Book Title: Siddharth krut Bhojan Vidhi Author(s): Samaypragnashreeji Publisher: ZZ_Anusandhan View full book textPage 2
________________ ६० अनुसन्धान-५५ तो सिद्धार्थ महाराजाने आंगणे निमन्त्रण अने साथे प्रभुनुं नामकरण, पछी शुं बाकी रहे ? अने अहीं कदाच कोईने कविनी, वातमां अतिशयोक्ति लागे ने मात्र कविकल्लोल गणीने वातने हसी न काढे ते माटे कवि स्वयं एक खुलासो आपे छे के, 'जे ए सर्व प्रभुने पुण्ये थाए... इंद्र प्रभुनी भक्ति करे तिहां किम न होइं?' जो के, उपर पण भोजनबाद पहेरामणीनं वर्णन छे त्यां पण कविओ 'पूर्वे वृष्टि थइ छे ते' - ओम जणावीने आ वातनी पुष्टि करी छे. छेल्ले आ कृतिनी रचना ते वखते श्री द्राफा (?) शहेरमा बिराजेला पं. नेणचंद्रजीओ सं. १८४०नी भादरवा सुद चतुर्दशीना रोज करी छे ए वातनो उल्लेख छे. पं. नेणचंद्रजी अंगे कोई विशेष जाणकारी नथी. तेमज 'द्राफा' एटले कयुं नगर ? ते पण समजायुं नथी. आखी भोजनविधि' पूर्ण थया बाद 'वस्त्रनामानि' - अलग नानो लेख छे. सिद्धार्थकृत भोजनविधि हवे इहां राजा सिद्धार्थ जे ते; पुत्रनुं श्रीवर्धमानकुमर एहवं गुणनिःप्पन नाम देवा निमित्ते स्वजन वर्गने जिमाडे, तेह भणी भोजनविधि लिख्यते ॥ विउलं असणपाणमिति सकलज्ञाति-क्षत्रियाणां भोजनपूर्वसत्कारःमांड्यो उत्तंग तोरण मांडणो, तुरत नवो वेसिवाने आंगणो । ते तो नीलरतनतणो, तेहने वखाणीइं सुं घणो ॥ तेहमां भला चंद्रूआ बंधाया, पछे कुंकुमना छडा देवाया । मोतीतणा चोक पूराया, तेमाहिं वारुं पाट पथराया ॥ तिहां सखरा मांड्या आसण, जिहां बेसतां किसी विमासण । आगे मूकी सोवन आडणी, ते तो किम जाए छांडणी ॥ उपरि मूक्या सोवनथाल, ते तो सोहे घणुं विसाल । विचमे आली चोसठि वाटकी, लिगार नही जाति काटकी ॥ पछे गंगोदक दीधां, थाल कचोला ने हाथ पवित्र कीधां । तिहां सघली पांति बेठी दृष्टि करीने हेठी । तेहवे प्रीसणहारी पेठी, ते सहुने मनि बेठी ।Page Navigation
1 2 3 4 5 6 7 8 9
