Subodh Sangraha

Author(s): Shrimad Rajchandra Ashram
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram

Page 89

૮૦ એક બાણથી પ્રાણ હરી લે, પાછું કદીયે નહિ પડનાર, દશરથભુત દુમનદળ-છેદક, ઘન્ય, ઘન્ય એ શર ઘરનાર; રાવણ સમ રાણાને રોળ્યો, એ જ શરેથી શ્યામ શરીર, અરે ! અરેરે ! આજ ગયા ક્યાં? રઢિયાળા એવા રણઘીર૧૬ ભીમ ભગીરથ ભારે ભડ જે, કેવળરૂપે કાળ કરાળ, રણભૂમિમાં ભય ઉપજાવે, યમરાજાથી પણ વિકરાળ; કુળદીપક એ કોહીનૂરો, ઘન્ય માતનું ઘાવ્યા ક્ષીર, અરે ! અરેરે ! આજ ગયા ક્યાં? રઢિયાળા એવા રણશીર. ૧૭ ભારતમાં ભડ પારથ કેવો ! અને વળી એનો પણ બાળ, અભિમન્યુએ આરોપી'તી રઢિયાળી રૂડી રણમાળ; કૌરવકુળનો કાળ થવાને તજી સુંદરી એ શૂરવીર; અરે ! અરેરે ! આજ ગયા ક્યાં? રઢિયાળા એવા રણધીર. ૧૮ બાણશય્યામાં પોઢ્યા બહાદુર, ભીષ્મપિતા ભારે ભયકાર, અવધિ આપી અહા ! કાળને છ માસની જેણે તે વાર; મહાભારતનું નામ પડ્યું તે, એનું કારણ એવા વીર, અરે ! અરેરે ! આજ ગયા ક્યાં? રઢિયાળા એવા રણવીર. ૧૯ પરાક્રમી પૃથુરાજે કહ્યું, શહાબુદ્દીનનું સત્યાનાશ. ઘોર વિષે ઘા એનો સાલે, તનમાં ઊપજે જેનો ત્રાસ; સંયુક્તાને હરી શૌર્યથી, પોઢાડી દીઘા પણ પીર, અરે ! અરેરે ! આજ ગયા ક્યાં? રઢિયાળા એવા રણવીર. ૨૦ અરિ હણીને અખંડ એણે, નવે ખંડમાં રાખ્યું નામ, ખંડ અનેક ધ્રુજાવે એવા, રણ જંગે ઘીરજનાં ઘામ; ઘન્ય, ઘન્ય તે જનની એની, ઘન્ય, ઘન્ય વહાલા શૂરવીર, અરે ! અરેરે ! આજ ગયા ક્યાં? રઢિયાળા એવા રણઘીર. ૨૧