Book Title: Agam Sutra Satik 37 Dasashrutskandh ChhedSutra 4
Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
View full book text ________________
दशा-८, मूलं-५३, [नि-१२१] वासावासं से इति स भगवांस्तीर्थकरः किमाहु-दोसमाहु आयतणं उदगस्स, पाणी पाणिलेहातो पाणी पाणिरेव पाणिरेहा आयुरेहा सुचिरतरं तत्थ आउक्कातो चिट्ठति । नहो सव्वो नहसिहाण हग्गलयं उत्तरोट्टा-दढियाओ भमुहरोमाई, एस्थवि चिरं अच्छति॥
वासावासं अहसुहुमाइंति-सूक्षमत्वात् अल्पाधरित्वाच्च अभिक्खणं पुनो पुनो जाणियवाणि, सुत्तोवदेसेणं पासितव्वाणि चक्खुणा, एतेहिं दोहिं विजाणित्ताय पासित्ता यपरिहरितव्वाणि ।। पानसुहुमे पंचविहे, पंचप्रकारे एकेके वन्ने सहस्ससो भेदा, अन्ने य बहुपगारा संजोगा, ते सव्वेपि पंचसु समोत्तरंपि किण्हादिसु । नो चक्षुप्फासं । जे निग्गंथेन अभिक्खणं अभिक्खणं जत्थ ट्ठाणनिसीयणाणिचेतीतिआदानंगहणंनिक्खेवेवाकरेतिापणओ-उल्ली विरुग्गतोतद्दवसमाणवन्नो जाहे य उप्पञ्जति ।। बीयसुहुमं-सुहुमं जं व्रीहिबीयं बीयं-तंदुलकणियासमाणगं ॥हरितसुहुमं पुढविसरिसं किण्हादिना अचिरुग्गतं॥पुप्फसुहुमंअल्पाधारत्वात्।अथवा उर्हितगंसुहुमंसुण्हगं उंबरपुष्पादि, अहवा पल्ल्वादिसरिसं ॥अंडसुहुमंपंचविधं, उदंसंडे-मधुमक्खियादीणं अंडगाणि, पीविलिगा-मुइंगंडाणि। उक्कलियंडे लूताडि पुडगस्स हल्लिया-धरतोलिया तीसे अंडगं, हल्लोहलियाअहिलोडिसरडीविभन्नतितेसिंअंडयं ।। लेणसुहुमोलेणंआश्रयः सत्त्वानांउत्तिंगलेणंगद्दभगउक्केरो। भूमिए भिगुफुडियादाली, उज्जुगंबिलं तालमूलगंहेट्ठा विच्छिन्नं उवरिंतनुगं संयुक्तावत्तं-भमंतयं। _ "वासावासं" । इदानि सामन्नसामायारी दोसुवि कालेसु विसेसेण वासासु । आयरियो दिसायरितोसुत्तत्यं वदिति, उवज्झातेसुत्तंवाएति, पव्वती नाणादिसुपब्वत्तेति, नाणे पढपरियट्टेहिं सुणेहिं उद्दिसविहिं, एवं दंसणे दंसणसत्थाई पढपरियट्रेहिं सुणेहिं वा चरिते पच्छित्तं वहाहिं अनेसनदुष्पडिलेहिताणि करेंतं वारेति, बारसविहेण तवेन जोआवेति, जो जस्स जोग्गो, थेरो एतेसु चेव नाणादिसु सीतंतं थिरं करेति पडिनोदेति उज्जमंतं अनुवूहति । गणी अन्ने आयरिया सुत्तादिनिमित्तं उवसंपन्नगा गणावच्छेइया साधू घेत्तुं बाहिरखेत्ते अच्छंति, उद्धावणापहावणखेत्तोवहिमग्गणेसुअप्सिवादिसु उज्जुत्ता अन्ने वा जंपुरतो कट्ठ पुरस्कृत्य, सुहदुक्खिया परोप्पर पुछति, खेत्तपडिलहगा वा दुगमातीगता । ते अन्नमन पुरतो काउं विहरति । अनापुच्छाए न वट्टति । किं कारणं? वासं पडिज्ज पडिनीतो वा, अहवायरियबालखमगगिालाणाणं घेत्तव्वं । तं च ते अतिसयजुत्ता जाणमाणा कारणं दीवेत्ता पचवाता सेहसणायगा वा असंखडयं वा कणति सद्धि पडिनीतो वा। एवं वियारेविपडितमुच्छिताद्दिपच्चवाता ।। गामानुगामकारणितो दूतिज्जति। अन्नतरं वा विगति खीरादि एवं दीयं एत्तियं परिमाणेणं एवं तिखुत्तो एत्तियवाराओ दिवसे वा मोहुब्भवदोसा खमगगिलाणाणं अनुन्नाता।। अन्नयर तेगिच्छंवातितपित्तियसिंभिय-सन्निवाता आउरो विजो पडिचरतो उसधपत्थभोअनं आउट्टित्तए करेत्तए करणार्थे, आउट्टशब्दः ।
अन्नतरं अद्धमासादि उरालं महल्लं समत्थो असमत्थो वेआवच्चकरो पडिलेहणादि करेंतओ अस्थि, पारणगंवा संधुक्कणादि अस्थि । भत्तपञ्चक्खाणे नित्थारतो नस्थि समाधिपानगं निजवगा वा अत्थि, निष्फती वा अत्यि नत्थि अन्नतरं उवहेति वत्थपत्तादिकं । अथासन्निहिता अनायावणे कुत्थणं पणतोअहनस्थि पडियरगा उल्लतिहीरेज्ज वाउदगवहोजायते तेन विना हानी॥"वासावासं अनभिग्गहितसिञ्जायणियस्स, मणिकुट्टिमभूमीएवि संथारो सो अवस्स घेतव्यो विराधनापाणासीतलकंधू" सीतलाएभूमीए अजीरगादिदोसाआसनेन विना कुंथूसंघट्टो निसिज्जा मइलिज्जति
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
Loading... Page Navigation 1 ... 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110