Atmanand Prakash Pustak 063 Ank 04

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

મ તિતિ નિહાળે છે
લેખક: ઝવેરભાઈ બી શેઠ બી. એ. જેની ભાડા મધુર હોય, જેની ગીર અમૃતમય કરનાર અને સાંભળનારને) કરશે તે તેમને ગમશે છે તેની જીભ ઉપર મધ જેવું અમૃત સદાય માટે ખરૂ? નહીં જ ગમે. જે આપન, કોર) આપણું નિદા વાસ કરે છે, એમ કહેવાય છે. પ્રત્યેક માન કરે તે ન ગમતું હોય તો આપણે બીજાની નિંદા પણ વીએ પોતાની ભાષા મીઠી, મધુર, વિવેજ્યુક્ત કરવી જોઈએ. કારણ કે તેમને પણ આપણું જેમ ન છતાં મિત રાખવી જોઈએ. કઈ પણ માનવીને એ વસ્તુ ગમતી નથી. સાચું પૂછો તો આત્મભાવે આપણે કટુ વચને કહીએ તે તેથી એ માનવીને તે સૌ સમાન છે પરંતુ કર્માનુસાર મુંડે મુંડે મતિ પારાવાર દુઃખ થાય જ છે. સાથે સાથે આપણે કમ - જિા ” હોય છે. પ્રત્યેક માનવીની પ્રકૃતિ પૃથફ પૃથક બંધન કરીએ છીએ.
હોય છે. એટલે જ આપણે તે વિસંવાદિતામાંથી કાણા માણસને “કાણિ' કે “બાડિયે' કહીને સંવાદિતા શોધી કાઢવાની છે. કટુતામાંથી મધુરતા બેલાવે તે તેને માઠું લાગે છે. વિવેક ચૂકીને મેળવવાની છે. આપણે માતાને “પિતાની પત્ની એમ કહીએ તે
જે માણસે વાતવાતમાં ઉશ્કેરાઈ જાય છે કેટલું અજુગતું અને કડવું લાગે છે તેથી તે આપ
તેઓ વિવેક ચૂકીને જ ફાવે તેમ બોલી નાખે છે. ણામાં કહેવાય છે કે :
તે તેની માતાને, તેના પિતાને, પત્ની, ભાદ, પુત્ર, કાણને કાશો નવ કહીએ માઠાં લાગે વેણું પુત્રી કે બેનને ફાવે તેમ અને ફાવે તેવું કહી નાખે ધીમે રહીને પૂછીએ કેમ ગુમાવ્યાં નેણ છે. મગજ ઉપરનો કાબુ ગુમાવ્યા પછી તેનું કંઈ
‘તમારી આ આંખને કેવી રીતે ઈજા પહેચી, ધાર્યું જ રહેતું નથી. પછી તો તેમને પિતાને પણ ભાઈ ! એમ પૂછીએ તે તે કાણે માણસ સાચી પોતાના અપકૃત્ય માટે પસ્તાવો થાય છે. પરંતુ તીર બીને સત્વરે જણાવી દેશે.
છૂટી ગયા પછી પાછું વાળી શકાય ખરૂં ? ચૂકયું પરંતુ સામાન્ય રીતે આપણે મધુર ભાષા વાપ- ગળી શકાય ખરું? રવાને બદલે કડવી ભાષા વાપરીએ છીએ. સોથી . એટલા માટે જ જગતના મહાપુરૂષ કહે છે કે મધુ લાગતી નિંદાખોરીમાં આપણે ઘણો સમય વચન ઉચ્ચારતાં પહેલાં ખૂબ વિચાર કરે. વ્યતિત કરીએ છીએ. નિંદાસ એવો છે કે તેમાં
Give they ear to everyone but જેની નિંદા થતી હોય તેના અવગુણો ગાવાના હોય છે. તેમાં મીઠું-મરચું ભભરાવામાં આવે છે. વતતે ઘny tongue to few. ચગાવવામાં આવે છે. તે હવે તેના કરતાં અનેકગણી સાંભળવું સૌનું પરંતુ બેલવાને વારે આવે મારી ચિતરવામાં આવે છે. તેથી સ્વાભાવિક રીતે ત્યારે ખૂબ વિચાર કરીને અને તળીને બોલવું. જ કટુ વચનો, કનિષ્ટ ઉચ્ચારણે આવવાના કારણ કે “શબ્દ બ્રહ્મ” છે. પ્રત્યેક વચનની કિંમત
પરંતુ સર્વક આવી નિંદા કરનાર અને છે. કહને શુભ વાકો, અંદર સુભાષિત. મધર કાસપૂર્વક તેને સાંભળનાર એ ભૂલી જાય છે કે ગીરા તે અમૂલ્ય છે. એટલા માટે સંસ્કૃતમાં એવી જ નિંદા અન્ય કોઈ તેમનો પોતાની (નિંદા કહ્યું છે કે:
આત્માનંદ પ્રકાશ