Prabuddha Jivan - Tarun Jain 1936 08 Year 03 Ank 02

Author(s): Chandrakant Sutaria
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh

Page 6

: તરુણુ જૈન ! !
ચિં ત ન =
* મહાત્માજીએ હીન્દ્રના રાજકારણૂમાં પ્રઢ કર્યોતે પછીના એ વગ ટલે છિન્ન ભિન્ન જૂને છે, તે જુદી જુદી બંધામાપપ્પા નહેરસેવક* ઉપર કોઈપણુ જાતની ટીમ સિવાય એની છાવણીમાના પ્રદર્શનથી આપણે જોઈ શકીએ છીએ. તેમજ ખાપણે ગમેઢલું જરૂર કઢી શકીએ કે; મહાત્માજીએ પોતાના વતન નિરંકુશના અલી બાપી ગઈ છે, તે ખુબ ખુબ પરિશ્રમ અને ધનના મને વિચાર પ્રચાર દ્વારા જાહેર સેવા માટે એક મે માદ બેગે મળેલા “માધુ સંમૈહબતે’ ફ્રઢ દૈઢ મહીનાની વિચારણ્યા ઉમે મેં છે. અને એ લેકમત જગ્યા છે, જે માને નહેર અને મંત્રણાએ પછી કરેલા સાદામાં સાદા ફરાવેને દંગ એ
કમત ‘ાહેર સેવા’ પાસે તેમના નેય રિધાનમાં વપરાતી ખાદી કરાવે પુરતે પ્રચાર થાય તે પહેલાં જ કેટલાકે તરતી કરસમુ’ ઉજજળ માં લે છે. અને લેકમત કેટલા પ્રબળ થામાં મળે નૈ એ બનાવે સાબીત કર્યું છે. અને મેં 'દી ખૂનને #ય છે, તેના પુરા તાજેતરમાં જ એક નહેર ઍવકને વતન ઢામે એક હરફ પણ ઉચ્ચારવાની તાકાત એ ‘રિ સમ્રાટે” પિતાની અંગત અશુદ્ધિ માટે કચ્છમાત નિતિ શ્વીકારવી પડી કે “અચાન'માંથી કોઇએ બતાવી નથી એ આપણા ૧નું મવની છે મેં કિસ્સામાંથી મળી રહે છે, કાષ્ઠ પશુ વ્યકિતના “કરૂણુપતન'ની વાત છે. આ શું બતાવે છે ! એ વર્ગની અપાર આવી શા હા. તરફેણુ કરવી ઉચિત નથી. તેમ તેની કુર-કાલી ટીકાએ કરથી તે ત્યારે ‘લૅકસંપ-શ્રાવક સૂપ’ એમની પાસે જ ક્વાન માગી પષ્ણુ ઠીક નથી. કારણુ કે તેથની નહી પશુ માદશી જ પૂને હાઈ શકે છે એટલું જ નહી પડ્યું તેમને પાછળ “નિયમન’માં જવાની શકે, એ માન્યતા સમાજ માનસમાં જેમ જેમ પ્રબળ પસે ૬૮ કરેજ ૫ણુ પાડી શકે છે. ૧નતી જશે તેમ તેમ “નહેરસેવા'ને પણુ પાતાના જીવનની વિશુદ્ધિ માટે વધુ સાવચેત રહેવાની આ પેઆપ ફરજ પડશે. એટલે કે ટી
પરંતુ દુઃખનો વિષય એ છે, કે: આપણુમાં 'વેવપૂજા’નું મહત્વે
એટલું બધું ઘૂસી ગયું છે કે આદર્શ જેવી સ્થિતિને જ માપણે ખારીનાં મીંયરાં પાડવાને બદલે પૂજા તે આદર્શ ની જ હોઈ શકે એ માન્યતા જનતાના માનસમાં સાવવા માટે શકિતનો કય
વિસરી ગયા હોઈએ એમ લાગે છે. ઉપરાંત બે વર્ષે પાતાની કર એજ વધારે ફલદાયી નીવડે.
સુખદાળ વૃત્તિ’ હંમેશાં પૈષતી રહે એટલા માટે શ્રાવક સંધતે
“ધર્મનું ધન’ ગઢાવી એવી રીતે છિન્ન ભિન્ન “નાધે છે, કે તે એ વાત થઈ માપણા હેર સૈકિકાની. છે જે સેવાના એકજ અવાજ રજુ કરી શકે એવી પરિસ્થિતિ રહી જ નથી. - માથી દૂર ભાગે છે. અને સમાજ પાસેથી સંકળ ફરી ઉલટું જે પડે જયત માં છે તેમના તરફથી “તમાજ ઉદ્ધાર”
