________________
૧૯૭૦
પ્રિય શિશુરાજ તથા પ્રિય ઉહ. કાશીબહેન,
તમે પિતાપુત્રી શાંતિથી રહેજે અને શિયાળામાં જ ખૂપજે.
બહેન કાશીએ કે તમેએ આ વખતે વડોદરા જવાની વાત ન કરી, એ અંગે મને વિચારે ધણા આવ્યા. આટલે સંકોચ શાથી, એ કંઈ સમજાયું નહિ. ચાલે, એનું કંઈ ન રાખજે. વધુ ને વધુ ઉદાર અને આત્મલક્ષી રહેવાય, એવું તમને બળ મળે! જે કાર્યકરમાં ઊણપ હોય, તે આપણે પૂરવાની છે, એ ખ્યાલમાં રહો ! આપણાં કાર્યકર ભાઈબહેનનાં જૂથ ન રચાય, એની પણ કાળજી ખૂબ જ રાખ્યા કરજે. તમે વધુ ચેટયાં છે, માટે આટલું કહેવામાં સંકોચ હવે નથી રાખતા. પણ હજુ મૂળ દષ્ટિ જ કેટલીકવાર ભુલાઈ જતી હોય એવું બનતું મને લાગે છે. પણ હું જરાય નિરાશ નથી થતું. તમારી શ્રદ્ધા તમેને સત્યને પંથે વધુ ને વધુ લઈ જશે, એવી ખાતરી રાખું ને ?
સંતબાલ
૪3
તા. ૧૬-૮-૭૧ વહાલાં ઉન્નતહૃદયા કાશીબહેન,
તમે આ પત્ર મળે તે પહેલાં શાંતિથી પહોંચી ગયાં હશે. તાજે તમારે અને પ્રિય છેટુભાઈને પત્ર વિગતવાર મળ્યો હતો.
૫૪
