Prabuddha Jivan - Prabuddha Jain 1932 10 Year 02 Ank 01

Author(s): Chandrakant V Sutaria
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh

Page 6

છે જે
છે
શત્રુંજયનો શ્યામ, મામી-બધ ધર્મ ..
**
નાનાલાલ દોશી. શિક :૧, પુસ્તક વિષે ધૂણો. પત્રામાં મીઠી અને તીખતમ. લેખિની અને કલ્પના સૃષ્ટિને ઉત્તેક્તિ કરતા હોય તે શું તેઓ તમતી તીકાઓ થઈ છે, લેખક મહાશય, કનું મુન્સીને ચીને આપણી સામાજીક હિંમનતિમાં સક્રિય ફાળે ન ગમ્રપીં શકે ચાલેલા છે, તેમને તેમના ઉપાધ્વાતમાં તેએા, રપષ્ટ જણાવે છે. પછી તો જેમને કદહસ્તે સાકિસજીક શકિત બની છે. તેના પર પુરતક લખવાને મા, પ્રથમ પ્રયત્ન હોઈ તેમની, રસપૂર્ણ લેખન ભાગ્યશાળી પુરૂષ લેખિનીને સવળે માર્ગે ચલાવી સુંદર બીનશલી. માટે પ્રયાસ સ્વય. અને અભિનંદનીય, લેખાય, પરંતુ રોપણ કરી શ. અને તે જ વ્યકિતએ ભાયા નિપુણ હોય કે કનું મુન્વતીની પેઠે જૈન સમાજનું મન દુભવવાની રીતિ તેએાએ તેને વ્યભિચાર યાતે થશ્વેઠ ઉપભેગ કરે તો તે માટે તેઓ મુખત્યાર કરી નહોત તે તેમને પાછ
ળ
શું સંપૂર્ણ હકકદાર છે. હવે તે એ.. પ્રયાસ , વિશેષ , સ્તુત્ય અને તે ચાતમસમાં સુરતમાં છાની દીક્ષા. ? સમય માગ્યું છે કે જયારે આવકારદાયક લેખાત. ગુજરાતી ૬
ઇતિહાસની કાળી ભાજી મસા * ભાવાના અમુક વર્ગને પુસ્તક હું
સુરતમાં વસતા, પાટણ નિવાસી શાહ છે મણિલાલ નાગરદાસની સધવા સ્ત્રીએ પોતાની
નાખી નૂતન પ્રજાને ને વેરઝેરના. વાંચન બાદ એમ કદાચ લાગે છે કે એક પ્રજાને જાણ્યે-અજાયે કે અગીઆર તથા આઠ વર્ષની બે દીકરીઓ : ઘમ'ડી વાતાવરણુથી મુક્ત રાખી સાથે સુરતમાં તાશ્રી નામની સાથી પાસે
તેમની કુમળા માનસૃષ્ટિમાં જતીય થી અન્યાય થયો છે, કે
ઈતિહાસની સુંદર દીક્ષા લીધાના અને તેથી તે બાઈના ભાઈ તે તે બીના કંઈક અંશે ?
તરવાની સંભવિત ખરી,
મફતલાલ, કે જેઓ સેવતીલાલ નગીનદાસને વાવણી કરવી. નવેક ચાની વસ્તુ, '. ગુર્જ દેશનો જેટલો ઇતિકાસ છે. ત્યાં હતા તે, અને તેમની બહેન મણિને તારથી તથા પાત્ર શું ચણી યથાર્થ છે કે
સ્તગત છે. તે કઇ વિદ્વાન 3 સુરત તેડાવ્યાના સમાચાર આવવાથી સુરત કે કેમ ? યા તે પુસ્તક માતા જનતાથી અજાણ નથી. ગુજ ગયાના સમાચારું સંભળાય છે,
દરેક પાત્રને ય ન્યાય આપરાતના સમર્થ શ ઉગતા ના
ળ જે વામાં આવ્યો છે કે કેમ ? અથવા કથાકારા ધર્મ અને ફ્રોમ વિશે સંકુચિત મનોવૃત્તિ છેઠી, સમા- ધારપરનું સમૃદ્ધિશાળ નગર કાળના અવિરત રથચક્રના સપાટીમાં જેમાં જેમ સંગન અને માતૃભાવના વિશ્વ માં દોલનો ક્ષય, અાવી ખેદાન મેદાન થયું અને તેના પ્રતાપી રાજવીએ લાચાર કમેનું ભિન્નત્વ છેદાઈ એકીકરણ થાય. એવું એ ધરી તેમની મૂની બનહુદયે દેઢા, સર્ગ કર્યો તે સર્વે બીના સાથે આપણે ..... જેમાં અજ્ઞાનતાને મમત્વ ધામ કામોમાં ઘુસ્યાં ચોથી જે ૧લી તા :
