Atmanand Prakash Pustak 074 Ank 12

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

મ ર્યા દા
લેખક : ઝવેરભાઈ બી. શેઠ
સતી સિતાજીને રામાયણને એ પ્રસંગ છે એવા અંધ બની ગયા હતા કે અમુક અંશે સર્વવિદિત છે સિતાજીને સુવર્ણમૃગ મેળવે છે પરીક્ષારનું ભાન ભૂલી ગયા હતા, એમ કહુએ વાન મેડ જાગે. ત્યારે કે જ્યારે તેમણે તે ચાલે એવો સુવર્ણમૃગ નરી આંખે નિડ્ડા. જાણે
કટુ-વચનબાને કારણે , અમીછા
, દૈવીમૃગ કેટલે સબ સુંદર! કેટલે આકર્ષક!
છતાં લફ મણજીને, પિતા અને એકલા-બિનસલામ સુવર્ણમૃગ તદુપર્યત કેઈએ નિહાળ્યું હતું ?
મત છેડીને જવું પડ્યું. કારણ કે તે તે વાત એ માયાવી સુવર્ણમૃગ હ. તેથી તે અધિક
હતું--જગલ હતું. ત્યાં ભયસ્થાને અનેક હતા. મહ ઉત્પન્ન કરે તે હતો. તેને મેળવવાની
નિરક્ષિત સ્ત્રી માટે ખાસ લક્ષમણજીએ જતાં તાલાવેલીમાં રામચંદ્રજીને મૃગની પાછળ દોડવું
જતાં લક્ષમણરેખા દોરી, જે સિતાજીએ પડ્યું. જીવતે પકડાશે કે કેમ તે શ કાપદ
મક ઓળંગવા તી નહતી. લક્ષમણજી દૂર નીકળી હતું. પરિણામે રામચંદ્રજીએ તીર છોડ્યું.
ગયા ત્યારે રાવણ સાધુના વેશમાં ‘ભિક્ષામ પ્રાણ ત્યાગ સમયે એ સુવર્ણ અંગે લમણજીના દેડી” કરીને ઉભા રહ્યા અને ઈરાદાપૂર્વક લક્રમનામને પકાર કર્યો. તેના પડઘા તરફ
રેખાની બહાર ઉભા રહ્યા. એ ખાના બંદર પડ્યા. એ પડઘા સિતાજી અને લક્ષમણજી
લકમ હોય ત્યાં સુધી રાવણ ગમે તે શક્તિશાળી ઉભયને કાને પડ્યા, બને જુદું જુદું સમજ્યા -- તો છતાં વિતાસે કશું જ કરી શકવા અલગ અલગ દષ્ટિકોણથી.
શક્તિમાન નહતો. લક્ષમણજીને ખાત્રી હતી કે તે અવાજ
સિતાજીએ લક્ષમણરેખાની અંદર રહીને રામચંદ્રજીને નથી. સિતાજીને દહેશત લાગી કે
ભિક્ષા આપવા માંડી ત્યારે પિતે ત્યાં ઉપસ્થિત રામચંદ્રજી ભયમાં છે, તેથી તેઓ લમણજીને ;
છે છેક ત્યાં આવીને ભિક્ષા આપવી હોય તો જ બેલાવે છે. મદદ માટે-બચાવ માટે. એ દહે.
પોતે સ્વિકારશે, નહીંતર પાછો જતા રહેશે શતને પરિણામે સિતાજી લમણજીને રામ
એવી વાણી સાધુના વેશમાં રાવણે ઉચ્ચારી. ચંદ્રજીની મદદે ધાવા આજ્ઞા કરે છે. લક્રમ પતાને આંગણે આવેલા સાધુ-સંત ભિક્ષા સમજાવવા કેશિષ કરે છે કે તે અવાજ શ્રી
લીધા વિના જાય તે સિતાજી જેવા સામ્રાજ્ઞી રામચંદ્રજીને નથી. તેમણે મને તમારી રક્ષા અને અહિણી માટે શેભાપદ અને ઊંચત કરવાને હુકમ કર્યો છે, તેથી તમને એકલા છેડીને જવાનું મુનાસીબ નથી. તમને છેડીને
' ગણાય ખરું? ક્ષણ ભર તે દ્વિધામાં પડ્યા. જવાથી જેષ્ટ બંધુની આજ્ઞાનું ઉલ્લંઘન થશે. લક્ષમણ એ દરેલી લફ મણરેખાની મર્યાએ સમયે સતી સિતાજી લમણજીને અતિ દાને લેપ કરે કે ગૃહસ્થ ધર્મનું ઉલ્લંઘન કઠેર વચને કહે છે. પરંતુ તે પોતે નહોતા કરવું ? તેથી સાધુ પાછા ફરવાને ડોળ કરવા બોલતા. સુવર્ણ મૃગ મેળવવા માટે તેમનામાં લાગ્યા. સિતાજીને લક્ષમણરેખા ઓળંગીને ભિક્ષા જાગેલે મહ બેલતે હતો. મોહના પડળથી આપવી પડી. સંરક્ષણની મર્યાદા લે પાઈ ગઈ.
૨૭૪ :
આમાનદ પ્રકાશ