________________
॥ श्री गूभा० प्रा० नवतखविचारः॥ (५७) , , , નવતત્ત્વબેધફલવિચારો
એ નવતત્વ સહે તેહને સમ્યકત્વી કહીયે, ન જાણે અને ભાવે કરને સદહે, તોપણ સમ્યકત્વી કહીયે અથવા સર્વ તીર્થંકરના ભાખ્યા જે વચન તે વચન અન્યથા પ્રકારે હોયજ નહી, એટલે ખોટા હેયજ નહી, એવી જ બુદ્ધિ જેહના મનને વિષે હોય તેહનું સમકિત નિશ્ચલ કહીયે, તે સમકિતના બે પ્રકાર. એક તે અપ્રતિપાતિ તે આવ્યો જાય જ નહી તે ક્ષાયકને કહીયે, તે ક્ષાયિક સમ્યકવવાલા જીવતે ત્રણ તથા ચાર ભવમાં મોક્ષે જાય, તથા બીજે પ્રતિપાતિ સમકિત તે આવ્યો જાય, તે ઉપશમ તથા ક્ષપશ મને કહીયે, તે ઉપશમ તથા ક્ષયોપશમ એક અંતર્મુહૂર્ત માત્ર જેણે ફરમ્યું હોય તે જીવ ઘણું ઘણો સંસાર ભમે તો અધપુદગલપરાવત્ત સંસાર ભમે, જઘન્યથી તેજ ભાવે સીઝે, હવે પુદગલપરાવર્સ ઓળખાવવા માટે પ્રથમ
|| પાપમની વિગત કહે છે. તે અનંતે પરમાણુયે એક ત્રસ રેણુ થાય ૧ | આઠ ત્રસરેણુએ એક રથરેણુ થાય ૨ આઠ રથરેણુએ એક વાલાગ્ર થાય ૩ છે આઠ વાલા એક લીખ થાય જ છે આઠ લીખે એક ચૂકા થાય ૫, છે આઠ જૂએ એક જવ થાય ૬ આઠ યવે એક ઉધાંગુલ થાય ૭ા બે ઉત્સધાંગુલે વીર ભગવાનનો એક આત્માગુલ થાય, ચારસો ઉસેધાંગુલે એક પ્રમાણગુલ થાય, તે પ્રમાણગુલે કરી પૃથ્વી ૧ પર્વત ૨ દેવતાના વિમાન પ્રમુખ માપીયે, અથવા છ ઉભેંઘાંગુલે એક પા હાથ થાય, બે પા હાથે અધ હાથ થાય બે અધ હાથે એક હાથ, ચાર હાથે એક ધનુષ્ય, બે હજાર ધનુષ્ય એક ગાઉ, ચાર ગાઉએ એક જન થાય, એહવા એક જન ઉડે લાંબો પહોળો એક પાલે કલ્પીયે, તે હાલ મધ્યે દેવકર ઉત્તરકુર ક્ષેત્રનાં સાત દીનનાં ઉપજેલાં યુગલીયાના માથાને એક એક કેશ તેહના સાતવાર આઠ આઠ ખંડ કરીયે, એકવાર આઠ, બીજીવારના ચેાસઠ ૬૪ ત્રીજીવાર પાંચસે ને બાર ૫૧૨, ચોથીવાર ચારહજારને છ— ૪૦૯૬. પાંચમી વાર બત્રીસ હજાર સાતસેને અડસઠ ૩ર૭૬૮. છઠી વાર બે લાખ બાસઠહજાર એક ને ચૂમાલીશ ૨૬૨૧૪૪. સાતમી વાર વીસલાખ સત્તાગૃહજાર એકસેનેબાવન ૨૦૯૭૧૫ર. એકેક કેશના એટલા એટલા ખંડ કરીયે, પછી પાલે ઠસી ભરીયે, ઉપર ચક્રવર્તીની ઋદ્ધિ ચાલે તે પણ ડગે નહી. પાણી તણાય નહી. અગ્નિમાં બળે નહી. એહવા ઠસી ભરીયે, પછી તે મયેિથી
