________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
અને ઔષધ ઉભયને જાણ પ્રવરદેવે તેને સ્વિકાર વસતા “શદાબોધ નામના શેઠની વ્યોમલા કર્યો અને આરોગ્ય પણ મેળવ્યું,
નામની પત્નીને વિષે પુત્ર તરીકે થયે. તેના પ્રવદેવે માત્ર એક અન્ન, એક શાક, એક પુણ્યોદયે કરીને “ગ્રહચાર” આદિના ગો ઉત્પન્ન વિગઈ અને પ્રાસુક પાણી – આટલી જ વસ્તુ થયેલું દુભિક્ષ સંપૂર્ણ રીતે નાશ પામી ગયું છે. ખુલી રાખીને પરિમિત ભેજી થયા. ક્રમે કરીને સમ્યગુષ્ટિ દેવે પણ ધર્મ વિશિષ્ટ મનુષ્યનિરોગી બન્યા. તેની અવિરતિ ભાગી અને તેના ભવને માટે કેટલા તલસે છે- તે આ પરથી આત્મામાં અપૂર્વ સંતોષ થયે. તે સંતેષના સમજી શકાય છે. સાચે ધર્મને આરાધક સ્વયં યોગે તેણ મુનિવર પાસેથી ઔષધરૂપ અભિગ્રહનો સુખી થાય છે અને અન્યને સુખી કરે છે-અન્યના સ્વીકાર કર્યો. અને પિતાના આત્મા ઉપર ખૂબજ અનિષ્ટને પણ હરે છે. અંકુશ મૂક્યા.
આ વાત રાજા કમલસેને, ચાર જ્ઞાનને ધરનારા ધર્મના માહાસ્યના જાણનાર હવે નિપાપ ગુના વચનથી જાણી, વિરમય પામ્યો. તરતજ વૃત્તિથી વ્યવહાર કરતા. કેમે કરી એક કોડ પ્રમાણ
ગ્ય પરિવરેલે રાજા, શ્રેષ્ઠીવરને ઘેર ગયે. ત્યાં ધનને પામે. ધન સંપન્ન દશા પામવા છતાં,
નો સર્વ લક્ષણોથી શોભતા બાળકને જોઈને, એકદમ ભેગ ઉપભેગથી તે પરાડમુખ રહેતો. નિયમિત રાજાએ પોતાના ખોળામાં લીધું અને કહ્યું, આહારને ભોગ. ઉત્તમ પ્રકારના પાત્ર તથા ભે! પુણ્યશાલિન્! જગદાધાર! દુભિક્ષ દાન આદિ લેકેને દાન દેવામાં તત્પર રહે. ભંજક ! નમે ભવતે. વમેવાત્ર તાત્વિકે રાજા, કેઇ એક સમયે દુષ્કાળ પડે. એવા દક્ષિ અહમ તલાક્ષ સ્તવામિ ! . . સમયે તે પુણ્યાત્માએ એક લાખ મહર્ષિઓને હે પુણ્યશાલી ! હે જગતના આધાર, અને પ્રાસુક ઘી આદિથી પ્રતિલાલ્યા ગુપ્ત દાન આદિ દુભિશના ભંજક ! તને નમસ્કાર હો. તો દ્વારા લાખો સાધર્મિક બંધુઓને ઉર્યા. તારે તલાકક્ષ છું. તું જ સાચા રાજા છે. ખરેખર આ દશા પુણ્યાત્માઓને જ અપ્રાપ્ય
આ પ્રમાણે સ્તવીને કમલસેને બાળકને હોઈ શકે છે. નહિ કે પાપામાએને. ખરેખર
ધર્મનુ૫ ઈતિ નામ તસ્ય દત્તવાન્ ધર્મતૃપ
નામ આપ્યું. આવી દશા પામવા માટે સૌએ મળવા જેવું છે.
ગુણીના ગુણશ્રવણથી ગુણગ્રાહી આત્માઓ આ પ્રમાણ જિંદગી સુધી અખંડિત વ્રતવાળા કેવા બની જાય છે- તે વિચારવા ગ્ય છે. તે પ્રવરદેવ મરીને સૌધર્મ નામના પ્રથમ દેવ
ગુણ સંપન્ન બનવું જેમ કઠિન છે તેમ લેકમાં શકના સામાનિક ગુર થયા.
ગુણાનુરાગી બનવું પણ કઠીન જ છે. ઉત્તમ પ્રકારે આધારેલું શ્રાવક જીવન દેવ પરમ પુશાલી ધર્મનુપ વનવયમાં અનેક ભવમાં પણ ન ભૂલાવું યવન વખતે શ્રી પ્રવર- રાજકન્યાઓને પરણ્યા. પ્રજામાં આનંદ આનંદ દેવ ભાવના ભાવી. “સમ્યકજ્ઞાન અને સમ્યક પ્રત્યે. સદાચ તે રાજયમાં પ્રમોદનું જ સામ્રાજ્ય દર્શનથી સહિત એ શા હું શ્રાવક કુલમાં દાસ છવાયું. તરીકે ઉત્પન્ન થાઊં તે સારું. પણ મિથ્યાત્વથી સમ્યકત્વ મૂલ બાર તેના આરાધક તે શ્રી મોહિત મતિવાળો થયે થંકા મોટો ચક્રવતિ ધર્મનુપ ભક્ત ભેગી બન્યા બાદ ક્રમપૂર્વક દીક્ષાને રાજા થાઉં તે પણ સારું નહિ.”
અંગીકાર કરીને, તે ભવમાં જ કેવળજ્ઞાનને પ્રાપ્ત ઇત્યાદિ ઉત્તમ ભાવનાઓને વિશેષ પ્રકાર પ્રાપ્ત કર્યું અને મુક્તિપદને પામ્યા. ભાવતે થક, ત્યાંથી ચાલે તે આજ નગરમાં
જિનવાણીના સૌજન્યથી એપ્રીલ-૮૪]
[૫
For Private And Personal Use Only
