Aagam Manjusha 05 Angsuttam Mool 05 Bhagavati

Author(s): Anandsagarsuri, Sagaranandsuri
Publisher: Deepratnasagar

Page 223

·
वणाकुसीलेऽवि कसायकुसीलेऽवि, नियंठे० पुच्छा. गोयमा ! जह० एकं समयं उक्कोसेणं अंतोमुद्दत्तं, सिणाए० पुच्छा, गोयमा ! जहनेणं अंतोमुहुत्तं उक्कोसेणं देसृणा पुञ्चकोडी, पुलाया णं भंते! कालओ केवचिरं होइ ?, गोयमा ! जहनेणं एकं समयं उक्कोसेणं अंतोमुहुत्तं, उसे पुच्छा, गोयमा सब्बद्धं, एवं जाव कसायकुसीला, नियंठा जह पुलागा, सिणाया जहा बउसा । ७८० । पुलागस्स णं भंते! केवतियं कालं अंतरं होइ ?, गोयमा जह० अंतोमु० उक्को० अणतं कालं अनंताओ ओसप्पिणीउस्सप्पिणीओ कालओ खेत्तओ अवडपोग्गलपरिय देणं, एवं जाव नियंठस्स. सिणायरसः पुच्छा, गोयमा ! नत्थि अंतरं, पुलायाणं भंते! केवतियं कालं अंतरं होइ ?, गोयमा जह० एवं समयं उक्को० संखेज्जाई वासाई, बउसाणं भंते!- पुच्छा, गोयमा ! नत्थि अंतरं एवं जाव कसायकुसीलाणं, नियंठाणं० पुच्छा, गोयमा जह० एवं समयं उक्कोसेणं छम्मासा, सिणायाणं जहा बउसाणं । ७८१ । पुलागणं भंते! कति समुग्धाया पं० १, गोयमा तिनि समुग्धाया पं० तं० वेयणासमुग्धाए कसायसमुग्धाए मारणंतियसमुग्याए, बउसस्स णं भंते! पुच्छा, गोयमा ! पंच समुग्धाया पं० तं वेयणासमुग्धाए जाब तेयासमुग्धाए एवं पडिसेवणाकुसीलेऽवि कसायकुसीलस्सः पृच्छा, गोयमा छ समुग्धाया पं० तं० वेयणासमुग्धाए जाव आहारगसमुग्धाए, नियंठस्स गं० पुच्छा, गोयमा ! नत्थि एकोऽवि, सिणायस्सः पुच्छा, गोयमा ! एगे केवलिसमुग्धाए । ७८२ । पुलाए णं भंते! लोगस्स किं संखेज्जइभागे होज्जा असंखेज्जइभागे होज्जा संखेज्जेसु भागेस होज्जा असंखेज्जेसु भागेसु होज्जा सब्बलोए होज्जा ?, गोयमा ! णो संखेज्जइभागे होज्जा असंखेज्जइभागे होज्जा णो संखेज्जेसु भागेसु होज्जा णो असंखेजेसु भागेस होजा णो सव्वलोए होजा, एवं जाव नियंठे, सिणाए गं० पुच्छा, गोयमा! णो संखेज्जइभागे होजा असंखेजइभागे होजा णो संखेज्जेसु भागेसु होज्जा असंखेजेसु भागेसु होजा सव्वलोए वा होजा । ७८३। पुलाए णं भंते! लोगस्स किं संखेजइभागं फुसइ असंखेजइभागं फुसइ० ? एवं जहा ओगाहणा भणिया तहा फुसणावि भाणियव्वा जाब सिणाए । ७८४ । पुलाए णं भंते कतरंमि भावे होजा !, गोयमा ! खओवसमिए भावे होज्जा, एवं जाव कसायकुसीले नियंटेः पुच्छा, गोयमा ! उवसमिए वा भावे होजा खइए वा भावे होज्जा, सिणाए पुच्छा, गोयमा ! खाइए भावे होज्जा । ७८५ । पुलाया णं भंते! एगसम एणं केवतिया होज्जा ?, गोयमा ! पडिवज्जमाणए पडुब सिय अस्थि सिय नत्थि, जइ अत्थि जहणं एको वा दो वा तिनि वा उक्कोसेणं सयपुहुत्तं, पुब्वपडिवन्नए पडुच्च सिय अस्थि सिय नन्थि, जइ अत्थि जहन्नेणं