Pandia Dhanwal Kaha

Author(s): Jasbhadravijay
Publisher: Mohanlal Maganlal Badami

Page 25

पंडिअधणबालकहा। ॥२०॥
जइ रामेसरमिनिमि, एरिसो एस नो हवे 'गुम्फो । आजम्मं सन्नासो, कवित्तकरणमि ता मन ॥२२८॥ इय धणपालपइन, आयण्णिय तक्खणा धरणिनाहो । निजामए पवेसद, वहणारूढे जलहिमज्झे ॥२२९॥ तेहिवि छम्मासेहि, तहेव लहिण आणिउं दिन्नं । वायंति तयं विउसा, सामरिसा तम्मि धणपाले ॥२३०॥ तं खंडकव्वउत्तरपयजुयलं तारिसं 'नियवि तत्थ । धगकण पदाणपुचं, पसंसए पण्डियं राया
॥२३॥ कइयावि निययसेवाविमुहं दळूण तं भणइ भूवो । कीस दुवेलं न सहं, मह मण्डह ? पंडियवयंस! ॥२३२॥ सो जंपइ भूवासव !, पारद्धा अत्थि भरहरायकहा । गुंफेउमओ तुम्हं, सेवावसरस्स नावपरो ॥२३३॥ रायाऽऽह में सुणावसु, सिसिरनिसापच्छिमंमि जाममि । सो समओ रमणीओ, जओ अभावाउ काणं ॥२३४॥ सो निवसंसियसमए, तं वाएउं पयट्टए निचं । रायाऽवि सेसइंदियवावारं चाय निमुणेइ
॥२३५|| सइया पुत्थयहिट्टा, सुवण्णथालं कचोलयसणाहं । ठावेइ नियो मा पुण, एस रसो जाउ अन्नत्थ ||२३६। सालंकारा लक्खणछंदजुया महरसा सुवनसुई। कस्स न हरेइ हिययं ?, कटुत्तमा तरुारमणिन्व ॥२३७॥ तीसे विचित्तकवियाचित्तियचित्तो नराहियो भणइ । पंडिस! इह मह भणिय, कुसु मुंवेसु कुवियपं ॥२३८॥ मं इह कहाहिराय, विणीयनयरीपयंभि उजेणिं । सक्कावयारठाणे, महकालं जा निवेसेसि
॥२३९॥ सा तुह गरुयं माणं, धणं च मणइच्छियं पयच्छमि । इय भणिरे भो पनिवे, धणालो चिंतए एवं ॥२४॥ -१ गुम्फितः । २ था।