________________
: ૧૮૨ : કુલ
:
સરસ્વતીએ પાછળ ઉભેલા મુનિમજી સામે જોઈને ભયંકર અપરાધ થઈ ગયો હતે. પરણીને તરત જ મેં Aહાર જશને ઈશારો કર્યો.
ભારી નિર્દોષ પત્નીને તરછોડી દીધી હતી. મારા એ મુનિમ બહાર નીકળી ગયે.
અપરાધનું પ્રાયશ્ચિત કરવા જ હું સાગરમાં કુદી પડ્યો
હતો.” વહાણને મુષ્ય ચાલક અને બીજા બલાસીઓ પણ બહાર નીકળી ગયા. એકમાત્ર સરસ્વતીની વિશ્વાસુ
સરસ્વતીના અંતરમાં સહજ ખળભળાટ થવા માંડ્યો.. પરિચારિકા ઉભી રહી.
છતાં તે પિતાને મનભાવ દબાવીને બેલી., આપની વિધિને પ્રભાવ તકાળ થવા માંડયા અને દેવદિને -
ની કુરૂપ હતી. ? ” બેઠી થવાનો પ્રયત્ન કર્યો, તરત જ નારીલભ ‘ના. રૂપવતી હતી, તેજસ્વી હતી અને પવિત્ર સ્વભાવને વશ બનીને સરસ્વતી બેલી ઉઠી. “ હાં હાં ' બેઠા થશો નહિં. ”
એને કંઇક વાંક તે હશેને? . સરસ્વતીએ વેધક દેવદિન સરસ્વતીના સુંદર અને ભાવભર્યા નયસ નજરે દેવદિન સામે જોયું. સામે પલભર જોઈ રહ્યો. અને તેના અંતરમાં પોતાની
દેવદિન બેલ્યો, “શેઠજી, એને કોઈ વાંક ન પત્નીનાં નયને યાદ આવ્યાં, તે બોલ્યો; ” શોકજી, હતો. અમે સાથે જ ભણતાં હતાં. એ વખતે તેણે આપ ખૂબજ ક્યાળુ છે. મારા પર આપે શા માટે સ્ત્રીશક્તિ પર એવા વિચારો રજુ કરેલા કે મને દયા ન કરી?”
એમાં ગર્વ દેખાયો હતો. આ ડંખ ખાતર જ મેં તેની સરસ્વતી કશું સમજી શકી નહિ. તેણે પરિચારિકાને
સાથે લગ્ન કર્યા...' સુંધ-પીપરીમૂળની રાબ લાવવાનું જણાવ્યું. પરિચારિકા
સરસ્વતી વિચારમાં પડી ગઈ ત્યાં પરિચારિકા મસ્તક નમાવીને ચાલી ગઈ.
રાબડી લઈને આવી પહોંચી. રાબનું સુવર્ણપાત્ર સરત્યારપછી સરસ્વતીએ કહ્યું. “ આપનો પ્રશ્ન
સ્વતીને આપીને તે તરત ચાલી ગઈ. સરસ્વતીએ કહ્યું. મારાથી સમજાય નહિં.”
આ રાબ પી જાઓ. હું તમને આજથી મુક્ત કરું છું
તમે ભારતના જે બંદરે કહેશે તે બંદરે ઉતારીશ.” “ મને શા માટે બચાવ્યો ?”
દેવદિન્ન પ્રસન્ન નજરે સોમદત્ત સામે જોઈ રહ્યો. “ આત્મહત્યાના ભયંકર પાપમાંથી બચાવી લેવા
સરસ્વતીએ કહ્યું. “ લ્યો, આ રાબ પી જાઓ.’
, કી ખાતર. ! ” સરસ્વતીએ કહ્યું,
દેવદિન-શામાં બેઠે થશે અને રાબનું પાત્ર એહુ!' કહીને દેવદિત્ર કંઈક નિરાશ બની ગયો.
લેવા હાથ લંબાવ્યો. સરસ્વતીએ કહ્યું.” હું જ સરસ્વતીએ તેના કપાળ પર હાથ મૂકતાં કહ્યું. પાઉ છું. ? આપ સ્વસ્થ બની ગયા છો ?'
* આપનો આ ઉપકાર.' દેવદિનું વાક્ય પુરૂ
કરી શકો નહિ. તે પહેલાં જ સરસ્વતીએ રાબનું પાત્ર * મારા એક સવાલ ઉત્તર આપશે ?” તેના મેઢા સામે ધર્યું. હા...'
રાબનું પાન થઈ ગયા પછી દેવદિન સામે સાગરમાં શા માટે પડ્યા હતા કે સરસ્વતીએ જોઇને સરસ્વતીએ કહ્યું. “ આપ કયા બંદરે ઉતરવા
ઈચ્છો છો ?' પ્રશ્ન સાંભળતાં જ દેવદિના બંને નયને સજળ
પતનપુર.' બની ગયાં. બે પળના મૌન પછી તે બોલ્યો. શું આપ પિતનપુરના વતની છે ? , “શેઠજી, હું આપને શું કહું ? મારા હાથે એક
“હા. ,
પ્રશ્ન કર્યો.