एको वा दो वा तिनि वा उक्कोसेणं सहस्वपुहुत्तं, बड़सा णं भंते! एगममएणं पुच्छा, गोयमा ! पडिवज्जमाणए पडुच्च सिय अस्थि सिय नत्थि, जइ अस्थि जहन्नेणं एको वा दो वा तिन्नि वा उक्कोसेणं सयपुहत्तं, पुव्वपडिवन्नए पहुच जहन्नेणं कोडिसयपुत्तं उक्कोसेणवि कोडिसयपुहुत्तं एवं पडि सेवणाकुसीलेऽवि कसायकुसीला गं० पुच्छा, गोयमा पडिवजमाणए पडुन सिय अस्थि सिय नत्थि, जइ अस्थि जहन्नेणं एको वा दो वा तिन्नि वा उक्कोसेणं सहस्सपुहुत्तं, पुव्वपडिवन्नए पडुच जहन्नेणं कोडिसहस्सपुहुत्तं उकोसेणवि कोटिसहस्सपुहुत्तं नियंठा णं० पुच्छा, गोयमा पडिवजमाणए पहुच सिय अत्थि सिय नत्थि, जइ अस्थि जहन्नेर्ण एको वा दो वा तिन्नि वा उक्कोसेणं बाब सतं. असयं खवगाणं चडप्पन्नं उवसामगाणं, पुव्वपडिवन्नए पहुच सिय अस्थि सिय नत्थि, जड़ अत्थि जहणं एको वा दो वा तिन्नि वा उक्कोसेणं सयपुहुत्तं, सिणाया नं० पुच्छा, गोयमा पडिवजमाणए पहुंच सिय अत्थि सिय नत्थि, जइ अस्थि जहन्नेणं एको वा दो वा तिन्नि वा उक्कोसेणं असतं, पुण्यपडिवन्नए पडुच जहन्नेणं कोडिपुहुत्तं उक्कोसेणवि कोडिदुतं. एएसिं णं भंते! पुलागवकुसपडि सेवणाकुसीलकसायकुसीलनियंठमिणायाणं करे जाव विसेसाहिया वा ? गोयमा सव्वत्थोवा नियंठा पुलागा संखेज्जगुणा सिणाया संखेज्जगुणा बडसा संखेज्जगुणा पडिसेवणाकुसीला संखेज्जगुणा कसायकुसीला संखेज्जगुणा । सेवं भंते! सेवं भंते! ति जाव विहरति । ७८६ । २०२५ ३०६ ॥ कति णं भंते! संजया पं० १. गोयमा पंच संजया पं०० सामाइयसंजए छेदोवडावणीयसंजए परिहारविसुद्धियसंजए सुहुमसंपरायसंजए अहक्खायसंजए, सामाइयसंजए णं भंते! कतिविहे पं० १. गायमा ! दुविहे पं० तं इत्तरिए य आवकहिए य, छेओवडावणीयसंजए णं पुच्छा. गोयमा दुविहे पं० नं०. सानियारे य निरतियारे य, परिहारविसुद्रियसंजए० पुच्छा, गोयमा दुविहे पं० नं० णिब्विसमाणए य निव्विदृकाइए य, सुहुमसंपरागः पुच्छा, गोयमा ! दुविहे पं०० संकि लिस्ममाणए य विमुद्धमाणए य, अहक्वायसंजए पुच्छा, गोयमा ! दुविहे पं० नं० छउमत्थे य केवली य। 'सामाइयंमि य कए चाउज्जामं अणुत्तरं धम्मं तिविहेण फासयंतो सामाइयसंजओ में खलु ॥ ९८ ॥ छेतूण उ परियागं पोराणं जो ठवेइ अप्पाणं धम्मंमि पंचजामे छेदोपट्टावणो स खलु ॥ ९९ ॥ परिहरइ जो विसुद्धं तु पंचयामं अणुत्तरं धम्मं । तिविहेण फासयंतो परिहारियसंजओ स खलु ॥ १०० ॥ लोभाणू वेयंतो जो खलु उवसामओ व खवओ वा सो मुडुमसंपराओ अहखाया ऊणओ किंचि ॥ १०१ ॥ उवसंते खीणंमि व जो खलु कम्मंमि मोहणिज्जमि छउमत्थो व जिणो वा अहवाओ संजओ स खलु ॥ १०२ ॥ ७८७ । सामाइयसंजए णं भंते! किं सवेदए होज्जा अवेदए होजा?, गोयमा! सवेदए वा होजा ३७९ श्रीभगवत्यंग बार्त-२५ -
T
मुनि दीपरत्नसागर