Book Title: Shabda Prayogoni Pagdandi Par
Author(s): H C Bhayani
Publisher: ZZ_Anusandhan

View full book text
Previous | Next

Page 2
________________ उच्चारणना सरलीकरणथी एली ने बदले अली, अने ओलो, ओल्योनुं संबोधन अल्या, ल्या पण बोलीओमां प्रचलित छे । 95 ਛੱਤੇ हांउं एटल 'हा', 'बस', 'पूरतुं छे' एवा अर्थोमां केटलीक बोलीओमां प्रचलित छे । बृह. गु. को. मां तेने रवानुकारी कह्यो छे । हकीकते तेना मूळमां सं. आम् + खलु 'हा, खरेखर (भारवाचक ) ' छे । पछी प्रा. आं + हु, गुज. हांउ, हांउं ए क्रमे शब्द सधायो छे । हाय 'हाय !' ए दुःख के शोकनो उद्गार छे । 'हाय रे !' के द्विरुक्त रूपे 'हाय ! हाय !' पण वपराय छे। पछीथी 'तेनी हाय लागी गई', 'हायवोय', 'हाय- वराळ' वगेरेमां ते 'फिकर, चिन्ता', 'अंतरना ऊंडा दुःखनी बददुआ ' वगेरे अर्थमां नाम तरीके वपरातो थयो छे । बृह. गु. को. मां तेने हा साथै जोड्यो छे । हकीकते दुःखवाचक उद्गारो हा ! हे ! मळीने बोल 'हा हे !' परथी हाए अने पछी हाय ए रीते तेनुं मूळ सहेजे समजावी शकाय । हिंदीमां पण हाय छे। प्रयोग : 'ए !', 'ए रमा !' 'एय! आम आव तो ।' ए ! ए ! ओ भाई ! 'ओ भाई ! जरा आघा खसो ।' वगेरे । Jain Education International मूळ : दूरवर्ती दर्शक सर्वनाम अने विशेषण तरीके वपरातो ए अने बोलाववाध्यान खेंचवा संबोधन तरीके वपरातो ए एक ज होवानुं जणाय छे। सं. एषः, For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org

Loading...

Page Navigation
1 2 3 4 5 6 7 8