લેવાના ભેદલામાં તેમણે સમાજની સેવા પશુ કરવી જોઇએ." એ ને અંગે થતી પ્રવૃતિને ધવામાં ‘ચેકસ વર્ગ એ મહા પુરૂ વિચારના પ્રચાર કરનારની હામે જે લાલ અાંખે નિહાળવા (!) નું હથીયાર બની રહે છે. અને તેથી જ સમાજમાં ક્રાન્તિ હમૈશા રેવાએલા છેઃ એના માપ મા સાધવર્ગ તરફ દૃષ્ટિ નાખી. માગનારાને પરમ ધમ’ છે, તેમણે પ્રથમ વિચારનિ દ્વારા કારણુ કે સમાજમાં તેનું સ્થાન ‘સે', તરીકેનું નહી પણુ
સમાજ માનસને જાગ્રત બનાવવાને સતત પ્રયત્ન ર્યા જ કરે .
મીજ માં ‘શાસન સેવક' તરીકેનું જ છે, અને તેને કરવાની અમુક ક્લિાએ વિચાર ક્રાંતિની પ
વિચાર ક્રાન્તિની પાછળ પાછળ સમાજ કાન્તિ ચાહી જ માવશે કર્યા સિવાય તેમજ થાઓ ગણુાતી એથી એમાંથી એની એજ મનોજ ૧ી€ છે. વાતનાં ગ્યાખ્યાન શ્રાવકેને સંભળાવવાના તેઓએ માનેલા મદત્યના કાર્યા સિવાય કોઈ ખાસ પ્રશોના વિચારણુ કરવાની હૈતી જ નથી. અને એ જ
અને એ વિચાર ક્રાન્તિ દ્વારા સમાજમાં ક્રાન્તિ કરવાના માપણે એટલે તેમને અવકાશ તે પૂછ્યું ખૂબ મળે છે, અને એ અવકાશને ધમ માન્ય હોય તે માપસે યુવાનોએ પણુ છે સ્વાધ્યાક’ ઉપયોગ પ્રગતિ' ને વેમ માપવામાં કરવાને બદલે પ્રકૃતિને 'ધવામાં કરી લેવું જરૂરી છે. માપ યુવક સંઘે સ્થાપ્યાઃ યુવક' પર જ એ કરતા હોવાથી સમાજની સાઠે તેમને કઈ પશુ લેવા દેવા ભારીઃ નાટ્ટા અને ભાષા દ્વારા વિયાર પ્રચાર પગૂ કર્યો. પરંતુ નથી એ દદીલ નકામી થઈ પડે છે. આમ સમાજની ઉપર ના એક મહત્વની પ્રવૃતિ હજ બાકી રહી છે. અને તે એ કે ગુજરાત'જીવન’ અને ‘જીવન દા”ની છાપ પડે છે. એવામાન મુખ"ધમાં ભરના પ્રવાસ ગઢવી પ્રત્યેક સ્થળે ફરી કહ્યું જ્યાં શક્ય હોય ત્યાં એ પ્રમ સ્વભાવિક જ શકે છે, કે તેમના ધર્મગત જીવનની એ જ ત્યાં સુજક સંસ્થાએ સાધી યુવક નુ ઉભાં કરવાની પ્રતિ. અને આ પ્રશ્ન છે? સામાન્ય ન ગણી શકાય. કારણ? સાલાની અલબ બા પ્રકૃતિ સમય અને ધનને જ નહી પણુ કાર માં પાછળ “સાધુતા-વિતરાગતાનો” માદ રહે છે. અને માણે
એકતપ્રેત બનનારા કાર્ય વાદ્ધ પણું માગી લે છે. અને આ પ્રમ એમના 'થ'ની નહી પણું. તે વેથની પાછળ રહેલા “આદર'ની જ સાધારણુ નથી. છતાં હવે પછીની પ્રવૃતિને માટે જે “એકતાનતા”ની પૂજા કરવાની છે, એ હમજી લઈએ તેએ વર્ગ માં વધતી જતી જરૂર છે તે બામ ર્યા સિવાય આપ નહી પેદા કરી શીએ. ‘મુખશીળ વૃત્તિ' 4 મિમાંસા માગી છે છે, એમ લાયા વિના એક એ દિશામાં જેમ બને તેમ જલ્દી માપણે પ્રયત્ન મારા