસ્ત્ર પણ વાંચ્યા. કે પહેલાને આત્મારામજી અને આજને આત્મા
આજ સમયે ગુરુ જીવણચંદ્રજીએ પૂરાયેલ રામ એક નથી. તેણે કહ્યું. દાદા ગુરુના વ્યવહારમાં પિપટને પાંખ આવતી હોય અને પાંજરની
. અને વચનેમાં પણ તમે હવે શંકા રાખતા બારી હેજ પણ ઉઘાડી રહી જાય તે પિપટ ૧
થઈ ગયા છે. ઉડી જાય તેવી ભીતિ લાગી. આત્મારામજીને આત્મારામજીએ કહ્યું, મેં કોઈ ગુરુને દાદા પિતાની પાસે બેલાવી લેવામાં પિતાના ટેળાની ગુરુને ગુલામીખત નથી લખી આપ્યું. આ વેષ સહીસલામતી સમજાઈ.
બૂડવા માટે નથી લીધે. બાપ કે દાદાના ઊંડા એપ્રીલ-૮૪]
[૮૫