Aagam 38 A JEETKALP Moolam evam Bhashya

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Deepratnasagar

Page 46

आगम
(३८/१)
प्रत
सूत्रांक [७१]
दीप
अनुक्रम
[b]
"जीतकल्प” छेदसूत्र-५/१ (मूलं)
...........
-
•
मूलं [br]
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित .... ....आगमसूत्र- [ ३८/१], छेदसूत्र • [५/१] "जीतकल्प" मूलं एवं जिनभद्रगणिक्षमाश्रमण विरचितं भाष्यं
आयं (२०६७)
1
तणा दशमे असिये ओमोयरिय पयोले भए व ग्रहणं अनुष्णातं ॥ ७॥ तिक्खुतो सक्सेसे चउदिसिं ममाऊण कडजोगी दस्त यदुभया सागारियसेवा देवे ॥ ८ ॥ केस्सियो तू राया? भैया पिंटस के व? सि दोसा ? फेरियम्मि व कजे कप्पति? काए व जयगाए ॥९॥ मुदिए मुदऽभिसित्ते मुदिओ जो होति जोणिमुदो तु। अभिसितो व परेहिं सर्व व भरहो जहा राया ॥ २०७ ॥ पदमभंगे वो होतुपमा पावि जे भणिय दोसा सेसेस होयो जहि दोसा तं विना ॥ १॥ असणादीया चउरो वर पाय कंबले व पाउंछण व तहा अविहोरायपिंडो तु ॥ २ ॥ अवि रायपिंडं अणयरायं तु जो पडिग्गाहे सो आणा अगवत्थं मिष्ठत विरानं पावे ॥ ३ ॥ दोसा इमे ईसरलवरमाविएहिं सत्यवाहिं । जितेहिं अइन्तेहि य वाघातो होति साहुस्स ॥ ४ ॥ ईसर भोइयमादी तलवरपट्टेण तलव होति वैगुणपट्टोसेट्टी पचतणियो उ माडंगी ॥ ५ ॥ जान्तिन्ता अच्छ तु सुत्तादिभिखपरिहाणी हरिया अमंगलतिय शहा (व्हा) हमणा इहरहा तु ॥ ६॥ लोमे एसालो का लेगे पुंस इत्थी व इच्छतमणिच्छते चातुम्मासा भवे गुरुगा ॥ ७॥ अत्य एरिस इति मेणेणिपि। अण्णेवि अवहरिए संजित एस गोति ॥ ८॥ संकर चारियबारे मूलं निस्संकिए व अणवो परदारि अहिरे वा नवमं णीसंकित इसमें ॥ ९ ॥ लता व विया इरिणा गिजा आयस्यि कुलगणे या संचे वा कुज पत्धारं ॥ २०८० ॥ अमेवि अस्थि दोसा गोम्मिय आहष्णस्यणमादी प णीसाए पि से तिरिक्खमणुया मये दुट्टा ॥ १॥ गोम्मियग्रहणा हणणा मो व निवेइयम्मिजं पाये। आदिष्णरतणमादी सत गेव्हेयरी व तणीसा ॥ २॥ चारिचोरामिमरा कामी व विति तत्थ तणीसा। वारणरच्छवरपा मेच्छा व पराव पाएजा ॥ ३ ॥ दुबिहे गेलष्णम्मी निमंत्रणा दवदुमे असिये ओमोरिय पदोसे भए व गहणं अनुष्णायं ॥ ४॥ तिक्त सक्सेने चदिसि मग्गितूण कडजोगी [दवस्त व दुभता जनाए कप्पती ताहे ॥५॥ कितिकम्मंपिय दुर्धि अच्मुट्ठाणं सहेब बंदचयं समणेहि य समणीहि व जहारिहं होति काय ॥ ६ ॥ सा जहि किनिकम्मं संजताण काल पुरिसुत्तरित्र धम्मो सजणामपि नित्यम्मि ॥ ७ ॥ तुच्छत्तणेण गहो जाय ग य संकते परिभवेणं अष्णोऽचि होज दोसो चियामाहा ॥ ८॥ अविष हु पुरिसपणीतो धम्मो पुरिसो य रक्खितुं सत्तो लोगविरुद्ध चेयं तन्हा समणाण काल ॥ ९॥ पंचजामो पम्मो पुरिमस्सय पच्छिमस्स य जिणस्स मझियाण जिगाणं चातुजायो भने धम्मो ॥। २०९० ॥ पुरिमाण दुद्विसोझो परिमाणं दुरगुपाल कप्पो मज्झिमाण जिणा चिसो सुरपान् य ॥ १ ॥ जनणेण हंदी आइक्खविभागउचणया दुक्खं सुहसम्म (सं) पर्वताय तितिक्ख अणुसासना दुक्तं ॥ २ ॥ मिच्छत्तगोवियाणं विषमतीण ठाणसीला आइक्खितु अनुक्स व वापि दुक्खं तु ॥ ३ ॥ दुफ्लेहिं मच्छियाणं तमुधितिअवलत्तयो य दुतितिक्स एमेव दुरणसासं माणुकडयाय परिमाणं ॥ ४ ॥ एते चैव य ठाणा सपण माणं भगवान व विमिरभाषा भये सुदुमा ॥५॥ पुश्तरं सामइयं जस्स कथं जो बलेव (बाट) पितो एस किनिकम्मजेो ण जातिगुययो दुपकखेऽयि ॥ ६॥ सा जेसि तुला जेहि ठाणेहिं पुरिमपरिमाणं पंचायामे पम्मे आएसलिगं चिमं गुण ॥७॥ दस व उच्च चतुरो एते तिष्ण हन्ति आदेसा कतरे वन्ति इस तू? भणति गुण इमे ते तु ॥ ८ ॥ ततो पारंचिया वृत्ता, अणवण्या यतिणि तु। दंसणम्मिय वन्तम्मि, चरितम्मिय केवले ॥९॥ अदुवा चियत्तकिये, जीवकार्य समारमे सेहे व इसमे मुझे, जस्सो बहावणा भये ॥ २१०० ॥ एते दस तू बुता अण्णादेसेण होति छत्तु इमे तिष्णिरि पारंचे अगवट्टप्पावि तिष्येकं ॥ १ ॥ दंसणवन्ते तइए चरितते भवेत्थे तु चचियनकिबी उडो सो होउवप्पी ॥ २॥ एसो बतियाएसो बतियाएसो इमो मुणेयो। चत्तारि व उपठप्पा कबरे तु? इमे मुणेतवा ॥ ३॥ पारंची अगुवा दंसणपरणे ते पहिला न सणचरिता तो दोष्णेते भवन्ती तु ॥ ४ ॥ चियत्तकियो सेहो य पत्तारते हतुवटुप्पा एते तिष्णादेसा उपठाए मुणेा ॥ ५॥ केवलगणं कसिणं जति मनी दंसणं चरितं था तो तरस उबवणा देसे यंतम्मि भयणा तु ॥ ६॥ एमेव व किंचि परं सूर्य च असूयं च अप्पदोसे अधिकोविए कहेन्तो चोइ आरट्ट सुद्धा तु ॥ ७॥ सो पुन सर्वनो अणमीतु अव आमोगा। अनभोगेण तहिये कोबी सड्दो तु संवेगा ॥ ८ ॥ दतून चिन्ह तू एते साहू जत्तकारिति क्विंतो अणभीगा दिठो अहिं साहहिं ॥ ९ ॥ भणिओ य हिगाणं कीस समासे तुमं सिमितो ? तो बेति ण वाणामि एयविसेसं अहं भंते ॥ २११० ॥ एवमणाभोगेण मिच्छत्तमतो पुणोषि सम्म जो पविणो सो तू आलोय निन्दितो सुद्धो ॥ १ ॥ सो चैव य परियायो गत्थि उवद्वावणा पुगो तस्स तं चिय पच्छिल से चिय सम्मं तु पडिवजे ॥ २ ॥ जो पुण जाणतो थिय गतो तु होजाहि हिए। पुणरागतो व सम्बं तस्स उबद्वावणा भणिया ॥३॥ उन्हें जीवनिकायाणं, अणप्पज्यो तु विराहओ आलोपिडितो दो हवति संजती ॥ ४ ॥ उन्हं जीवनिकाया अप्पम तू विराधयो । आलोतियपडितो, मूलच्छेजं तु कारए ॥५॥ खित्तादिजणप्पो अनभोगेन व जो गतो मिछे सो तु अपायच्छितोऽविराहती तस्स दिन्तो तु ॥ ६॥ जं जो तु १०५१] जीतकल्पमा - मुनि दीपसागर
~ 45~