Ashwadhatikavya

Author(s): Nilanjana Shah
Publisher: ZZ_Anusandhan

Page 9

66
वालीयुतश्रवणपालीयुगा ललितचूलीविराजिबकुला केलीगतानुगमरालीकुला मधुरमालीभिरादृतकथा । नालीकदृक्कुसुमनालीकपाणिरिह कालीयशासिसहजा तालीदलाभतनुमाली सदा भवतु काली शुभाय मम सा ॥ २४ ॥ दक्षाऽध्वरप्रशमदक्षाऽऽग्रहं विबुधपक्षाऽभिपालनपरं लक्षाऽमृतद्युतिवलक्षात्मकं हृतविपक्षाऽऽत्तविस्मयकथम् । उक्षाऽधिरोहिहतलक्षाऽसुरप्रकरमक्षामताश्रयदयं व्यक्षाऽऽव्हयं प्रणतरक्षामणिं प्रणयियक्षाऽधिपं स्मर महः ॥ २५ ॥ रामनाम्नः स्वपौत्रस्य कामनापूरणोत्सुकः । अश्वधाटी जगन्नाथो विश्वहयामरीरचत् ॥ २६ ॥
इति पण्डितेन्द्रजगन्नाथविरचितमश्वधाटीकाव्यं संपूर्णम् ।
१. हे वत्स ! आतंकनी निवृत्ति अर्थे अंकमां बीराजेलां सीताजीवाळा, लांछनविहोणा चंद्र जेवी मुखकांति धरावनारा, टंकार करनारा धनुष्यवाळा, लंकाना राक्षसोना धामोथी नीकळेला लोहीना डाघथी खरडायेला बाणवाळा, मनोरथोना पूरणहार, दीनोना रक्षणकर्ता, दनुजना कंकालोने फेंकनारा, कालमेघना अहंकारने हरनारा एवा रामचंद्रना शरणे तुं जजे.
२. हे मन ! उपभोगोनो संतोष मेळववा माटे, तुं अनुरागने छल्ले पाटले न पहोंची जईश. अरे ! लक्ष्मी, गृह, पत्नी, पुत्र वगेरेना संयोगो पण छेवटे तो शुं वियोगस्वरूपना नथी होता ? तेमज यज्ञ वगेरेथी जन्मता उत्कृष्ट भाग पण एवा ज छे. जे शरीरे पण शैलतनयाथी जुदा नथी तेवा भवरोगहारक नागचर्मधारी, त्रिपुरारि (शिवनी) शीघ्रताथी उपासना कर.
३. हाय ! हे अनाचारी मन ! मकरन्द, मधु, केळ अने अमृतनी मीठाशनो आस्वाद करवामां कुशळ एवी रसवाळी वाणीथी, मूर्खताने लीधे, नरपिशाचोनी उपासना करवा केम मथ्या करे छे ? काच (धनादि तुच्छ वस्तुओ) माटे नाच न करीश. निरतिशय दःख आवनारी महान आपत्ति (मरणादि) काई सहेलाईथी टाळी शकाय तेवी नथी. माटे तुं ते अनिर्वचनीय,