________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આબુ ઉપરથી.
૨૮૫ આપણુ શ્રીમંતે કદાચ એટલા કલાક્ત ન હોય, પરંતુ તેઓ કદરદાન હતા, કારીગરે પ્રત્યે શ્રદ્ધાવાન હતા એમ આ મંદિરો ઉપરથી સ્પષ્ટ થાય છે. અને કળા, ધર્મ, કેળવણી કે રાષ્ટ્રને અર્થે કામ કરનારા કર્મવીરેસેવકે પ્રત્યે શ્રીમાને સંપૂર્ણ શ્રદ્ધા હોવી એ શું સામાન્ય વાત છે? એ બોધપાઠમાં કંઈ ઓછી પ્રેરણા છે?
આજે એ પ્રકારની શ્રદ્ધાને બદલે અશ્રદ્ધા અને અવિશ્વાસ જ પ્રવર્તે છે. આજે એક શ્રીમંત પાંચ-પચીસ કે સો-બસોની સખાવત જાહેર કરે છે, પણ બીજે જ દિવસે એ ત્રિરાશીની શૈલીએ હિસાબ કરવા બેસે છે. એને પિતાના પૈસા બગડી જતા દેખાય છે, કારણ કે તાત્કાળિક ફળ જેવી કઈ વસ્તુ એની નજરે નથી ચડતી.
જાદુગર, આંબાની ગોટલીમાંથી તત્કાળ ફળ ઉપજતું બતાવી શકે છે, પણ એ ફળ માત્ર દેખાવપૂરતું જ હોય છે. એને બીજે કશે જ ઉપગ નથી હોતે. આંબાની ગોટલીને જમીનમાં પૂરીને, રોજ-રોજ જળ સિંચનાર, નવું નવું ખાતર પૂરનાર, પોતાના પ્રાણ જેટલું જતન કરનાર ખેડુત વર્ષે સુધી એની પાછળ પિતાને પરસેવો રેડે છે, એ થાકતા નથી, કંટાળતો નથી કારણ કે એને સંપૂર્ણ શ્રદ્ધા હોય છે કે મારો પરિશ્રમ કઈ એક દિવસે જરૂર ઉગી નીકળશે. કળાકારો, રાષ્ટ્રસેવકે એ સર્વ જેમ દેશની સંપત્તિરૂપ છે તેમ શ્રદ્ધાવાળા શ્રીમંતો દેશના કલપતરૂરૂપ છે. જે દેશમાં માત્ર શ્રીમંત જ છે, અને શ્રીમંતાઈની સાથે શ્રદ્ધા વણાયેલી નથી તે દેશ અથવા તે સમાજનું ભાવી શંકાશીલ બની રહે છે.
મંદિરની વાતમાંથી આવી કંઈ કંઈ પ્રેરણા દિલમાં જાગી. મને વિચાર થયે; ખરેખર આપણું સ્વાના સમાજમાં બધું છે. માત્ર પરસ્પરને વિષે જેવી જોઈએ તેવી શ્રદ્ધા નથી. જે શ્રદ્ધા અખંડ હૈયે, અનંત આશાવાદ રાખી રાહ જોતી બેસી રહે તે શ્રદ્ધા કયાં ? આજે તો શ્રદ્ધાને નામે અંધશ્રદ્ધાની જ બોલબાલા છે ! ઉદારતા અને ભક્તિાને બધે રસ એ અંધશ્રદ્ધા જ ભરખી જાય છે. પાછળ રહે છે ભીખના ટુકડા. એ ટુકડાં સમાજદેહને નીરોગ તેમજ તેજસ્વી શી રીતે બનાવે ?
દેલવાડાનાં જૈન દેરાસર સાથે જ આગ્રાના તાજમહેલનું સ્મરણ થઈ આવે છે. તાજમહેલના સંબંધમાં પણ એવી જ એક લોકકથા સંભળાય છે.
For Private And Personal Use Only
