________________
(૧૨)
ప్రజలు ప్రతి ప్రాంతి పండలం
జలులులులుండవులంతాపం పం పం పం పం పం పం పం పం
ધના - કાકંદી કાકંદી નગરીમાં ભદ્રા શેઠાણીનો પુત્ર ધન્યકુમાર હતો. પૂર્વભવોમાં શુભધર્મ-કર્મ કરવાથી પુણ્ય બાંધેલું. તેના પ્રભાવથી બત્રીસ કોડ સોનૈયાના માલિક બન્યા છે. અત્યંત ધનવાન શેઠિયાઓની અપ્સરા જેવી ૩૨કન્યાઓ સાથે તેનાં લગ્ન થયાં. અનેક નોકર ચાકર સેવા કરી રહ્યા છે. પુણ્યનો જેને સાથ છે તેને બધું જ અનુકૂળ હોય છે. આ ધન્યકુમાર ૩૨ પત્નીઓ સાથે સુખેથી જીવન જીવી રહ્યા છે. ધન્યકુમાર એકવાર પ્રભુ મહાવીરની દેશના સાંભળવા ગયા.ધન્નાજીએ પ્રભુને ત્રણ પ્રદક્ષિણા આપી દેશના સાંભળવા બેઠા, બે હાથ જોડી ભાવ વિભોર બની પ્રભુની દેશના સાંભળે છે. પ્રભુની વાણી સાકર થી પણ વધુ મીઠી હોય છે. અંતરને ઠારે છે. આનંદ આપે છે. “સંસારનાં દરેક સુખોમાં છ કાયના જીવોની હિંસા થાય છે. અને તે હિંસા છેવટે પાપ બંધાવી દુઃખ આપે છે. આત્માને દુઃખી ન કરવો હોય તો સંસારના ભોગ વિલાસમાં રહેવાય નહીં. ત્યાગમાં સુખ છે, ભોગમાં દુઃખ છે.” પ્રભુની આ વાણી ધન્નાજીના અંતરમાં ઊતરી ગઈ, વૈરાગી બની દીક્ષા લીધી અને દીક્ષાના દિવસથી જ તેઓએ. નિયમ - પ્રતિજ્ઞા કરી કે છઠ્ઠના પારણે છઠ્ઠ (બે ઉપવાસ) કરવા અને પારણે આયંબિલ તપ કરવું.
ધન્નાજીનું કેવું પુણ્ય? ભોગવવા છતાં આસક્તિ નહીં, છોડતાં લેશમાત્ર વાર નહીં. ધન-સંપત્તિ-વૈભવ છોડ્યાં ૩૨ પત્નીઓ છોડી અને શરીર ઉપરની મમતા પણ છોડી.
છઠ્ઠના પારણે આયંબિલ કરે, તેમાં પણ લુખ્ખો સુખ્ખો નિરસ આહાર લે, જેની ઉપર માખી પણ ન બેસે તેવો શુદ્ધ - દોષ રહિત આહાર ઘરે ઘરે ફરીને લાવે. આઠ મહિનામાં તો ધન્નામુનિની કાયા સુકાઈ ગઈ, માત્ર હાડ અને ચામ રહ્યાં, શરીર કાળું પડી ગયું આંખો ઊંડી ઊતરી ગઈ. સાધુક્રિયા સિવાય બાકીનો સમય જંગલમાં જઈ કાઉસગ્ગ કરે.
એક દિવસ શ્રેણિક મહારાજાએ પ્રભુને પૂછ્યું, “ભગવાન્ ! આપના ૧૪ હજાર સાધુમાં શ્રેષ્ઠ આરાધક સાધુ કોણ?' પ્રભુએ કહ્યું, ‘શ્રેણીક મહારાજા ! નિત્ય ચઢતા ભાવવાળા શ્રેષ્ઠ આરાધક ધન્નાજી છે.” પ્રભુની વાત સાંભળી રાજા શ્રેણિકે વનમાં જઈ તેઓનાં દર્શન કર્યા. ધન્નાજીનું સુકાઈ ગયેલું શરીર જોઈ શ્રેણિક મહારાજા ભાવવિભોર બની ગયા, અહોભાવપૂર્વક વંદન કર્યું. ખરેખર નરેન્દ્રો અને દેવેન્દ્રો જેને વંદન કરે છે તે ત્યાગ વૈરાગ્ય જ આત્માનું સાચું દાન છે.
ધન્નાજી અંતે રાજગૃહી નગરી પાસે વૈભારગિરિ પર્વત ઉપર એક માસનું અણસણ કરી સમાધિપૂર્વક કાળ કરી અનુત્તર વિમાનમાં ગયા...
ત્યાંથી મનુષ્ય બની આરાધના કરી મોક્ષે પધારશે... ધન્ય અણગાર, ધન્ય તપસ્વી... ! બાળકો.... (૧) ધનસંપત્તિ વૈભવ ગમે તેટલો હોય છતાં તે મોક્ષ અપાવી શકે નહીં. તેને છોડવાથી જ મોક્ષની
સાધના થઈ શકે છે. (૨) ધનાજી છટ્ટાના પારણે કેવાં આયંબિલ કરતા હતા! દીક્ષા પહેલાં રોજ મેવા-મીઠાઈ
ખાનારા નીરસ લુખ્ખા આહારથી આખી જિંદગી આયંબિલ કર્યા. આપણે મહિનામાં કે વર્ષમાં ૨ થી ૪ આયંબિલ કરીએ...
S ક