એકી જ લેવા દેવા છે, ભૂત અને વર્તમાન જૈન સમાજને હોય એ જ્ઞાન ગીચાના યમો કરમાઈ જાય તેમાં 1 ચયમાં શું લાગે વળગે છે, અને તે બીના અંધકારે પ્રમાઉમાશ્ચર્યો 1 પાઠશાળા જેવી જ આવિસરાળાની શા ! સંખ્યા
શુિક્ર પણે માલેખી છે કે કેમ ? તે વિગતનું અવલે.કનું આ તો શૈ, ભારૂપ ન જ મનાય, મધ્યમ પ્રકારને ધાર્મિક અભ્યાસ રાની મુખ્ય
ટીકાનો મુખ્ય વિઠ્ય છે. કે ડા- સંસ્કૃત શિખનાર ! એટલામાં જ શ્રાવિકાઓની પ્રગતિ,
પ્રથમ તે રાજરાણી ગહું લીનું પાત્ર જોઇએ. માવું બુર્થ સંત અધ્યયન કરનાર નાની સંખ્યા નદિ જેવી જ. સદ્દગુણી, રિાપજીવંતુ, પ્રભાવી, તિરૂણ બુદ્ધિવાળ' અને અકઆમાં પશુ સધવા કરતાં વિધન્નાએ કે બાળાએ વધુ. ૪.
" જનતાને વૈરભ્યાસિંચન કરવું આકર્ષ કપાત્ર રાક્ષસી વૃત્તિવાળુ હોય ન હોય તે કરતાં મા બે દીક !
તે ૫ના જ ભથકર છે. ઘણાયે યુગપ્રવર્ના કા મને પયગમ્બરે કેવું સુંદર નામ ! આયબિ ધમાન તપ, પન્નુ વિચિન ક્રાંતિકાર જ હતા. મહાત્મા ગાંધી પણ ક્રાંતિકાર જ છે, કતાને પાર નદિ. પ્રભુ કહે નવકારના ગષ્ણુનારને કે સમાન એ સે ઇંતિકારો તેમના સ્થાને પખાતર અને જીવનનાં ધમ પાળનારને સાધમીંબાઈ સમજી તેને સાર્થે બેસાડે, તેનું નાશ માટે નિમિત્તે ભૂત થયા કરો ? કિન્તુ આ કારણે એવી બહુ માને કરે, પુણ્ય અદિ’ના શાસનરસિકને ગૐ એ વાત કેમ દેવી શક્તિને રાક્ષસી "માનસ ધારી ન જ લેખી શકાય, ઉત્તર પિતા કસ્તાં એક પણું આમ ન ભરે તો એ સુપુત્ર જગમાં જે શંઈ બન્યા કરે છે તે તેમના લિધાંત, મુક્લ (કુપુત્ર ) શાના ? અમારી ‘ક્રા'માં કા ન ભર્સે તેની જોડે બેસી બન્યા જ કરવાનું અને તે પશુ પ્રત્યેક દેશ પરદેશના કામના આયોએ પણ્ ન ચાય, એવા કોઈને મહિં ખાર્યાભિન્ન કરાવાય ઉદયે જ. કોઈ એક વ્યકિત નથી તેની ખાડે રમાવી શકતી કે પણુ વદિ ! ભૂલેચૂકે કાઈ કરી જક્ય તે બધુ અભડાઈ ખૂથ ! નથી તે આતા પૂરને વિરોધી શકતી. જે ગત્ લી ધ૨પરના
ભાવિકાઓનું પકિક મણું સદાને માટે “કિમણુ” રહેવાનું. 2 અને નાક માટે પ્રસ્થા પણ કરે છે, તે ગડુલીને જોગણીના પછાપું વાદ્ધને જોડવામાં તાવળા ! વિધિ ભભુવામાં ઉતાવળ | ઉપનામથી નવાજવી તે અત્યંત અનુચિત અને નિરાહનીય અને શાન્તિ કહી નાખી પાળવામાં પશુ ઉતાવળ ! ધિરજ કે તેમજ અવાસ્તવિક લાગે છે, સમજનું જરાપણ ભાન ન મળે ! ફરવું માટે જ કરી નાંખ્યું ચૂસ્ત જૈનમાં ઘુઘલની ભગિની ગલીના મુખમાંથી જૈન એ ઉપરાંત જરા સરખી વિચારણાને સ્થાન નાં, પાપથી પ્રજાની તે સમયની પરિસ્થિતિ માટે જે માન આલેખાયું છે, પાછો પડવાને ટાણે જ ઝયડી તે. પછી વાળ્યા પછી તે પણ અમને તે ગેરવ્યાજબી લાગે છે, જે મૂત્ર સિદ્ધતિમાંથી કક્ષામાં ઉતરવાની તે શી નવાઈ?
વસ્તુપાળા, તેજપાળ, મુંજક કે ગેસન્ન વગેરે મંત્રીએ સંકાર