________________ જ પડિલેહણ તથા અમારા બેની પાત્રાની ઝોળી વગેરેનું પડિલેણ થઈ ગયું હતું. મેં કહ્યું કે હું સ્પંડિલ પરઠવા ગયો હતો. પછી વંદનાર્થે શ્રાવક આવ્યા હોવાથી ભગવાનનું પડિલેહણ આજે થયું ન હતું. પૂ. તપોયશ વિ.મ.સા. એ વગર પડિલેહણના ભગવાન ઉપર આદેશ માંગીને બધું પડિલેહણ કરી લીધું હતું. મેં કહ્યું ફક્ત ખાલી આદેશ ફરીથી માંગી લ્યો. બધું પડિલેહણ ફરી કરવાની જરૂર નથી. એકવાર પડિલેહણ થઈ ગયું એટલે વાંધો નથી. પણ એમનું મન માનવા તૈયાર નહીં. એમનું મન દુભાયા કરે કે કશુંક ખોટું થઈ ગયું. અવિધિ થઈ ગઈ. બધું જ પડિલેહણ પાછું કર્યું. આ પ્રકારની ઘટના 3-4 વાર થઈ. દરેક વખતે એમણે ફરી વાર પડિલેહણ કર્યું. શ્રાવક-શ્રાવિકાઓ ગોચરી માટે વિનંતી કરે તો અચૂક એમનું ધ્યાન રાખી અવસરે લાભ આપવા જાય. 80 - 82 વર્ષે પણ એવું નહીં કે હું 7 મે માળે નહીં આવું, હું 15 મિનિટના રસ્તે ગોચરી નહીં આવું. શ્રાવક-શ્રાવિકાની વિનંતી હોય તો ૮૨મા વર્ષે પણ 20 મે માળે ગોચરી ગયા છે! અમારું ચોમાસું મુંબઈ અર્થપ્રાઈડ સંઘમાં હતું. પારણા પાંચમે આજુબાજુવાળા ટાવરોમાંથી ઘણી વિનંતી આવે. ક્યાંક 30 ઉપવાસ, ક્યાંક 16, ક્યાંક સિદ્ધિતપ હું આ તમામ તપસ્વીને સંતોષ આપવા જાઉં તો 100 માળ થઈ જતા હતા. અઠ્ઠાઇવાળા વગેરે બાકી રહી જતા હતા. મેં કીધું કે અમે બે મ.સા. છીએ. બીજા મ.સા. 82 વર્ષના છે. હું મોટી તપશ્ચર્યાવાળાને ઘરે જાઉં તો પણ 100 માળ થાય છે. હું અઠ્ઠાઇવાળાને સંતોષ નહીં આપી શકું. 82 વર્ષની ઉંમરે કહે કે પારણા પાંચમના દિવસે હું વ્હોરવા જઈશ. મેં કીધું, કેવી રીતે શક્ય થાય? હાજરજવાબી તરત કહે કે શું હું 82 વર્ષે પાલીતાણા જાત્રા ન કરી શકું ? જો જાત્રા કરી શકું તો ધીમે-ધીમે 40 માળા કેમ ન ચઢી જાઉં ?
