Book Title: Aagam Manjusha 43 Mulsuttam Mool 04 Uttarjjhayanam
Author(s): Anandsagarsuri, Sagaranandsuri
Publisher: Deepratnasagar

View full book text
Previous | Next

Page 7
________________ पत्तमि आएसे. सीसं छेत्तण भजति ॥ १८० ॥ जहा खलु से ओरम्भे, आएसाए समीहिए। एवं बाले अहम्मिटे, ईहति निरयाउयं ॥ १॥हिंसे (कोही) पाले मुसाबाई, अदाणमि विलोवए। अण्णदत्तहरे तेणे(बालो), माई कण्हरेस सढे ॥२॥ इत्थीविसयगिद्धे य, महारंभपरिग्गहे । भुंजमाणे सुरं मंसं, परिपूढे परंदमे ॥३॥ अयकक्करभोई य, तुंदिले चियलोहिए। आउयं नरए से, जहाऽऽएसंच एलए॥४॥ आसणं सयणं जाणं, वित्ते कामाणि (मे य) मुंजिया। दुस्साहडं धर्ण हिचा, पहुं संचिणिया रयं ॥५॥ ततो कम्मगुरू जंतू, पच्चुप्पण्णपरायणे। अएक आगयाऽऽएसे (कंखे), मरणतमि सोयति ॥ ६॥ तो आउ परिक्सी, चुत(ओ)देहा चिहिंसगा। आसुरियं दिसं वाला, गच्छंति अवसा तमं ॥ ७॥ जहा कागिणीए हेर्ड, सहस्सं हारए नरो। अपत्थं अंपगं भोच्चा, राया रजंतु हारए॥८॥ एवं माणुस्सगा कामा, देवकामाण अंतिए। सहस्सगुणिया भुजो, आउं कामा य दिविया ॥९॥ अणेग वा. सा नउया, जा सा पण्णवओ ठिई। जाई जीयंति (हारेति) दुम्मेहा, जाण(ऊणे)वाससयाउए ॥१९०॥ जहा य तिष्णि बणिया, मूलं घेत्तृण निग्गया। एगोऽत्य लभते लाभ, एगो मूलेण आगओ॥१॥ एगो मूलंपि हारित्ता, आगो तत्थ वाणिओ। ववहारे उवमा एसा, एवं धम्मेवि जाणह ॥२॥ माणुसत्तं भवे मूलं, लाभो देवगई मवे। मूलच्छेएण जीवाणं, नरगतिरिक्खत्तर्ण धुर्व ॥३॥ दुहओ गती बालस्स, आवती वहमूलिया। देवत्तं माणुसत्तं च, जं जिए लोलुआसदे ॥४॥ ततो जिए सई होइ, दुविहं दुग्गतिं गते। दुलहा तस्स उम्मजा, अदाए सुचिरादवि ॥५॥ एवं जियं सहाए, तुलिया बालं च पंडिय। मूलियं ते पविस्संति, माणुसं जोणिमिति जे ॥६॥ वेमायाहिं सिक्खाहिं, जे नरा गिहि सुचया। उचिंति माणुसं जोणी, कम्मसच्चा(त्ता) पाणिणो ॥७॥ जेसिं तु विउला सिक्खा, मूलियते अतिच्छिया (अतिहिया)। सीलबंता सविसेसा, अहीणा जंति देवयं ॥८॥ एवं अदीण भिक्खुं, अगारि च विजाणिया। कहन जिच्चमेलिकखं, जिच्चमाणो न संविदे ॥९॥ जहा कुसग्गे उदयं, समुद्रण समं मिणे। एवं माणुस्सगा कामा, देवकामाण अंतिए ॥२०॥ कुसम्गमित्ता इमे कामा, समिरुदमि आउए। कस्स हेउं पुरा काउं, जोगक्खेमं न संविदे? ॥१॥ इह कामानियद्गुस्स, अत्तट्टे अवरज्झति। सुच्चा (पत्तो) नेयाउयं मम्गं, जं भुजो परिभस्सति ॥२॥ इह कामा नियहस्स, अत्तट्टे नावरजाति। पूतिदेहनिरोहेणं, भवे देवेत्ति मे सुयं ॥३॥ इड्ढी जुनी जसो वचो, आई सुहमणुत्तरे। भुजो जत्य मणुस्सेसुं, तस्य से उपक्जति ॥४॥ चालस्स पस्स बालत्तं, अहम्मं पडिवजिआ (णो)। चिच्चा धम्मं अहम्मिड्ढे, नरएसूबवजह ॥५॥ धीरस्स पस्स धीरत्तं, सबधम्माणुवत्तिणो। चिच्चा अधम्म धम्मिहे, देवेसु उपवजह ॥६॥तुलिआण पालभावं, अबालं चेच पंडिए। चइऊण बालभावं, अचाल सेवए मुणी ॥२०७॥ ति मि, एलबजऽजायणं ७ ॥ अधुवे असासयंमि (अधुवंमि मोहगहणए), संसारंमि दुक्खपउराए। किं नाम होजतं कम्मयं?, जेणाहं दुग्गई न गच्छेजा (ईतो मुवेजा) ॥८॥ विजहित्तु पुत्रसंजोगं, न सिहं कहिंचि कुविजा। असिणेह सिणेहकरेहि. दोसपउसे(ए)हिं मुबई भिक्खू ॥९॥ तो नाणदसणसमग्गो, हियनिस्सेसाए य सबजीवाणं। तेसिं विमोक्खणहाएं, भासइ मुणिवरो विगयमोहो ॥२१०॥ सर्व गंथं कलहं च, विप्पजहे तहाविहं (हो) भिक्खू। सबेसु कामजाएम, पासमाणो न लिप्पई ताई ॥१॥ भोगामिसदोसविसमे, हियनिस्से. यसबुद्धिवोचल्थे । वाले य मंदए मूढे, बजाए मछिपाच खेलमि ॥२॥ दुप्परिचया इमे कामा, नो सुजहा अधीरपुरिसेहिं । अह संति मुच्या साहू, जे तरंति अतरं वणियाच (पणियाय समुई) ॥३॥ समणा मु एगे वदमाणा, पाणवह मिया अजाणता। मंदा निरयं गच्छति, पाला पावियाहिं विट्ठीहिं ॥४॥ नहु पाणवह अणुजाणे, मुच्चेज कयाइ सबदुकखाणं। एवमारिएहिमक्खाय, जेहिं इमो साहुधम्मो पत्तो ॥५॥ पाणे य नाइवाइजा, से समियत्ति एहि भएहि. तसनामेहिं थावरेहिं च (जगनिस्सियाणं भूयाण, तसाणं थावराण य)।नो तेसिमारभे दंड, मणसावयसाकायसा चेव ॥ ७॥ PO मुद्देसणा उणच्चाणं, तत्थ ठवेज भिक्खू अप्पाण। जानाए पासमेसिजा, रसगिद्धे न सिया भिक्खाए ॥८॥ पंताणि चेव सेविजा, सीयपिंड पुराणकुम्मास । अदु पुकसं पुलागं पा, जवणट्ठाए निसेव(एव)ए मंथु ॥९॥ जे लकवणं च सुविणं च, अंगविजं च जे पउंजंति। न हु ते समणा बुख्यंति, एवं आयरिएहिं अक्खायं ॥२२०॥ इह जीवियं अनियमित्ता, पम्भट्ठा समाहिजोगेहिं । ते कामभोगरसगिद्धा, उपक्जति आसुरे काए ॥१॥ ननोऽविय उद्दिता, संसारं बहुं (अणु) परियति । बहुकम्मलेवलित्ताणं, बोही होइ (जत्थ) सुदुलहा तेसि ॥२॥ कसिणपि जो इमं लोयं, पडिपुत्रं दलेज एगस्स। तेणावि से ण संतुस्से (तुसेजा), इइ दुप्पूरए इमे आया ॥३॥ जहा लाभो नहा लोभो, लाभा लोभो पवड्दति। दोमासकर्य कर्ज, कोडीएविन निट्ठियं ॥४॥ नो रक्खसीसु गिज्झेजा, गंडवच्छासु णेगचित्तासु । जाओ पुरिसं पलोभित्ता, खेतति जहा व दासेहि ॥५॥ नारीसु नो पगिजिमजा, इत्थीविप्पजहे A अणगारा धम्म च पसल णच्चा, तत्व ठवज भिक्खु अप्पाणं ॥६॥ इह एस धम्मे अक्लाए, कविलेणं च विसुदपणेणं । तरिहिति जे उ काहिति, तेहि आराहिया दुवेदोगु॥२२॥लिमि, काबिलिजायण दा चहऊण देव लोगाओ उपवन्नो माणुसंमि योगमि। उपसंतमोहणिजो सरती पोराणियं जाई ॥८॥ जाई सरिनु भयवं सहसंबुद्धो अणुत्तरे धम्मे। पुतं ठविनु रज अभिनिकसमनि नमी राया ॥९॥ सो देवलोगसरिसे अंने उस्वरगनो बरे भोए। भुजित्नु गमी राया बुदो भोगे परिच्चयइ ॥२३०॥ मिहिलं सपुरजणवयं बलमारोहं च परिवणं सवं। चेच्चा अभिनिक्लंटो एगंतमहिडिओ भयवं ॥१॥ कोलाहलगम्भून आसी मिहिलाए पश्यनंमि। नइया रायरिसिम्मि नमिम्मि अभिनिक्खमंतंमि ॥२॥ अम्भुट्टियं रायरिसिं, पाजाठाणमुत्तमं । सको माहणावेणं, इमं वयणमञ्चवी ॥३॥ किनु भो अज मिहिलाए, कोलाहलगसंकुला। सुति दारुणा सहा, पासाएम गिहेमु अ? ॥४॥एयम? निसामिना, इसवी ॥५॥मिडिलाए चेडए वच्छे. सीतच्छाए मणोरमे। पत्तपफफलोवेते. बहणं चहगणे सता॥६॥ बाएण हीरमाणमि. चेहयमि मणोरमे। दहिया असरणा अना, एए कंदति भो ! खगा ॥७॥ एवमटुं निसामित्ता० देविंदो०॥८॥ एस अग्गीय बाओ य, एवं डझति मंदिरं। भगवं ! अंतेउस्तेणं, कीस णं नावपि(य)क्खह? ॥९॥ एय०२४०॥ मुहं वसामो जीवामो, जेसि मो नस्थि किंवणं । मिहिलाए १२७४ उत्तराध्ययनानि मूलसूत्र, असम-5 मुनि दीपरनसागर

Loading...

Page Navigation
1 ... 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31