Book Title: Aagam 39 MAHA NISHITH Moolam ev
Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Deepratnasagar
View full book text
________________
आगम
(३९)
प्रत सूत्रांक
[६]
गाथा ||23||
दीप
अनुक्रम [१५१७]
"महानिशीथ” छेदसूत्र -६ (मूलं)
उद्देशक [-1.
-
अध्ययन [८/चूलिका-२],
मूलं [६] + गाथा ||२||
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित.... ... आगमसूत्र - [३९], छेदसूत्र [६] "महानिशीथ" मूलं
...........
पूर्वजमावि अगपयारेहिं तहाचि णं ण पर्यालिए सिही, तत्र य णं चिडिकारेणोवहओ सयललोगवयहिं जहा मो मो पिच्छ पिच्छ हुयासणंपिण पहले पावकम्यकारिस्वति भ पिऊन निदासिए से बेऽनि गोउलाओ एवावसरंभि अन्नासन्नसन्निवेसाओ जगए गं मत्तपाणं महाय तेणेव मम्मे उजानामिमुहे मुणीच संघाडगे च दणं अणुमयोगं गए सेबेऽवि पावडे, पत्ते य उज्जाणं जाणं पेच्छति सलगुणोहचारि चडनामसमयिं बहुलीसगणपरिकिन्नं देविंदनादिदिजमाणायारविंदं सुमहचनामधिज्ञ जगागदं नाम अणगारं तं च दण चिंतियं तेहिं जहां णं दे मग्गामि विसोहिषयं एस महायसेत्ति, चिंतिऊणं तओ पणामपुचणं उबविद्वे से जहोइए भूमिभागे पुरओ गणहरस्स, भणिओ प सुजसिबो तेण गगहारिणा-जहानं मी मी देवामुपिया जी समालोएताल करेसु सिग्य असेसपाविकम्मनिवणं पायछि एसा उग आवसत्ता एयाए पायच्छितं गत्व जाणो पसूया, ताहे गोयमा सुमहतपरममहासंवेगगाए से णं सुजसिने, आजम्मओ नीललोयणं पयच्छिऊणं जहोवइ पोरं सुदुकरं महंत पायच्छिन अणुचरितार्थ तत्र अर्थतविद्धपरिणामी सामण्णमन्मुकिगं छबी संवरे तेरस पराईदिए अर्थ तपोरवी करतयसंजम समपरिगं जाणं एगदुतिचपंचम्मासिएहिं लमहि स्वयेऊनं निष्पटिकम्मसरीरत्ताए अपमाययाए सत्यामेसु अणवरथमन्निसाणुसमयं सययं सज्झायाणाई में निहिऊणं सेसम्मम करणे सवगसेटीए अंतगढ़केचली जाए सिद्धे ६ से भय से वारिस महापापकर्म समायरिऊन तहावी कह एरिसे से सुजसने लहुँ वे काले परिनिदेसि ? गोयमा तेषं जारिसभावट्टिएणं आलोयणं पिइन्नं जारिससंवेगगएवं तं वारिस घोरदुर महत पायच्छितं समडियं जारि सुदिवसानं तं नारि अर्थ तपोवीरुमकरतपसं जम किरिया बहाणेणं अखंडिय अथिराहिये मूगुत्तरगुणे परिपालयते निरइयार सामनं निशाहिये जारिणं सामरियमुके चिट्टियरागदोसमोहमिच्छतमयभयगारयेणं मज्जात्यभावेण अदीनमा
