Agam Sutra Satik 41B Pindniryukti MoolSutra 2b

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan

Page 166

मूल-६२२ निकायविराधना च, अपि च प्रायः स्थविरो गृहस्याप्रभुः अस्वामी भवति, ततस्तेन दीयमानन प्रभुरेष इति विचन्त्यिगृहेस्वामित्वेननियुक्त स्याचिंयतं-प्रद्वेषःस्यात.सचैकतस्मिन्-साधौवृद्धवा.यद्राउभयोरपीति । यत्तोन्मत्तावश्रित्य दोषानाहमू. (६२३) अवयास भाण (धाय) मेओ वमनं असुइत्ति लोगगरिहाय।
पए चेव उमन वमणविवज्जाय उम्मत्ते॥ वृ. 'मत्तः' कदाचिन्मत्ततया साधोरालिङ्गनं विदधाति, तथा कोऽपि मत्तः मदवशविह्यलतया रे मुण्ड। किमत्रायातः? इति ब्रुवन् घातमपि विदधाति. भाजनं वा मिनत्ति. यदा कदाचित्पीतमामवंढदाना वमति, वर्मंश्च साधु साधुपात्रं वा खरष्टयति, ततो लोके जुगुप्सा, धिमगी साधवोऽशुचयो ये मत्तादपीत्यं मिक्षा गृह्यन्तीति. तत एवं यतो मत्तऽवयासादयो दोषास्तस्मान्नततो ग्राह्यम, त एवालिङ्गनादयो दोषा वमनवर्जा उन्मत्तऽपि. तस्मात्ततोऽपि न ग्राह्यम। सम्प्रति वेपिजरितावाश्रित्य दोषानाहमू. (६२४) वविय परिसाडणया पासे व छुभेज्ज भाणभेओ वा।
एमेव य जरियमिविजरसंकमणं च उड्डाहो॥ वृ.वेपितादातुः सकाशाद्भिक्षाग्रहणेदेयवस्तुनःपरिशाटनं भवति,यद्वापाāसाधुमाजनादहिःसवंता:पिदेयंवस्तुक्षिपेत्यद्वा येनस्थाल्यादिनाभाजनेनकृत्वा मिक्षामानयति तस्यभूमौ निपातेभेदः-स्फोटनस्यात. एवमेव ज्वरितेऽपि दोषाभावनीयाः, किंच-ज्वरिताद्ग्रहणे ज्वरसङ्कमणपि साधोमवेत, तथा जने उहाहाययाऽहो। अमीआहारलम्पटायदित्थं ज्वरपीडितादपि भिक्षागृह्यन्तीति। अन्धगलत्कुष्ठावाश्रित्य दोषानाह. म. (६२५) उड्डाह कायपडणं अंधे भेओय पास छुहणं च।
तद्दोसी संकमणंगलंतभिसमिन्नदेहे य॥ वृ. अन्धाभिक्षाग्रहणे उड्डाइः, स चायम्-अहो? अमी औदरिका यदन्धादपि मिक्षां दातुमशक्नुक्तो भिक्षागृह्यन्तीति,तथा अन्धः' अपश्यनपादाभ्यांभूम्याश्रितषड्जीवननिकायधातंविदधाति,तथालौष्ट्रादौ स्खलितः सन भूमौ निपतेत, तथा च सति भिक्षादानायोत्पाटितहस्तगृहीतस्याल्यादिभाजनभङ्गः, तथा स देयं वस्तुपार्श्व-भाजनवहिस्तात प्रक्षिपेददर्शनात तस्मादन्धादपिन ग्राह्यम। तथा त्वग्दोषिणि किंविशिष्टे ? इत्याह-गलदभृशभिन्नदेहे' आर्षत्वाद्रयत्सोनपदयोजना, साचैवं 'भृशम्ण अतिशयेन 'गलत' अर्द्धपक्वं रुधिरं च बहिवहन भिन्नश्च-स्फुटितो देहो यस्य स तथा तस्मिन दातरि सक्रमणं कुष्टुव्याधिसङ्क्रान्ति म्यान तस्मात्तता पि न ग्रायम । सम्प्रति पाद्कारूढादिचतुष्टयदोषानाहमू. (६२६) पाउयदुरुढपडणं बन्द्र परियाव असुइखिंसा य।
कछिन्नासइ खिसा ते श्चिय पायवि पडणं च। वृ. पादुकारूढस्य भिक्षादानाय प्रचलनः कदाचिदुःस्थितत्वन पतनं स्यात, तथा बद्ध दातरि भिक्षा प्रयच्छति परितापः दयं तस्यभवत. तथा असुइ'त्तिमूत्राद्यत्सादा जलेन तस्यशौचकरणासम्भवात्ततो भिक्षाग्रहण लांकजुगुप्सा. यथा अमीअशुचयायदेतस्मादप्युशिचभूतादिभक्षामोददतीति.एवं छिन्नकरेऽपि भिक्षांप्रयच्छतिलाक जुगुप्या तथा हस्ताभावनशीचकणमासम्भवात, एतच्चोपलक्षणं तनहम्ताभावे येन कृत्वाभाजनेनभिक्षां ददाति यद्वा देयं वस्तुतस्यपतनमपि भवति,तथाचसतिषङ्जीवनिकायव्याघातः, एत एव दोषाः पादेऽपि-छिन्ननादेऽपि दातरि द्रष्टव्याः केवल पादाभावेन तस्य भिक्षादानय चलतः प्रायोनियमतः 'पतन' पातोभवेत्,तताचसतिभूम्याश्रितकीटिकादिकसत्त्वव्याघातः। सम्प्रतिनपुंसकमधिकृत्यदोषानाह.