Kshatriyakund

Author(s): Darshanvijay
Publisher: Jain Prachya Vidyabhavan

Page 109

विदेहे विदेहदिने विदेहताचे विदेहसूमाले, तीस वासाई विदेहंसिति कटु । (सू० ४०२)
('आचारांग' श्रु० स्कं० २ चू० भावनाध्ययन) B जे एवं चरंति आहियं, नाएणं महया महेसिणं । ते उट्ठिय ते समुट्ठिया, अन्नोन्नं सारंति धम्माओ॥२-२-२६॥ नाएणं जगसव्वदंसिणा ॥२-२-३१॥ अरहा नायपुत्ते भयवं, वेसालिए विहाहिए ॥२-३-२२॥
('सूत्रकृतांग' अ० २, उ० २, ३) समणे भावं महावीरे कासगोतेणं, तस्स णं ततो मामधेजा स्वमाहिजति तं जहा-मम्मापिउत्तिए परमाणे १ सहसंमुदिते समणे २. अयले भवमेरवाणं पडिमासतपारर अतिरतिसहे दविध चितिविस्थिसंपने पीसहोबसगासहे. ति देवेहिं के कतं मान समये मग महावीरे.३ । भगवती माषाचेडमस भगिणी, भोयी चेडगाव एमा, णाता णाने जे उसलामिस्स सबणिजगा ते पाबंसा, मित्तिजाए सुवासे, बेटे भाला दिवणे, भमिणी मुवंसणा, मालिका असोया कोडिबामोसेणं, धूया कासवीगोरोण, तीसे दो नामानेना,
-अजोबागि त्ति वा पिसमा विति बा, फजुई कोसीयारवेणं, तीसे दो नामघेज्जा (जसवतीति वा.) सेसवतीति वा स्वं (क) नामानिमारे दरिसित । एवं भगवतो अम्मापियसे. अणेगाइं कोउयसयाइं अणेगाई पचंकमणादीणि उत्सवसयाणि अणेगाइं पकीलणसयाइं पकरेंताणि विहरति । ( आवश्यकचूर्णि' पृ० १४५) .. .