Panch Pratikramana sutra with Meaning

Author(s): Prabhudas Bechardas Parekh
Publisher: Yashovijayji Jain Sanskrit Pathshala Mahesana

Page 876

પંચ પ્રતિકમાણસૂત્રો
૮૦૩
પ્રતિક્રમણનો છઠ્ઠો પર્યાય નિંદા
ઢાલ સોલમી છે
અહોમત વાલે સાહિબા - એ દેશી. નિંદા તે પડિકકમણ છે, દષ્ટાંત ચિત્રકર - પુત્રી રે, એક નગરે એક નૃપતિ છે, તે સભા કરાવે સચિત્રી રે. ભવિ' ! સુભાષિત રસ ગ્રહો. ૧ એ આંકણી. આપી ચિત્રકાર સર્વને, તેણે ચિત્રવા ભૂ સમ-ભાગે રે; ચિત્રવા તે એકને દીવે ભાત આણી પુત્રી રાગે રે. ભવિ. ૨. રાજા આવે વેગે હયે, કષ્ટ નાઠી તે આવે રે ભાત આણી તેમ તે રહી, તાત દેહચિંતાયે જાવે રે. ભવિ. ૩. આલેખે શિખિ-પિચ્છ સા, વાને કરી કટ્ટિમ દેશે રે, ગત આગત કરતો તિહાં, નૃપ દેખે લલિત નિવેશે રે. ભવિ. ૪. તે ગ્રહવા કર વાહિયો, નખ ભાગ હસી સા બોલે રે; “મૂર્ખ મંચ ત્રિક પાદથો, તૂ હુઓ ચોથાને તોલે રે.’ ભવિ. ૫. નૃપ કહે “કિમ ? તવ સા કહે, ‘રાજ મારગે ઘોડો દોડાવે રે, જીવી પુણ્ય હું તેહથી, એ પહેલો પાયો મનિ આવેરે. ભવિ. ૬. બીજે પાયો નરપતિ, સમભાગ સભા જેણે આપર, વૃદ્ધ તરૂણ કોઈ નવિ ગણ્યો, ત્રીજો તાત તે જેણે મને થાપી રે. ભવિ. ૭. દેહ ચિંતાયે તે ગયો, અન્ન ટાઢું થાય તે ન જાણે રે; ચોથો તૂ શિખિ-પિચ્છ કયાં ? કિમ સંભવે ઈણે થાણે રે ?' ભવિ. ૮. ચિત્ત ચમકયો રાજા ગયો, ઘરિ સા ગઈ બાપ જિમાડી રે; સ્મર શર સમ” તાસ ગુણે હર્યું, નૃપ-ચિત્ત તે કયું ભગાડી રે. ભવિ. ૯. વેધક વયણે મારકે, પારકે વશ કીધો રાજા રે, વિણ માશુક ને આસકી, કહો કીમ કરી રહેવે તાજા રે ? ભવિ. ૧૦. હુઈ ત્રિયામા શત યામિની', તસ માત તે પ્રાત બોલાવી રે, કહે “તુમ્હ પુત્રી દીજીએ ‘કિમ દારિદ્ર વાત એ થાવી રે ?' ભવિ. ૧૧. રાજાએ ઘર તસ ધન ભરિઉ, મનોહરણી તે વિધિસ્યું પરણી રે; દાસી કહે “નૃપ જિહાં લગે, નાવે કથા કહો એક વરણી રે. ભવિ. ૧૨. સા કહે “એક પુત્રી તણા, સમકાલે ત્રણ વર આવ્યા રે; નિજ ઈચ્છાએ જૂઓ જૂઆ, માએ ભાઈએ બાપે વરાવ્યા રે. ભવિ. ૧૩. રાત્રે સા સાપે ડસી, તે સાથે બોલ્યો એક રે, અણસણ એક કરી રહ્યો, સુર આરાધે એક સુવિવેકરે. ભવિ૧૪. આપે સંજીવિની મંત્ર તે, જીવાડ્યાં તે બિહુ તેણે રે; ત્રણ્ય મિલિયા સામટા, કહેને દીજે કન્યા કેણે રે ? ભવિ. ૧૫. દાસી કહે જાણું નહિ, તું કહે જે જાણે સાચું રે'; સા કહે “અબ નિદ્રાલૂ છું, કાલે કહેછ્યું જાણું જે જાચું રે, ભવિ, ૧૬. રાજા પ્રચ્છન્ન તે સાંભલે, બીજે પણ દિન દિએ વારો રે, ગુણે કરી વેચાતો લીએ, ચીતારી કહે ઉત્તર સારો રે. ભવિ. ૧૭. “સાથે જીવ્યો તે ભ્રાતા હુ, જેણે જીવાડી તે તાતો રે; અનશનીયાને દીજીયે, એતો પ્રાણનું પણ વિખ્યાત રે ભવિ. ૧૮. દાસી કહે “બીજી કહો', સા કહે “એક નૃપ તે સારો રે; ઘડે આભરણ અંતેઉર, ભોયરમાં રહ્યા સોનારો રે. ભવિ ૧૯. તિહાંથી નીકળવું નથી, પણ દીપતણું અજુઆલું રે; 'કુણ વેલા' ! એકે પૂછયું કહે, તે રાતિ, અંધારું છે કાલું રે.” ભવિ૦ ૨૦. “કિમ જાણે ?'
૧. ભાવે. ૨. દિએ. ૩. ન. ૪. સ્મર શરમ્યા. ૫. શયયામસી. ૬, કરો. ૭. લીએ. ૮. ભૂધરમાં.