Book Title: Siddharth krut Bhojan Vidhi Author(s): Samaypragnashreeji Publisher: ZZ_Anusandhan View full book textPage 3
________________ मई २०११ ते केहवी – सोल शृंगार सज्या, बीजा काम तज्यां । हाथनी रुडी, बिहुं बांहे खलके चूडी । लघु लाघवीनी कला, जेणे मन कीधा मोकला । चित्तनी उदार, हाथनी घणुं दातार । धसमसती आवी, जिमनाराने मन भावी । हिवे जे प्रीसे ते कहे छे - काव्य : केला-खांड-खजूर-साकरघणी-नारिंग-जंभीरडां आंबा-चींभड-तूरदालिसुरहं गोकं प्रधानं घ्रतं । लाडू-लावण-लापसी ललवती, चारोलियं भेलितं, श्रीसिद्धार्थमहानरेन्द्रभुवने भुङ्क्ते जनः स्वेच्छया ॥१॥ अर्थ : हिवे पहिली फलहुली प्रीसे सहुनां हीयां हीसे । पाकां आंबानी कातली, ते बूरा खांडस्युं भरी ने वली पातली । पाकां भला केला, ते वली खांडस्युं कीधां भेलां । सखरा करणां, ते वली पीलां वरणां । नीला नारंगा, रंगे दीसता सुरंगा ।। पाकी नीली राएणि, प्रीसी भली भाएणि । वली आपे दाडिमनी कली, जे खातां पोहोचे मनरली । निमजां ने अखोड, जिमतां पहोचे मनकोड । द्राख ने बदाम, केई कागदी केई स्याम । सिलेमी खारिक ने खजूर, ते प्रीस्यां भरपूर । नालीयरनी गिरी, मालवी गुलसुं भरी । लींबू खाटा ने मीठां, एहवां तो कहीइं न दीठां । चारोली ने पिस्तां, सहुको जिमे हस्तां । वली सेलडी ने सदाफल, ते पिण प्रीस्यां परिघल । हिवे पकवान आणे, ते केहवां वखाणे । घेवर, गुंदवडां, पतासां, साकरीयाचिणा, साबूडी(णी), जलेबी, मुरकी, हेसमी, अमृती, घारडी, मेसूय, पेढा, दहिथरां, खूरमां, मोतीचूर, फीणा, वरसोलां,Page Navigation
1 2 3 4 5 6 7 8 9
