________________ બધાજ ઉપવાસ-ચોવિહાર એમાં એક વર્ષીતપ છઠ્ઠથી કર્યો, એક વર્ષીતપ અઠ્ઠમથી કર્યો. એમાં T.B. થતાં અડધા વર્ષીતપે અઠ્ઠમ બંધ કર્યા. ઉપવાસથી વર્ષીતપ ચાલુ રાખ્યા. દરેક વર્ષીતપમાં પર્યુષણની અઠ્ઠાઈ કરવાની તો નક્કી. બંને શાશ્વતી ઓળીમાં ઉપવાસ આયંબિલ કરવાનું પણ બિયાસણું કરવાનું નહીં. 21 સળંગ વર્ષીતપમાં 3 વાર સિદ્ધીતપ કર્યા. તથા એકવીસ દિવસ પૌષધ સાથે બે વાર 21 ઉપવાસ સળંગ કર્યા. આટલી ઉગ્ર તપશ્ચર્યા છતાં ઘરે એવી પરિસ્થિતિ નથી કે પૌષ્ટિક વસ્તુઓ બિયાસણામાં મળે. છતાં મન મક્કમ છે. જૈન શાસનમાં તમારી પાસે કેટલા પૈસા છે તેની કિંમત નથી. પરંતુ તમે પૈસાનો કેટલો ત્યાગ કરો છો, તમે કેવા આરાધક છો એની કિંમત છે. શ્રાવક ગરીબ હોય કે શ્રીમંત હોય એ જ મુખ્ય નથી. બાળકોનો વિચાર આટલી ઉગ્ર તપશ્ચર્યામાં પણ પોતાના સંતાનોનો વિચાર કરે કે હું દૂધ, શીરો વાપરું અને મારા સંતાનો ન વાપરી શકે મારાથી કેવી રીતે વાપરી શકાય. વર્તમાનમાં બાપાઓ જુઓ. બહાર એકલા ફરવા જાય. ગમે ત્યાં હોટલમાં ખાઈ લે. એ વિચાર પણ પોતાના બાળકનો ન કરે કે મારા બાળકનું શું? વિદેશ ફરવા જાય તો પણ બે વર્ષના છોકરાને મૂકીને જાય. એમનો જીવ કેમ ચાલે છે? પોતાના સંતાનોને મૂકીને ફરવા જવાનું મન થાય તે મા-બાપ કહેવાય કે રખડુઓ કહેવાય ? મને તો આ બધાં ઢોર જ લાગે. ઢોર આમ જ રખડતાં હોય અને ગમે ત્યાં ચરતાં હોય. મને તો તમારા અને પશુ વચ્ચે કશોય ફરક નથી દેખાતો માત્ર ફરક શીંગડા અને પૂંછડાનો છે. આ મનુષ્ય ઢોરને શીંગડા અને પૂંછડા હોતા નથી. તમારા દીકરા-દીકરીઓને ઘરે 3-3 ગાડી-નોકર ચાકર હોય તો પણ, શનિ-રવિવારે ગુરૂ મ.સા.ની નિશ્રામાં સામાયિક હોય તો ત્યાં પહોંચાડવાનું પણ કરી શકતા નથી. પોતાને રખડવું હોય તો શ્રીલંકા પણ
