Siddhasen Divakarjina Kevalgyan Darshan Angena Mantavya Vishe Vicharna

Author(s): Trailokyamandanvijay
Publisher: ZZ_Anusandhan

Page 28

जून २०१२
-
के आगळ-पाछळनी गाथाओने युगपवादमां फलित करवामां आवी होय. प्रश्न ओ छे के जो आ गाथाओ युगपवादनी पण प्ररूपक बनती होय तो युगपद्वादने आचार्यना मन्तव्यथी विरोधी कई रीते गणी शकाय ?
१३३
वळी, टीकाकार भगवन्त भेदाभेदवादमां केवलदर्शनने केवलज्ञानथी अभिन्न बनावीने तेमां अनन्ततानी सङ्गति करे छे, ते वात पण विचारणीय छे. केम के आ रीते तो केवलदर्शनगत अनन्तता औपचारिक ज थशे. अने बदले युगपद्वादी टीकाकार भगवन्ते घटावेली अनन्तता वधु युक्तिसङ्गत लागे छे. अने श्रीसिद्धसेनाचार्यना भेदाभेदवादमां पण अ ज रीते घटी शके छे.
भण्णइ जह चउनाणी जुज्जइ णियमा तहेव एयं पि । भण्णइ ण पंचणाणी जहेव अरहा तहेयं पि ॥ २.१५ ॥
टी. - (क्रमवादी ) जेम चार ज्ञानोनो उपयोग अकसाथे न होवा छतां छद्मस्थने चतुर्ज्ञानी कहेवामां आवे छे, तेम केवलज्ञान अने केवलदर्शननो ओकसाथे उपयोग न होवा छतां, केवलीने सर्वज्ञ अने सर्वदर्शी कहेवामां आव्या होय तेम न बने ?
मळे छे.
(भेदाभेदवादी-) केवलीने केवलज्ञाननी जेम मत्यादि ४ ज्ञानोनां पण आवरणनो क्षय होवा छतां अ ४ ज्ञानोनो पृथक् उपयोग न होवाथी जेम तेमने ‘पञ्चज्ञानी' नथी कहेवामां आवता; तेम केवलज्ञान अने केवलदर्शननो उपयोग क्रमवादमां अकसाथे न होवाथी, तेमने 'सर्वज्ञ - सर्वदर्शी' पण न कहेवाय. भेदाभेदवादमां तो बन्ने उपयोग अकसाथे प्रवर्तता होवाथी केवलीने 'सर्वज्ञसर्वदर्शी' गणी ज शकाय छे.
वि. - वि.ण.मां २४७मा क्रमाङ्के प्रस्तुत भावने जणावती गाथा जोवा
पण्णवणिज्जा भावा समत्तसुयनाणदंसणाविसओ । ओहिमणपज्जवाण उ अण्णोण्णविलक्खणा विसओ ॥२.१६ ॥
तम्हा चउव्विभागो जुज्जइ, ण उ णाणदंसणजिणाणं । सयलमणावरणमणंतमक्खयं केवलं जम्हा ॥२.१७॥
टी. - प्रज्ञापनीय भावो मतिज्ञान, श्रुतज्ञान अने दर्शनोना विषयभूत