________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
જેનેન્નતિ.
૩૫ tણીની પેઠે સ્થિર થઈને જયાં કરે છે, એમ કહીએ તે તે ખોટું છે એમ નથી. ગત પચાશ વર્ષનું અવલોકન કરે અને આપણી જોડે વસનારી બીજી ભાઈબંધ પ્રજાની સાથે મુકાબલે કરો એટલે ખાત્રી થશે કે આપણે જ્ઞાન અને ગુણમાં આગળ વધેલા છીએ, કે પાછળ હઠેલા છીએ. આપણુમાં અહં મમત્વને દુર્ગણ એટલે બધે વધી ગયો છે કે જેને પ્રતાપે આજે જૈન ધર્મ અને જૈનધર્મીઓ બીજાઓની નિંદા ‘સાંભળવાને પાત્ર બનેલા છે. જેને ધાર્મિક કંઈ જ્ઞાન નથી તેમની વાત તે બાજુ ઉપર રહી પણ જેઓ અધ્યાત્મ જ્ઞાનીના બિરૂદને દા કરનારા છે, જાહેર ભાષણેથી બીજાઓને આગળ વધારવાનો પ્રયત્ન કરીએ છીએ એમ જણાવનારાઓ છે, સ. માજમાં અગ્રસ્થાન મેળવવાને હકદાર છીએ, એમ જેઓની માન્યતા છે, તેઓ પણ દુર્ગણના સપાટાઓથી બચેલા છે, એવો દાવો કરી શકે તેમ નથી. જે તેમનામાં અમમત્વને દુર્ગુણનો પ્રાદુર્ભાવ ન હેત તે આજે દશ વરસમાં જૈનમાં જે છિન્નભિન્ન સ્થિતિ જોવામાં આવે છે, તે આવવા પામત નહીં. જેનામાં પૂજાવાની અને આવાની ભાવના પ્રબળ પણે વસ્તિ હોય તેવી વ્યક્તિ જૈન સમાજના ઉપર શી રીતે ઉપકાર કરી શકનાર છે? જે આ દુર્ગણ આપણુમાં વાસ કરે ન હોય પછી કોનફરન્સની શરૂઆતને ઉત્સાહ અને હાલની ચાલતી તેની ટગુ ટગુ સ્થીતિનું વલોકન કરીશું એટલે તુર્ત ખાત્રી થશે. હાથના કંકણુ જેવાને આરશીની શી જરૂર? જો દુર્ગણને દુર કરીને તે જમાનાને અનુસરી સમાજ ઊજતિ સ્થિતીએ પહોચે, તેમને જાથુને ફાયદે થાય, તેવી રીતે ધાર્મિક નિમિત્તે ખર્ચા. તુ દ્રવ્ય ખર્ચાય એવો પ્રવાહ વધવો જોઈ છે. એવા વિચારની સર્વત્ર ઊદૂષણ થવી જોઈએ. જેનેની ઊતિ એજ જનધર્મની ઉન્નતિ છે, અને જેનેતિ કેવળ ધન પ્રવૃત્તિમાં નથી, પણ તેની સાથે જ્ઞાન અને ગુણ પ્રાપ્તિમાં રહેલી છે. જે જ્ઞાન, ગુણ, અને કળામાં જૈન પ્રજા આગળ ધશે, તે દ્રવ્ય તેને કેડે મેલનાર નથી. જો જ્ઞાન, ગુણુ, અને કલામાં પાછા પડીશું અને એકલા દ્રવ્યને પકડી રાખતા જઈશું તે પણ દ્રવ્ય રહેવાનું નથી, એવી ભાવનાની સત્ર ફેલાવો થવો જોઈએ. આની સાબીતી માટે કથાનુયોગનો અભ્યાસ કરો એટલે ખાત્રી થશે. પુર્વે એલા મહા રિદ્ધીવાલા એ ગુણેને આશ્રયથી દ્વિપાંતરમાં જઈ લક્ષમી અને સુ કન્યાઓ પ્રાપ્ત કરી સ્વદેશ પધારતા હતા. વર્તમાનમાં ધર્માદા ધન કચે રસ્તે ખર્ચાવું જોઈએ, તેને માટે પારસીબંધુઓના ધર્માદા ખાતાઓને અનુભવ લે એટલે આંખ ઊઘડશે. કેમી ઊતિને માટે એમણે કેવાં કેવાં ખાતા ઉભા કર્યા છે. તે જુઓ.
ભાલ પ્રાપી ઉન્નતિને ચાટે ને કંઇપણું આપણે કરવાનું હોય, તે તે એજ કરવાનું છે કે તે કી ત્યવ્હારિક અને ધાર્મિક જ્ઞાન, ગુણ, અને કળામાં આગળ વધે. એને માટે તન, મન અને ધનથી જેટલી થાય તેટલી મહેનત કરવાની દરેક જૈનની ફરજ છે. ખામીવાલ છે. ફક્ત એક ટંક જમાડી આપણે કૃત્યકૃત્ય
For Private And Personal Use Only