बालसवाले काउण पाओगममणसणं पवित्र तारिणं एवहबसाए केवल से एगे सिझेजा जहणं कवाई परकयकम्मकर्म भवेजा ताणं ससिंपि भङ्गसत्ताणं असेसम्म खयं काऊसिज्झिना, गवरं परकपकम्यादी कस्स संकजा, जेण समजिय तं देणं समनुभविपति गोयमा जया णं निरुद्ध जोगे हा नया गं असेपि कम्मारास अकालविभागेनेव गिवे, सुसंडासेसासवदारे जीमनिरोणं तु कम्मलए दिण उण एजओनं काले तु कम् काले तु पबंध एवं बंधे खवे एवं गोयम कालतगं ॥ २३ ॥ निरुदेहिं तु जोगेहि ए कम्पं बंधा पोराणं तु पहीएजा गाभावमेव ॥ २४॥ एवं कम्म विदे एवं कालमुद्दिले अणाइकाले जीवे व तहवि कम्मं ण लिइए ॥५॥ खजसमे कम्माण, जया विरई समुच्छलेका खेतं भयं नायं दयं संपप्य जाय तया ॥ ६ ॥ अप्पमादी ववे कम्म, जे जीवे तं कोटिं पड़े जो पमादी पुणो कालकम् णिधिया ॥ ७॥ निकसेज पाईए उ सात विसाए नम्हा का लेनन, भावं संपप गोयमा, महमं अहरा कम् खर्य करे ॥ २८ ॥ से भय सासरी कहिं समुवा, गोषमा खट्टीए गरीए से भयवं केणं अद्वेगं ? गोयमा नीए पडिपुचाणं साइगाणं परं मासा गयाणं इणमो विचिन्तियं जहां से गम्भं पडावेमिसि एवमवसमाणी चैव बाल पसूया, पसूयमेत्ता य तक्त्रणं निणं गया. एवं अगं गोयमा समुनसिरी उड गति से भय से बाल सवर्ण मया सासुजसरी ने जीविये किंवा बत्ति गोयमा जीवि से भय क गोषमा मेलारिहि जराजरजसवालहरुहि स्वादुगंधावितिमा विमाणं दणं कुलालचकस्सोवरि का साणं समुदिसिउमार साय दिट्ठ कुलाले, तापाइ सरणि कुलालो,
सालोथो, तओ कारुव्यहियएवं जपुत्तस्स में पुत्ती एस मां होहिति वियपि कुलाले समय से बालगोगोमा सदवाए गए सम्भा बणे परिवालि माणुसीकार से बालगे, कयं च नाम कुलाले लोगाणु वित्तीए सजणगाहिहावेगं जहा सुखी, अक्षया कालक्रमेण गोयमा मुसा जोगदेखणा पि बुद्धे सड़े पत्रइए य जायणं परमसदासंवेगवेरामए अर्थात पोरीमादुर महाकायकेल फरेंद्र संजमजणंण पाणे, अजयादोसे तु सत्य अजम तो तस गुरु भणियं जहा भो भो महासत्त तए अचाणदोसओ संजमजयर्ण अपानमार्ण महंते काय केले समाते, वजह निवालोयण दाऊण पाय
काहिि सबमे निष्फल होही, ना जाब गुरूहि चोइए ताव से अगरवालोयणं पयच्छे सेऽवि णं गुरु तस्स नहीं पायच्छिते पयाइ जहा संजयजयर्ण भूवर्ग नेणेच अहचिताप समबरोज्झाणाइविप्यमुळे हसाये निरंतरं परिहरेजा, अनया में गोयमा से पाचमती जे के छमदसमदुबालसदमासमास जावनम्मासलपणाइए जय ना सुमहं कायकेला गए पच्छिले से तहत समगुडे, जे य उण एगतसंजम किरियागं जयमान मनोवहकायजोगे सासव निरोहे सज्झायज्झाणावरसगाइए जसे पाचकम्मरासिनिदहणे पायच्छिले से णं पमाए अनमने जवले असद सिटिले जाव में किल किमित्य दुकांति का न तहा समजुडे, अन्नया णं गोयमा अहाउयं परिवालेऊ से सुस १९७४ महानिछेद अन
मुति दीपसागर
~63~
Page Navigation
1 ... 62 63 64 65 66