Agam Sutra Satik 37 Dasashrutskandh ChhedSutra 4

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan

Page 58

दशा-८, मूलं-५२, [नि-७०]
सुद्धदसमीट्ठियाण व आसाढीपुन्निमोसरणं ।। घू. आसाढपुत्रिमाए ठिताणंजति तणडगलादीणि गहियाणिपज्जोसवणा कप्पोय कथितोतो सावणबहुलपंचमीए पजोसवेति । असति खेत्ते सावणबहुलदसमीए असति खेते सावणबहुलस्स पन्नरसीए, एवं पंचपंच ओसारेतेणजावअसतिभद्दवयसुद्धपंचमीएअतोपरेणंन वट्टति अतिकमेतुं, आसाढपुत्रिमातोआढत्तमगंताणंजाव भद्दवया जोण्हपंचमीए एत्यंतरे जति न लद्धं ताहे जति रुक्खहेढेठितोविपञ्जोसवेतव्वं । एतेसुपव्वेसुजधालंभेपज्जोसवेयव्वं अप्पव्वेन वट्टति, कारणिया चउत्थीवि अजकालएहिं पवत्तिता । कहं ?
पुन उज्जेनीए नगरीए बलमेत्तभानुमेत्ता रायाणो । तेसिं भाइणेज्जो अज्जकालएण पव्वावितो, तिहिं राईहिं पदुद्धेहिं अज्जकालतो निव्विसतो कतो । सो पतिट्ठाणं आगतो । तत्य य सातवाहणो राया सावगो।तेन समणपूयणतो छनो पवत्तितो, अंतेपुरंच भणितं-अमावासाए उपवासं काउंअट्ठमिमाईसु उववासं काउं इति पाठान्तरं-पारणए साधून भिक्खं दातुं पारिजह । अन्नया पजोसमणादिवसे आसन्ने आगते आसन्नीभूए पा० अज्जकालएण सातवाहणो भणितो-भद्दवतजोण्हस्स पंचमीए पजोसवणा भवति । रन्ना भणितो, तद्दिवसं मम इंदो अनुजातव्यो होहिति, तो नपजुवासिताणि चेतियाणि साधुनो वाभविस्संतित्तिकातुंतोछट्ठीएपजोसवणाभवतु।आयरिएण भणितं-न वट्टति अतिक्कामेउं । रन्ना भणियं-तोचउत्थीए भवतु । आयरिएण भणितं-एवं होउत्ति चउत्थीए कता पज्जोसवणा।एवं चउत्थीवि जाता कारणिता। "सुद्ध-दसमी ठिताणच आसाढी पुनिमोसरणंति" -जत्य आसाढमासकप्पो कतो, तं च स्खेत्तं वासावासपाउग्गं, अन्नं च खेत्तं नस्थि वासावासपाउग्गं । अथवा अब्भासे चेव अन्न खेत्तं वासावासपाउग्गं सव्वं च पडिपुत्रं, संथारडगलगादीय भूमी य वद्धवासं च गाढं अनोरयं आढत्तं, ताहे आसाढपुत्रिमाए चेव पज्जोसविज्जति। एवं पंचाहपरिहाणिमधिकृत्योच्यतेनि. [७१] इय सत्तरी जहन्ना असीति नउती दसुत्तरसयं च ।
जइ वासति मिग्गसिरे दस राया तिन्नि उक्कोसा ।। चू. इयति उपप्रदर्शन | जे आसाढचाउमासियातो सवीसतिराते मासे गते पज्जोसवेंति, तेसिं सत्तरीदिवसा जहन्नतो जेट्ठोग्गहो भवति । कहं पुन सत्तरी? चउण्हं मासाणं सवीसं दिवससतं भवति, ततोसवीसतिरातोमासोपन्नासं दिवसा सोधिता सेसा सत्तरिदिवसा ।जे भद्दवयबहुलस्स दसमीए पजोसवेति तेसिं असीति दिवसा जेटोग्गहो, जे सावणपुन्निमाए पजोसविंति तेसिं नं नउत्ति दिवसा मज्झिजेट्ठोग्गहो, जे सावणबहुलदसमीए ठिता तेसिंदसुत्तरंदिवससतंजेट्ठोग्गहो, एवमादीहिं पगारेहिं वरिसारत्तं एगखेत्ते अच्छित्ता कत्तियचाउम्मासिए निगंतव्वं । अथ वासोन
ओरमति तो मग्गसिरे मासे जद्दिवसं पक्कमट्टियं जातं तद्दिवसं चेव निग्गंतव्वं, उक्कोसेण तिन्नि दसराया ननिग्गच्छेज्जा ।मग्गसिरपुन्निमा एत्तियंभणियहोइमग्गसिरपुनिमाए परेणजइ विप्लवंतेहिं तहवि निगंतव्यं । अधन निग्गच्छंति ता चउलहुगा । एवं पंचमासिओ जेट्ठोग्गहो। नि. [७२] काऊण मासकप्पं तत्येव ठियाणऽतीए मग्गसीरे ।
सालब्भणाण छम्मासितो तुजेट्ठोग्गही होति ॥ चू. आसाढमासकप्पं काउंजइ अन्नं वासावासपाउग्गं खेतं नत्थितं चेव वासावासपाओग्गं