Kahakosu

Author(s): Shreechandmuni
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad

Page 670

५३. १२. ३२ ]
कहकोसु तथा च-उत्तिष्ठोत्तिष्ठ दुर्बुद्धे न त्वं किमपि बुद्धयसे ।
स्मर रिक्षं तथा व्याघ्रं न्यग्रोधे यत्त्वया कृतम् ।।१।। नेतासौ सर्वहत्यानां यो मित्रं हन्ति दुर्मतिः । मित्रधुक् नरकं याति न जातु सुखमेधते ।।२।। बालहत्याबलाहत्या वृद्धहत्या वरं कृता । न पापा मित्रहत्या सावनतासुखदायिनी ।।३।। तेन त्वं पाप पापेन दुस्सहेन नराधम । दह्यसे हृदयस्थेन शुष्कवृक्षो यथाग्निना ॥४॥ हंति जातौ विजातौ च ह युभौ पक्षी नराधमः । यो मित्रं सुखमासीनं छद्मनैव प्रयच्छति ॥५।। कि त्वदीयं कृतं तेन मित्रेणाभयदायिना । येन निद्रावशीभूतं तं त्वं हंतुं समुद्यतः ।।६।। चित्ताल्हादकृतं मित्रं विश्वस्तं च हिनस्ति यः ! पापादपि स पापीयान्यथा त्वमसि दुर्मते ।।७।।
१५
२०
दुष्टात्मानं न जानासि यथा शास्त्रेषु पठ्यते । मित्रद्रोहात्परं पापं न भूतं न भविष्यति ।।८।। सेतुं यातु समुद्रं वा गंगाद्याः सरितोऽथवा । ब्रह्महा मुच्यते तत्र मित्रधुग नैव मुच्यते ।।९।। मित्रबधुपरित्यक्तः सुहृद्धृत्यविवजितः ।
२५ लोकानलभमानस्तु नरके निपतिष्यति ॥१०॥ आय न्नेवि एउ अणुराएं
___ भासण भणिउ वियाणिवि राएं । ग्रामवासी मनुष्यस्त्वमटव्यां त्वत्प्रयोजनम् ।
पशूनां नरशार्दूल कथं जानासि भाषितम् ।। ता विउसें तेणेहउ भासिउ
अप्पउँ प्रहु वयणेण पयासिउ । ३० हृदये मम सावित्री जिह्वाग्रे च सरस्वती । तेनाहं नृप जानामि भारुका तिलकं यथा ।।