________________
મુનિજીવનની બાળપોથી–૫
૧૯૩
જે ગામમાં ગરછ રહ્યો હોય તે ગામના સ્થાપનાકુળમાં નકકી કરેલા સંઘાટ્ટકે જ જવું. ગામના અન્ય ઘરમાં બાળવૃદ્ધ-તપસ્વી વગેરે જઈ શકે. જેથી ભિક્ષાપ્રાપ્તિ સુલભ થાય અને તરુણ સાધુઓએ આસપાસના ગામમાં ભિક્ષાર્થે જવું. આથી ગામના સ્થાનિક લેકના ભાવની અભિવૃદ્ધિ થાય. ગોચરી જતી વખતે આચાર્યને પૂછીને શા માટે
નીકળવું ? (૧) રસ્તામાં ચાર વગેરે ઉપાડી જાય તે શોધવામાં મુશ્કેલી ન પડે.
(૨) પ્રાઘુર્ણક, ગ્લાન અને આચાર્ય માટે જે લાવવાનું હોય તેની સૂચના મળે.
(૩) કુતરા, ખરાબ સ્ત્રી કે નપુંસક વગેરે પુરુષના લત્તાની માહિતી મળે.
(૪) ભિક્ષાએ જતાં રસ્તામાં ચકકર વગેરે આવી જાય તે તરત તપાસ થઈ શકે. - જે ભિક્ષાએ નીકળતી વખતે આચાર્યને પૂછવાનું ભૂલી જવાય અને રસ્તામાં અધવચ્ચે યાદ આવે તે વસતિએ પાછા આવવું અને કહીને નીકળવું અથવા સ્પંડિલ વગેરે માટે નીકળેલા વસતિ તરફ પાછા ફરતા સાધુને પોતાની દિશા જણાવી દેવી જેથી તે સાધુ આચાર્યને જણાવે.
જે ચોર આદિ તે સાધુને ઉપાડી થેડા થોડા અંતરે કપડાના ફાડેલા કે ફાડીને ટુકડા નાંખતા જવા.
