Meghdut samasyalekh

Author(s): Meghvijay
Publisher: Jain Atmanand Sabha

Page 26

श्रीमेघविजयोपाध्यायविरचितः २१ स्वामिन्यस्मिन्नधिगतवति प्राज्यसाम्राज्यलक्ष्मी
कीर्तिक्षीरैर्जगति बहुलैः प्लावितं पङ्कजालम् । : तस्या लेपादिव खलमुखं श्यामिका व्याप्तिदम्भा
दिन्दोर्दैन्यं त्वदनु सरणक्लिष्टकान्तर्बिभर्ति ॥ ९४ ॥
अत्रान्तरे खामिचरितं किश्चिदुच्यतेजम्बूद्वीपे भरतवसुधामण्डनं कच्छदेशो
यत्राम्भोधिर्भुवमनुकलं पूजयत्येव रत्नैः। पृच्छन् पूता जननललनैः सूरिणा यैरमूनि
कच्चिद्भर्तुः स्मरसि रसिके त्वं हि तस्य प्रियेति ॥९५॥ चिन्तामण्याह्वयजिनयशो गातुकामेावाटे
शालेये वा जनयति भृशं गोपिका सिद्धमोहम् । ' वीणापाणिर्लयमुपगता तद्गुणैर्यत्र रागा
द्भूयो भूयः स्वयमपि कृतां मूर्छनां विस्मरन्ती ।।९६५ आस्ते तस्मिन्नगरमुदितं श्रीमनोरम्यनाम - योगे दूरादुपगतवतां यत्र सांयात्रिकाणाम् । लोको रात्रि नयति लववत्तद्वधूस्तत्र देशे
तामेवोष्णैर्विरहजनितैरश्रुभिर्यापयन्ती ॥ ९७ ॥ तत्र श्रेष्ठी शिवगुण इति प्रेयसी तस्य भांणी .
तद्वेश्मोत्थैर्मणिभरकरैलोहिते व्योमभागे । १ हे रसिके ! भूः ! सूरिणा यैः जननललनैः त्वं पूता, भर्तुः अमूनि तानि जननललनानीत्यर्थः, त्वं कच्चित्स्मरासि ? हि यतः त्वं तस्य प्रिया इति पृच्छन् अम्भोधिः यत्र भवं पूजयतीत्यर्थयोजना ॥