________________
મહાપ્રભુ વલ્લભાચાર્યજી
આચાર્યચરણ પશ્ચાત્તાપ કરતા રહ્યા. શિષ્યોએ આનું કારણ પૂછ્યું, તો આચાર્યચરણે કહ્યું કે, ‘‘આ અજગર ગયા જન્મમાં એક મંદિરનો ધનવાન મહંત હતો. એણે પોતાના શિષ્યો પાસેથી ઘણું દ્રવ્ય લઈ, પોતાના ભોગવિલાસમાં વાપર્યું હતું પણ શિષ્યોના ઉદ્ધાર માટે જરાય ઉપદેશ કે પ્રયત્નો કર્યાં ન હતા. તેથી એ આ જન્મમાં અજગર થયો અને એના શિષ્યો કીડીઓ બન્યા. અને પોતાનો બદલો લઈ રહ્યા હતા. જો ગુરુ પોતાનું માહાત્મ્ય વધારી પાખંડ કરે છે અને શિષ્યોના ઉપકાર માટે કોઈ માર્ગ બતાવતા નથી તો તેમની આ દશા થાય છે.'' માટે ગુરુએ ઘણી સાવધાની રાખવાની આવશ્યકતા છે. આ કળિયુગ છે. તેમાં કરેલાં સારાં ખરાબ કર્મનું ફળ જલદી પ્રાપ્ત થાય છે.
૧૪
બ્રહ્મસંબંધ-દીક્ષા
ઝારખંડમાં થયેલી શ્રીનાથજીની આજ્ઞાનુસાર સંવત ૧૫૪૯ના ફાગણ સુદિ ૧૧ ને ગુરુવારના દિવસે વલ્લભાચાર્ય પોતાની આગળની યાત્રા બંધ રાખી પાછા ગિરિરાજ થઈ, ગોકુળ પધાર્યા. તે વખતે કળિકાળના જીવોની દયનીય દશા જોઈ આચાર્યચરણને અત્યંત દુ:ખ થયું. એ જીવાત્માઓના ઉદ્ધાર માટે સરળ માર્ગ શોધવાને ચિંતાતુર બન્યા. આવા જીવોના ઉદ્ધાર માટે સરળ માર્ગ બતાવવા વલ્લભાચાર્યે ભગવાનને પ્રાર્થના કરી. દયાનિધિ ભગવાને વલ્લભાચાર્યની કરુણાપૂર્ણ પ્રાર્થનાથી પ્રસન્ન થઈ, સંવત ૧૫૫૦, શ્રાવણ સુદિ ૧૧ ને ગુરુવારની મધ્યરાત્રિએ સાક્ષાત્ પ્રભુએ પ્રગટ થઈ, બ્રહ્મસંબંધ દીક્ષાનો ઉપદેશ આપ્યો અને બ્રહ્મસંબંધ દ્વારા જીવોના સર્વ દોષ અને
