Rishi Bhashit Sutra

Author(s): Purushottam Jain, Ravindra Jain
Publisher: Purshottam Jain, Ravindra Jain

Page 75

ਸਤਾਈਵਾਂ ਅਧਿਐਨ (ਵਾਰਤਕ ਅਰਹਤ ਰਿਸ਼ਿ ਭਾਸ਼ਿਤ)
“ਸਾਧੂ ਦੀ ਜਾਇਦਾਦ ਉਸ ਦਾ ਚਰਿੱਤਰ ਹੈ, ਜੋ ਸਾਧਕ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਾਇਦਾਦ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ ਗਤੀ ਪਾਪ ਰਹਿਤ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਜਿੱਤ ਹਾਸਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਵਾਤਿਕ ਅਰਹਤ ਰਿਸ਼ੀ ਨੇ ਆਖਿਆ।
“ਮੁਨੀ ਹਿਸਥੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜਿਆਦਾ ਸਮਾਂ ਨਾ ਰਹੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੇਲ ਮਿਲਾਪ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਪਿਆਰ ਜਾਗਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਕਿ ਭਿਖਸ਼ੂ ਦੀ ਆਤਮਾ ਦੇ ਲਈ ਕਰਮ ਰੂਪੀ ਦੁੱਖ ਦੀ ਉਤਪਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ॥1॥
“ਧਿਆਨ ਅਤੇ ਅਧਿਐਨ ਵਿੱਚ ਲੀਨ ਮੁਨੀ ਪਿਆਰ ਦੇ ਬੰਧਨਾ ਨੂੰ ਛੱਡੇ, ਮਨ ਦੇ ਵਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਧੋ ਕੇ ਬੁੱਧੀ ਨੂੰ ਨਿਰਵਾਨ ਦੇ ਰਾਹ ਵੱਲ ਜੋੜੇ”। ॥2॥
“ਜੋ ਸਾਧੂ ਮਿੱਤਰਤਾ ਦੇ ਬੰਧਨ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਕੰਨਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰੇ ਲੱਗਣ ਵਾਲੇ ਮਿੱਠੇ ਵਚਨ ਆਖਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਹਿਸਥ ਵੀ ਅਜਿਹੇ ਵਚਨ ਸੁਣ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਪਰ ਆਤਮਾ ਦੇ ਅਰਥ ਤੋਂ ਦੋਵੇਂ ਹੀ ਖੋ ਬੈਠਦੇ ਹਨ। ॥3॥
“ਜੋ ਅਚੰਬੇ ਦੇ ਲੱਛਣ, ਸਪਨ ਅਤੇ ਹੇਲਕਾ ਬੋਲਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਲਈ ਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਜਿਹਾ ਮਨੁੱਖ ਸਾਧੂ ਜੀਵਨ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੈ। ॥4॥
“ਜੋ ਚੂੜਾ ਨੈਣ ਆਦਿ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਵਰ ਬਹੂ ਜੇ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਰਾਜਾਵਾਂ ਨੂੰ ਯੁੱਧ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਾਧੂ ਦੀਆਂ ਇਹ ਕ੍ਰਿਆ ਸਾਧੂ ਪੁਣੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਹੈ। ॥5॥
“ਜੋ ਜੀਵਨ ਦੇ ਲਈ, ਪੂਜਾ ਦੇ ਲਈ ਅਤੇ ਇਸ ਲੋਕ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸੁਖ ਦੇ ਲਈ ਅਪਣੀ ਵਿਦਿਆ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝੋ ਕਿ ਅਪਣੀ ਅਰਥੀ ਦੀ ਪਰਿਕਰਮਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ॥6॥
[68]