Updeshratnakar

Author(s): Munisundarsuri, Munisundarsuri
Publisher: Jain Dharm Vidya Prasarak Varg

Page 410

तत्रांतरे घटिकाचदानसंख्या नाऽज्ञायीत्यादिः ततोऽयोग्योऽयमित्युपेक्षितस्तैः, कमशः सुष्टुहसितो, जरद्गव इति लोके जगर्ज, लोकाज्ज्ञाततकृत्तांतः श्रेष्टी अजितः ॥ ३३ ॥ पुनरन्यदा शीलसागरगुर्वागमः, प्राग्वत् सर्व, नवरं अधःपश्यताऽस्मानाख्यानं सम्यक् चिंराजश्वमिति शिवालयः, नामशेर कीटिकादरप्रवेशसंख्याकरणान्निंदित उपेक्षितः सर्वैरपि सः ॥ ३२ ॥ अथान्यदा केऽप्याचार्या विपश्चिजनमनोवसंतास्तत्रैयरुः तैरपि श्रुतं कमलस्वरूपं, हितार्थितया मनसि प्रतिज्ञातश्च तत्प्रतिबोधः, श्रेष्टिनो ज्ञापनं ॥ ३१५ ॥
भी उपदेशरत्नाकर
से वसते कंटमी चालानी संख्या भने माझुम पी नहीं; इत्यादि. पनी तेने अयोग्य नाणीने ताए । तनी उपेका करी; पनी लोकोमा पण ते कमळनी अा गळीश्रो चेल छ । एवी घणी हांसी यक्षः पी बोकाने महोमेथी तेन ते वृत्तांत जाणादायी शेग्ने घणी शरम वा ॥ ३३ ॥ कळी एक दहामो त्यां शीळ-81 सागर नामे गुरु पयायो. सपळू वृत्तांत पूर्वनी पेठेज जाणवू, एवं विशेष के, नेने गुरुमहाराजे एवी रीतर्नु शिखामणन वचन का के, तार नीचे जोन अमारुं व्याख्यान सारी रीते विचारवं, न्यारे कमळे तो दरमा जती कामांनानी संगच्या गणी, अने तथा तेनी सघळाप्रोए निंदा तथा उपेक्षा करी ॥३४॥ हवे एक दहामो न्या विधानाना मनन वसंत सरवा एका काक आचाजी महाराज पधार्या; तेम्रोए पण ने कमळ वृत्तांत सांजव्यु, अने तेथी हितार्थीपाणाये करीने तेने प्रतिबोधवानी नेमणे प्रतिज्ञा करी; अने पढी तमाणे ते वात भवन जणावी॥ ३२५॥