Agam 08 Antkruddasha Gujarati Translation

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Dipratnasagar, Deepratnasagar

Page 15

આગમસૂત્ર 8, અંગસૂત્ર 8 અંતકૃ-દશાંગ સૂત્ર ઢગલામાંથી બાહ્ય રચ્યમાર્ગથી એક-એક ઇંટ ઘરમાં મૂકી. ઇંટનો ઢગલો ઘરમાં મૂક્યો. ત્યારપછી કૃષ્ણ વાસુદેવ દ્વારવતીની મધ્યેથી નીકળી અરહંત અરિષ્ટનેમિ પાસે આવ્યા. યાવત્ વંદનનમન કરી, ગજસુકુમાલ અણગારને ન જોઈને, અરિષ્ટનેમિ અરહંતને વાંદી-નમીને પૂછ્યું - મારા તે સહોદર નાના ભાઈ ગજસુકુમાલ અણગાર ક્યાં છે ? તેને હું વંદન-નમન કરું, ત્યારે ભગવંતે કૃષ્ણને કહ્યું - હે કૃષ્ણ ! ગજસુકુમાલ અણગારે આત્મહિત સાધી લીધું છે. ત્યારે કૃષ્ણ, ભગવંતને પૂછ્યું - કઈ રીતે ? તેમણે આત્મહિત સાધી લીધું છે ? ત્યારે અરિષ્ટનેમિ અરહંતે, કૃષ્ણને કહ્યું - હે કૃષ્ણ ! ગઈ કાલે ગજસુકુમાલે મને મધ્યાહ્ન કાળે વાંદી-નમીને કહ્યું - યાવત્ હું સ્વીકારીને વિચરવા ઇચ્છું છું. યાવત તે એકરાત્રિકી પ્રતિમા સ્વીકારીને રહ્યા. ત્યારે એક પુરુષ ગજસુકુમાલ મુનિને જોઈને ક્રોધિત થયો. યાવત્ તે મુનિ આવી ઉજ્વળ અને દુસહ્ય વેદના ભોગવીને, કેવળજ્ઞાન પામીને સિદ્ધ થયા. એ રીતે હે કૃષ્ણ ! ગજસુકુમાલ અણગારે આત્માર્થને સાધ્યો. ત્યારે કૃષ્ણ, ભગવંતને પૂછ્યું - ભગવન્! તે અપ્રાર્થિતનો પ્રાર્થિત યાવત્ લજ્જારહિત પુરુષ કોણ છે? જણે મારા સહોદર નાના ભાઈ ગજસુકુમાલને અકાળે જીવિતથી આ રીતે રહિત કર્યા? ત્યારે ભગવંતે તેને કહ્યું - હે કૃષ્ણ ! તું તે પુરુષ ઉપર દ્વેષ ન કર. હે કૃષ્ણ ! નિશે તે પુરુષે ગજસુકુમાલને સહાય આપી છે. ભગવન્! તે પુરુષે કઈ રીતે ગજસુકુમારને સહાય કરી ? ત્યારે ભગવંતે કહ્યું - હે કૃષ્ણ ! મને પગે પડવા તું જલદીથી દ્વારવતી નગરીથી નીકળતો હતો ત્યારે પુરુષને જોયો યાવત્ ઇંટો ઘરમાં મૂકી. જે રીતે તેં તે પુરુષને સહાય આપી, તે રીતે જ હે કૃષ્ણ ! પેલા પુરુષે ગજસુકુમાલના અનેક ભવ સંચિત લાખો કર્મોની ઉદીરણા કરીને, ઘણા કર્મોની નિર્જરાર્થે સહાય આપી. ત્યારે કૃષ્ણ, અરિષ્ટનેમિને કહ્યું - તે પુરુષને મારે કેમ જાણવો ? ત્યારે અરિષ્ટનેમિએ કૃષ્ણને કહ્યું - દ્વારવતી. નગરીમાં પ્રવેશ કરતા તેને જોઈને દરવાજે ઊભેલ જ તે આયુષ્યનો ક્ષય થવાથી મૃત્યુ પામશે. તેનાથી તું જાણીશ કે - આ જ તે પુરુષ છે, જેના કારને ગજસુકુમાર આત્મહિત સાધી ગયા. ત્યારપછી કૃષ્ણ વાસુદેવ, ભગવંતને વંદન-નમસ્કાર કરી, આભિષેક્ય હસ્તિરત્ન પાસે આવ્યા. હાથી ઉપર બેસીને તારવતીમાં પોતાના ઘેર જવા નીકળ્યા. આ તરફ સોમિલ બ્રાહ્મણને બીજે દિવસે યાવત્ સૂર્ય ઉગ્યા પછી, આવા પ્રકારે વિચાર આવ્યો કે - નિશ્ચ કૃષ્ણ વાસુદેવ ભગવંતના પાદવંદનાર્થે નીકળ્યા છે, અરહંતને તો આ વાત જ્ઞાત, વિજ્ઞાત, શ્રુત, શિષ્ટ જ હશે, કૃપ વાસુદેવને કહી જ હશે, હું જાણતો નથી કે કૃષ્ણ વાસુદેવ મને કેવા કુ-મારથી મારશે. એમ વિચારી ભયભીતાદિ થઈ, પોતાના ઘેરથી નીકળ્યો. દ્વારવતી નગરીમાં પ્રવેશતા, કૃષ્ણની સમક્ષ અને સપ્રતિદિશામાં શીધ્ર આવ્યો. ત્યારે તે સોમિલ, કૃષ્ણને અચાનક જોતા ડરી ગયો. ઊભા ઊભા જ, આયુક્ષય થતા મરીને ત્યાં જ પડ્યો. ત્યારે કૃષ્ણ વાસુદેવે સોમિલ બ્રાહ્મણને જોઈને કહ્યું - હે દેવાનુપ્રિયો ! આ સોમિલ બ્રાહ્મણ, અપ્રાર્થિતનો પ્રાર્થિત અને લજ્જારહિત છે, જેણે મારા સહોદર નાના ભાઈ ગજસુકુમાલને અકાલે જીવિતથી રહિત કર્યા, એમ કહી સોમિલને ચાંડાળો વડે કઢાવ્યો, તે ભૂમિ ઉપર પાણી છંટાવ્યું. પછી પોતાના ઘેર આવીને ઘરમાં પ્રવેશ કર્યો. આ પ્રમાણે હે જંબૂ! શ્રમણ ભગવંતે અંતકૃદ્દશાના ત્રીજા વર્ગના આઠમાં અધ્યયનનો આ અર્થ કહ્યો છે. વર્ગ-૩, અધ્યયન-૧૨ નો મુનિ દીપરત્નસાગરે કરેલ અનુવાદ પૂર્ણ મુનિ દીપરત્નસાગર કૃત્ “(અંતકૃત્ દશા)” આગમસૂત્ર ભાવાનુવાદ Page 15