Simandharjin Chandraula Stavan

Author(s): Jayant Kothari
Publisher: ZZ_Anusandhan

Page 15

मनइ मनोरथ मोटका रे, वयरागर रयणे भरिउ रे, सरज्या विण न लहाइ
86
समुद्र न झांप्यु जायो, सरज्या विण न लहायो । वंछित,
कहुनई वल्लभ न हुइ अमृत,
परदेसी - सिउं प्रीति ज कीधि,
दैव वरास्युं पंख न दीधी । २१ जी०
सगपण हुइ तु ढांकीइ रे, प्रीति न ढांकी जायो, विहाणुं छाबि न छाहीइ रे, लहिरि न दोरि बंधायो । लहिरि न दोरिई बांधी जाइ,
हैडाहेजिई नेह जणाइ,
चंदा, तुं संभार्या साखी,
अविहड रंग जिसिउ छइ लाखी । २२ जी०
मनभंडार भर्यु घणु रे, युं जीवलोक निगोदिइ, ठालवस्यूं सांइ मिलिइ रे, झीलीसिउं नेहहोदि । झीलीसिउं नेहहोदि सरंगां,
जवथी मिलसिह सजन सचंगा,
धन ते वेला अमीअ समाणी,
जव तुम्हे मिलसिउ गुणमणिखाणी । २३ जी०
आभमंडल कागल करू रे, सायरजल मिसि थाइ, जउ सुरगुरु तुझ गुण लिखइ रे, तुहइ पारि न जाइ । तुहि पार न जाइ धातां,
हैड़ा भीतरि छड्, बहु वातां,
लेख लखतां पार न आवइ,
गुण संभारइ विरह संतावइ । २४ जी० तुम्ह गुण सघला सारिखा रे, केहा लिखीइ, साधो, तेह भणी लेख नवि लख्युं रे, खमयो ते अपराधो । खमयो ते अपराध अझारु,
को अवसर हैड संभारु,