________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ. પુરવી રહી. હું આ વૈદ્ય, ગાંધીના સૈયારામાં હા જી હા કહી શકું તેમ નથી. બલકે નગ્ન સત્ય દર્શાવી શકું તેમ છું પણ તેમ થવામાં આડખીતી રૂપ ફક્ત દેવપતિ છું.”
તે આકૃતિના હદયમાં વીજળીના ઝબકારની પેઠે એ વિચારમાળા એકદમ પ્રકટી અને પ્રસાર થઈ ગઈ તેણે પાછું વાળી જોયું. પણ ઈંદ્ર તે “ આ ઉદ્ધત દેવ ઠાકર ખાધા વિના પાછો ફરનાર નથી. ” એમ માની મનપણે બેઠે હતો.
અને તે વ્યક્તિએ પણ સ્વકપનાથી જ તોડ આ કે–“હવે ઇંદ્ર બીજું શું કરી નાખશે ? દેવભુવનમાંથી કાઢી મુકશે કે બીજું કાંઈ ? અસ્તુ. થવું હોય તે થાય. ઓલ્યા પુરાણકારો વિશ્વામિત્રના મનોગત વિશ્વની વાતો પેથા ઉપર લખે ત્યારે ખરા, પણ હું તે બ્રહ્માંડને મારા આસુરી જગને સિદ્ધ કરી આપું કે-કઈ સંગમક નામે એક જગત્ કર્તા છે.”
આ પ્રમાણે અવ્યક્ત મનોભાવને કેળવતી તે આકૃતિ દૂભૂમિ નામે ઢાલ વનમાં ઉતરી. આનું નામ હતું. સંગમદેવ અને તેને સ્વભાવ હતો અભવ્ય.
ઉદ્યાનના એક ભાગમાં અઠ્ઠમ ભક્તવડે એક રાત્રિકી પ્રતિમાને વહતા એક ન જવાન સિદ્ધર્ષિ ઉભા હતા. તેની મૂર્તિ ભવ્ય હતી. દૃષ્ટિ સચિત્તમાંથી ખેંચી અચિત્ત પદાર્થમાં સ્થાપી હતી. મટકું મારવાની વાત જ શી ? દેહલતા કાંઈક નમેલી છતાં અટલ હતી. ભૂ જલતા નીચે લટકતી લંબાવી હતી. તેના નખે પ્રવાલની જેમ લાલ સુરખીને છાંટી રહ્યા હતા. શરીરપર રાજવીજેમ હતું, સિદ્ધપ્રભાની જાંખી હતી. કોઈ સમરાંગણ ખેડવા દ્ધો તૈયાર થયેલ હોય તેમ ખંભા ઉપર શૂરવીરતા ડોકીયા કરતી હતી. મુખમાં હાસ્ય જળકી રહ્યું હતું, રોમેરોમમાં હું અને જગતની અદ્વૈતતા વ્યાપી રહી હતી અને સંપૂર્ણ મૂર્તિ પ્રાણી માત્રના વાત્સલ્યની પરિસીમાં હતી.
તેમના આગમનથી સમરત ઉદ્યાન પણ રમણીય લાગતું હતું. સુગંધથી બહેકી ઉઠયું હતું. ફૂલફળોથી હચમચી રહ્યું હતું. ભમરાના ગુંજારવથી નાચી રહ્યું હતું તથા કીડા કરતાં મનુષ્યના કિલકિલાટથી આનંદમાં થનથનાટ કરી રહ્યું હતું એટલે આનંદ મસ્ત હતું. છતાં શાંત હતું.
તે ગિરાજનું તપસ્તેજ અને પ્રભુત્વ અવિરલ જગતને આકર્ષી રહ્યું હતું. અરે ઈ પણ પિતાના પ્રત્યેક પ્રસંગમાં તેમની મદઢતાની સ્તુતિ કરતે હતો.
સંગમકે ગિરાજની પાસે આવતાં વાર કરોળીઆની લતાની જેમ પોતાનું આસુરી પ્રદર્શન ખડુ કર્યું.
For Private And Personal Use Only
