________________
તા. ૨૫-૧-'૮૦ વહાલાં ઉન્નતéદયા કાશીબહેન,
તમેએ તા. ૧૮-૧-૮૦થી બાસઠમા વર્ષમાં પ્રવેશ કર્યો, તે પત્રથી જાણ્યું. સેવામૂર્તિ તે તમે નાની ઉંમરથી થવા લાગ્યાં છે અને જિંદગીના અંત સુધી સેવામૂર્તિ રહેશે, એમાં શંકા નથી. સદ્દભાગ્યે તમારી જાગૃતિ પણ વધતી જતી જોઈ ખૂબ સંતોષ થાય છે. તમે લખે છેઃ “અત્યાર સુધીમાં આ પાનો ચઢતાં જે પ્રેરણા આપ સમા સંતના આશીર્વાદ દ્વારા મળતી રહી છે એ અવિરત મળતી રહે એવી પ્રાર્થના! આપના દરેક કાર્યમાં હું સદા તૈયાર રહું અને એ કાર્યો સફળ કરવામાં સતત પ્રયત્નશીલ બની રહું. મારા જેવા. . .એ કાર્યને મૂર્તિમંત કરવા માટે ભગવાન, શક્તિ આપે એ જ ભાવના. ગુરુના ગુરુભાવથી જીવન ભરું જીવન ભરું.”
તમારી આ સદ્ભાવના એકધારી રહેવામાં તમારે વ્યક્તિગત પુરુષાર્થ તે એકધારે વહ્યા કર્યો છે જ. પણ સાથે સાથે તમને સોંપવામાં તમારાં સગત પૂ. માતુશ્રી સમરતબાને પણ ફાળો નાનોસૂને નથી. વિરલ માતા જ પિતાનાં આવાં સુપાત્ર સુપુત્રીને તથા પતિ જેવા પતિને આવાં સત્કાર્યોમાં સંપૂર્ણપણે સેપી શકે. આમ તમારા પિતાપુત્રીના સર્વથા સમર્પણમાં જેમ તમારા પૂ. પિતાશ્રીને પિતાને સમજણપૂર્વકનો ફાળો છે, તેમ તમારાં સત માતુશ્રીને પણ અનન્ય જે ફાળે લેખ ઘટે છે! ચાલે ભાલનળકાંઠા પ્રયોગ જે ગાંધી પ્રયોગોના અનુસંધાનમાં ચાલ્યા અને ચાલુ છે, તેનાં સુભાગ્યે જ આવાં એક એકથી ચઢે, તેવાં સુપાત્ર નરનારીઓ મળ્યાં અને હજુ મળતાં જ રહે છે. કેન્દ્રમાતા મીરાંબહેનના અજોડ ફાળાનું તે વર્ણન જ ન થઈ શકે!
સંતબાલ
૯૮
