Tattvya Nyaya Vibhakar Part 02

Author(s): Labdhisuri, Bhadrankarvijay
Publisher: Labdhi Bhuvan Jain Sahitya Sadan

Page 264

२४३
भूम्यां संविहरन् हरन्कलितमः कुर्वअनस्योद्धृति, श्रीसूरीश्वरधर्मघोषविबुधस्तत्राजगामैकदा ॥४२॥ ईर्ष्याज्वालाज्वलितहृदयोऽहकृतिध्वस्तबुद्धिः; ज्ञात्वा योगी प्रति मुनिवरान् भापनायाददर्शत् । भीष्मान्दन्तान्काच विषमान्दर्शयित्वा कफोणिं, जग्मुर्भीताः स्वगुरुसविधे साधवः प्रोचुराशु ॥४॥ मावोचद्गुरुराट् मुनीस्ततदयो मा भैष्ट यूयं मनाम् , युष्मद्रक्षणदक्षशक्तिसमितो वेवेशि यावत्तदा । श्रुत्याभीतिकराम्बहिश्च वसतेकून्दुराहिस्वरान् , नानोपद्रवमोतसाधुनिकरो द्राक्कान्दिशीकोऽभवत् ॥४४॥ ज्ञात्वा यावदिमां प्रवृत्तिमृषिराट-श्रीधर्मघोषो गुरुः, प्रासजीकृतकुम्भके निजकरं दत्वा पटाच्छादिते । निर्भीकः प्रजजाप तावदुदिता सर्वाङ्गगामिव्यथा, धूर्ते योगिनि सेवकानथ तदा योगी जगाद भ्रिये ॥४५॥ योगी स्वीयं विलसितमिदं व्याकुलो दागहार्षीत , गत्वाऽऽक्रन्दन् श्रमणवसतौ वक्त्रदत्तागुलिः सः। भ्रान्त्याऽवोचद् यदिहविहितं क्षम्यतां सर्वमेतत, कुर्वे नातः पति मुनिवरान् क्लेशकुन्नीचकृत्यम् ॥४६॥ लोन व्यधात्तं गुरुधर्मघोषा, स्वकीयपादाम्बुजयोस्तदानीम् । ततः प्रद्धिर्जिनशासनस्य, कामं बभूवाघक्निाशनस्य ॥४७॥