Rishi Bhashit Sutra

Author(s): Purushottam Jain, Ravindra Jain
Publisher: Purshottam Jain, Ravindra Jain

Page 110

ਉਨਤਾਲੀਵਾਂ ਅਧਿਐਨ (ਸੰਜੇ ਅਰਹਤ ਰਿਸ਼ਿ ਭਾਸ਼ਿਤ)
“ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਪਾਪ ਕਰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਦੁਸਰੇ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਉਸ ਗਿਆਨੀ ਤੇਜਸਵੀ ਨੂੰ ਦੇਵਤਾ ਵੀ ਨਮਸਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ॥1॥
“ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਪਾਪ ਕਰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਜਦ ਕਿ ਗਿਆਨੀ ਪੁਰਸ਼ ਪਾਪ ਰਹਿਤ ਕਰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸੂਰਜ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਮਾਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ॥2॥
“ਪਾਪ ਦਾ ਮੌਕਾ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਪਾਪ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਸਾਧੂ ਉਸ ਪਾਪ ਨੂੰ ਵਾਰ ਵਾਰ ਨਾ ਕਰੇ। ਪਰ ਗਿਆਨੀ ਚੰਗੇ ਕਰਮਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਚਾਨ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਲੱਗਾ ਰਹੇ ॥3॥
“ਜੇ ਪਾਪ ਕਰਮ ਹੋ ਵੀ ਜਾਵੇ, ਵਾਰ ਵਾਰ ਉਸ ਦਾ ਆਚਰਨ ਕਰਕੇ ਉਸ ਦਾ ਸਮੂਹ ਨਾ ਬਣਾਵੇ। ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸਾਧਕ ਨੂੰ ਵਾਰ ਵਾਰ ਜਨਮ ਲੈਣਾ ਪਵੇ। ਗੁਪਤ ਰੂਪ ਵਿਚ ਜੇ ਪਾਪ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਦੁਵ, ਕਾਲ ਖੇਤਰ ਭਾਵ ਅਤੇ ਮਨ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਭਾਵ ਨਾਲ ਕਪਟ ਰਹਿਤ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰੇ।
“ਸੰਜੇ ਅਰਹਤ ਰਿਸ਼ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਆਖਣ ਲੱਗੇ ਮੈਨੂੰ ਸੁੰਦਰ ਰਸਾਂ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ ਨਿਵਾਸਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ। ਜਿੱਥੇ ਕੀ ਸੰਜੇ ਵਨ ਵਿੱਚ ਮਿਰਗਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਦਾ ਹੈ”। ॥5॥
ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸੰਜੇ ਅਰਹਤ ਰਿਸ਼ੀ ਨੇ ਆਖਿਆ।
[103]