________________
૫૪ જીવ વર્તતાં ક્રોધાદિમાં, સંચય કરમનો થાય છે,
સહુ સર્વદર્શી એ રીતે, બંધન કરે છે જીવને. ૭૦ અર્થ : જીવ જ્યાં સુધી આત્મા અને આસ્રવ – એ બન્નેના તફાવત અને ભેદને જાણતો નથી ત્યાં સુધી તે અજ્ઞાની રહ્યો થકો ક્રોધાદિક આસવોમાં પ્રવર્તે છે, ક્રોધાદિકમાં વર્તતા તેને કર્મનો સંચય થાય છે. ખરેખર આ રીતે જીવને કર્મોનો બંધ સર્વજ્ઞદેવોએ કહ્યો છે.
આ જીવ જ્યારે આસવોનું, તેમ નિજ આત્માતણું, જાણે વિશેષાંતર, તદા બંધન નહિ તેને થતું. ૭૧ અર્થ : જ્યારે આ જીવ આત્મા અને આગ્નવોના તફાવત અને ભેદને જાણે ત્યારે તેને બંધ થતો નથી.
અશુચિપણું વિપરીતતા એ, આસવોનાં જાણીને, વળી જાણીને, દુઃખકારણો, એથી નિવર્તન જીવ કરે. ૭૨ અર્થ : આગ્નવોનું અશુચિપણું અને વિપરીત પણું તથા તેઓ દુ:ખના કારણ છે એમ જાણીને જીવ તેમનાથી નિવૃત્ત કરે છે.
આસ્રવ જીવનિબદ્ધ, અધુવ, શરણહીન, અનિત્ય છે,
એ દુઃખ, દુઃખફળ જાણીને, એનાથી જીવ પાછો વળે. ૩૪ અર્થ : આ આસવો જીવની સાથે નિબદ્ધ છે, અધુવ છે. અનિત્ય છે તેમ જ અશરણ છે, વળી તેઓ દુઃખરૂપ છે, દુઃખ જ જેમનું ફળ છે એવા છે - એવું જાણીને જ્ઞાની તેમનાથી નિવૃત્ત કરે છે.
