________________
જિજ્ઞાસા ન રાખે તે મિથ્યાદ્રષ્ટિ નામે પ્રથમ ગુણસ્થાનક છે.
મિથ્યાદર્શન કર્મને ઉદય ન હોય પણ અનંતાનુબંધી કર્મના ઉદયથી જીવને સમગ્ર દર્શન ન હોય, સમ્યગ દર્શનથી પતિત થાય તે સાસ્વાદન નામે બીજું ગુણસ્થાનક છે. સમ્યફ મિથ્યાત્વ (મિશ્ર) નામે કર્મના ઉદયથી જીવનું દર્શન કેટલેક અંશે મલીન અને કેટલેક અંશે શુદ્ધ હોય તે મિશ્ર નામનું ત્રીજું ગુણસ્થાનક છે.
અપ્રત્યાખ્યાન કષાયના ઉદયને લીધે જીવ સમ્યકત્વ સંયુક્ત હોવા છતાં અવિરતિ રહે તે અસંયત નામનું એથુ ગુણસ્થાનક છે.
પ્રત્યાખ્યાન કષાયના ઉદયથી જીવ કેટલેક અંશે સંયત અને કેટલેક અંશે અસંયત રહે છે તે દેશવિરતિ નામનું પાંચમું ગુણસ્થાનક છે.
પ્રત્યાખ્યાન કષાયને ઉદય ક્ષીણુ બનવાથી જીવ સંપૂર્ણ પણે સંયત બને, છતાં એમાં પ્રમાદ રહી જાય તે પ્રમત્ત સંયત નામનું છઠું ગુણસ્થાનક છે.
એ પછી સંજવલન નામે કષાય મન્દથવાથી પૂર્ણ સંયત જીવ પ્રમાદના પંજામાંથી છૂટે થઈ જાય તે તે અપ્રમત્ત નામના સાતમા ગુણસ્થાનકે પહોંચે.
સાતમા ગુણસ્થાનકે રહેલ અપ્રમત્ત મુની સંવલન કષાયોને અથવા નેકષાયોને ઉદય અત્યન્ત મર્જ થતાં, પૂર્વે નહિ પ્રાપ્ત થયેલ એવા અપૂર્વ પરમ આલ્હાદ– આનંદમય પરિણામ-આત્મ પરિણામરૂપ કરણ પામે તે અપૂર્વકરણ ગુણસ્થાનક છે.
