Nandanvan Kalpataru 2003 00 SrNo 10

Author(s): Kirtitrai
Publisher: Jain Granth Prakashan Samiti

Page 138

-
-
(प्राकृतम
(२)
कथा
चवलाण भोयणं
मुनिकल्याणकीर्तिविजयः कोवि दरिद्दपुरिसो नियगेहे अण्णस्स धन्नस्स विरहेण सया वि चवले चेव खाएइ । एवं निच्चं खायंतो सो. अण्णया तेसु अच्चंतं निव्विण्णो चिंतेइ जं "धिरत्थु मं, जं निच्चं एए चेव चवला खाएयव्वा । अज्ज अहं भइणीगिहं वच्चामि, जेण किंचि सरसं भोयणं लब्भइ । जओ सा वि मज्झ भइणी पभूयधणस्स सामिणी अत्थि अओ दुतिदिणाणि तीसे गिहंमि वासे न कावि चिंता अस्थि । तहा अहं पि बहूहिंतो दिणेहितो तीसे गिहं गच्छामि अओ सा मह आतिथेज्जं पि सम्मं करिस्सइ ।"
एवं चिंतेंतो सो मिट्ठभोयणस्स इच्छाए भइणीगिहं गओ। सा वि तं दठूण अईव हरिसिआ । चिंतेइ य-जं-"अज्ज किं पि नूयणं भोयणं तस्स दायव्वं" । एत्थंतरे तीसे गिहे नवा चवला आगया आसि । अओ तीए चिंतियं जं-"अण्णं तु सव्वं निच्चं पि लब्भइ किंतु ईइसा सरसा चवला कया लब्भंति ? अओ अज्ज एए चेव चवला पइऊण तिल्लेण य सम्मं सक्कारिऊण भाउणो देमि जेण सो वि पसन्नो हविस्सइ' ।
__ तओ तीए वि तस्स भोयणे ते चेव चवला पुरक्कया । सो वि ते दळूण नियनिलाडं ताडेइ कहेइ य-जं-"आगच्छंतु मह निच्चमित्ताणि ! किं भवंतो मज्झ पुरओ चेव एत्थ आगया ?"
एयं सोच्चा सा वि तं पुच्छेइ-तस्स कारणं । तया भाउणा सव्वो वि । नियवित्तंतो कहिओ । पच्छा जं जायं तं सयं चेव चितेज्ज । त्ति |