Adhyatma Geeta

Author(s): Buddhisagar
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal

Page 186

२७
स्वद्रव्येण स्वकालेन स्वक्षेत्रेण स्वभावतः । अस्तित्वमितिभंगेन स्वद्रव्ये चित्तमानय जीवादिनवत्वेषु स्यादस्ति भंग आदिमः । कदापि नहि यद्वस्तु तत्कदापि न जायते धर्माधर्मौ नभः कालो जीवस्तथा च पुद्गलः । षड्द्रव्येष्वस्तिभंगो हि समयं प्रति वर्तते साम्प्रतं भाविभूतेषु त्रिकालेषु प्रवर्तते । सषद्रव्येषु वेत्तव्यः स्यादस्तिभंग आदिमः समये समये ज्ञेया तदनन्तगुणाऽस्तिता । वर्तमाना निजद्रव्ये सिद्धान्ते प्रतिभाषिता द्रव्ये द्रव्ये विबोद्धव्या भिन्नभिन्ना हि चाऽस्तिता । द्रव्यगुणपर्यायाया मस्तिता माति चात्मनि
परापेक्षां च संगृह्य नास्तिता घटते निजे । षड्द्रव्ये परभावेन नास्तिता च प्रवर्तते परद्रव्यास्तिता या च नास्तिता सैव वर्तते । परिणमति सर्वत्र स्वस्वद्रव्येष्वपेक्षया
॥ ३१२ ॥
॥ ३९३ ॥
॥ ३९४ ॥
।। ३१५ ॥
॥ ३१६ ॥
॥ ३१८ ॥
ये च पुद्गलपर्याया दृश्या घटपटादयः । अस्तितां च तदाकारां साद्यन्तत्वेन पश्यत । द्रव्यार्थिकनयो ज्ञेयो भंगोऽनादिरनन्तकः । अस्ति स पुद्गलव्यापी सादिः सान्तश्च पर्यवैः ॥ ३१६ ॥ स्यानास्तिभंग मन्यं तु नास्तिताज्ञानकारकम् । षद्रव्यव्यापिनं तं च विद्धि सापेक्षया पुनः अन्यद्रव्याऽन्यकालाभ्या मन्यक्षेत्रान्यभावतः । नास्तिताऽन्यपदार्थानां सदा स्वेषु प्रवर्तते
॥ ३२० ॥
॥ ३२१ ॥
॥ ३१७ ॥
॥ ३२२ ।
॥ ३२३ ॥